طرفداری | بار دیگر شاهد تحولاتی در منچستریونایتد خواهیم بود. به دنبال اخراج اریک تن هاخ از منچستریونایتد در دوشنبه گذشته، باشگاه زمان کوتاهی برای هدف قرار دادن جانشین او تلف کرد: روبن آموریم، سرمربی اسپورتینگ لیسبون.
این سرمربی ۳۹ ساله پرتغالی که جوان‌ترین سرمربی منچستریونایتد از زمان انتصاب ویلف مک گینس (۳۱ ساله) در سال ۱۹۶۹ شده، کارش را در جریان تعطیلات ملی پیش‌رو و پیش از بازی ۲۴ نوامبر در خانه ایپسویچ تاون شروع می‌کند.
هر تغییر مربی‌ای، تغییراتی در سبک بازی تیم به همراه دارد، اما با ورود فوری آموریم احتمالا شاهد تغییرات گسترده‌تری خواهیم بود، چراکه او با تمام سرمربیان اخیر یونایتد تفاوت‌هایی اساسی دارد. تیم‌های آموریم به بازی با دفاع سه نفره و بدون وینگرهای مرسوم شهرت دارند، بنابراین اگر او تصمیم به پایبندی به اصول خودش در اسپورتینگ بگیرد، هواداران در اولدترافورد سبک بازی بسیار متفاوت‌تری را تماشا خواهند کرد. حالا سایت TheAnalyst، به بررسی برندگان و بازندگان احتمالی انتصاب روبن آموریم به‌عنوان سرمربی جدید منچستریونایتد پرداخته است.
برندگان احتمالی
مدافعان میانی
اسپورتینگِ آموریم از زمان انتصاب او در مارس ۲۰۲۰، تقریبا همیشه با خط دفاع سه نفره بازی کرده است. چینش مورد علاقه‌ی او ۳-۴-۳ است، اما پایبندی سفت و سختی به آن ندارد.
در زمان مالکیت توپ حریف، چینش تیم او اغلب اوقات ۲-۲-۱-۵، ۱-۲-۲-۵ یا ۳-۲-۵ به‌نظر می‌رسد. در زمان مالکیت توپ، چینش او می‌تواند به شکل‌های بسیار مختلفی بسته به بازیکنان در دسترس، حریف و شرایط بازی تغییر یابد.
چینش اسپورتینگ لیسبون بدون مالکیت توپ
چینش اسپورتینگ لیسبون با مالکیت توپ
خط دفاع سه نفره، صرف‌نظر از اینکه مدافعان نقشی در بازی داشته باشند یا نه، مسئله‌ای طبیعی است. با توجه به اینکه یونایتد در فصل جاری مدافعان میانی زیادی دارد و بسیاری از آن‌ها به کار کردن با توپ عادت دارند، احتمالاً آموریم کار سختی برای سازگاری سبک بازی‌اش با آن‌ها نداشته باشد.
مدافعان میانی نقشی کلیدی از نظر پخش توپ و بازی تهاجمی در اسپورتینگِ آموریم داشتند. در بین مدافعانی که از شروع فصل ۲۴-۲۰۲۳ حداقل ۱,۰۰۰ دقیقه در لیگ برتر پرتغال بازی کردند، ماتئوس ریس (۱۲.۶) و گونسالو ایناسو (۱۳.۹) زوج خط دفاع اسپورتینگ، متوسط بیشترین حمل توپ تهاجمی در ۹۰ دقیقه را داشتند، درحالی‌که این‌دو به همراه هم‌تیمی‌شان عثمان دیومانده در بین شش بازیکنی که متوسط بیشترین حمل توپ را در ۹۰ دقیقه داشتند هم قرار گرفتند. همچنین ایناسیو (۹۹.۳) در این دوره زمانی، متوسط بیشترین لمس توپ را در بین بازیکنان لیگ داشته است.
اسپورتینگِ آموریم نسبت به منچستریونایتد از شروع فصل گذشته، تمرکز بسیار بیشتری روی بازی‌سازی از یک‌سوم دفاعی داشته است. تصاویر زیر به‌خوبی اهمیت مدافعان میانی تیم آموریم در هنگام مالکیت توپ را نشان می‌دهد.
لمس توپ‌های اسپورتینگ لیسبون در دو فصل اخیر
لمس توپ‌های منچستریونایتد در دو فصل اخیر
روی کاغذ، به‌نظر می‌رسد خط دفاع سه نفره‌ی لیساندرو مارتینز، ماتیاس دلیخت و لنی یورو برای آموریم انتخابی منطقی باشد. این نکته که هری مگوایر در بخش‌هایی از دوران بازی‌اش عملکرد خوبی روی خارج کردن توپ از خط دفاع در زمان مالکیت داشته هم حائز اهمیت است و سرعت پایین او یا دلیخت، با وجود مراقبت و تعداد بیشتر مدافعان می‌تواند برطرف شود.
راسموس هویلوند
منچستریونایتد از شروع فصل گذشته مشکلات زیادی داشته، اما حل شدن مشکل گلزنی آن‌ها می‌توانست تأثیر به‌سزایی در نگاه کلی ما داشته باشد. از شروع فصل گذشته، یونایتد با امید گل غیر پنالتی ۶۶.۲ در لیگ برتر (non-pen xG)، ۵۹ گل بدون احتساب پنالتی‌ها به‌ثمر رسانده؛ آن‌ها با ۷.۲ گل زده کمتر از امید گلزنی‌شان تنها از اورتون در لیگ برتر عملکرد بهتری داشتند (۱۴.۱). این به اندازه‌ی کافی آمار بدی به‌حساب می‌آید، اما اوضاع وقتی بدتر می‌شود که بدانیم امید گل بدون پنالتی ۶۶.۲ منچستریونایتد (در صورتی که باشگاه‌های صعود/سقوط‌کرده را در نظر نگیرید) تنها از شش باشگاه لیگ برتری دیگر بهتر بوده است.
موقعیت مکانی شوت‌ها و گل‌های منچستریونایتد در دو فصل اخیر
در مجموع یونایتد در خلق فرصت‌های باارزش گلزنی ناموفق بوده اما با وجود راسموس هویلوند، آن‌ها مهاجمی دارند که کیفیت قابل توجهی داشته باشد. کمتر مهاجمی توانایی‌های همزمان مهارتی و جسمانی هویلوند در انتقال توپ، پشت دروازه و مقابل دروازه را دارد.
از نظر آماری هم می‌توان به هویلوند امیدوار بود. در حالی‌که ۱۱ گل زده‌ی او از شروع فصل قبل، معمولی به‌نظر می‌رسد، متوسط تبدیل شوت به گل ۲۶.۲٪ او، تنها از چهار بازیکن (با حداقل ۱۵ شوت) ضعیف‌تر بوده است. همچنین ۵۷.۱٪ از فرصت‌های هویلوند درون چارچوب بوده که از این نظر هم تنها سه مهاجم عملکرد بهتری از او داشتند.
مسئله‌ی اصلی فراهم کردن این فرصت‌ها برای اوست. با ثبت ۴۲ شوت از شروع فصل ۲۴-۲۰۲۳، او متوسط ۱.۶ شوت در ۹۰ دقیقه داشته و در حالی‌که نمی‌توان کاملاً او را بی‌تقصیر دانست، آمار ضعیف امید گل‌های یونایتد بیشتر از ضعف خلاقیت تیم نشئت می‌گیرد.
موقعیت مکانی شوت‌ها و گل‌های راسموس هویلوند در دو فصل اخیر
ویکتور گیوکرش به‌عنوان مهاجم اسپورتینگِ آموریم عملکرد استثنایی‌ای داشته، جایی‌که او (۳.۸) و پالینیو (۴.۱) - پیش از انتقال به تولوکای مکزیک - به‌طور متوسط در ۹۰ دقیقه به‌خوبی تغذیه می‌شدند و شوت‌زنی می‌کردند. لیگ برتر پرتغال سطحی نزدیک به لیگ برتر انگلیس هم ندارد، نمی‌دانیم یونایتدِ آموریم چطور بازی خواهد کرد و بازیکنان دو باشگاه هم تفاوت‌هایی جدی با یکدیگر دارند. اما موفقیت‌های گیوکرش در تیم آموریم می‌تواند نشانه‌ی مثبتی از انتظاراتی باشد که در آینده از هویلوند می‌رود.
هری آماس
با وجود اینکه منچستریونایتد مدافعان میانی زیادی دارد اما از کمبود وینگ‌بک، که بخشی کلیدی از اسپورتینگِ آموریم بودند، رنج می‌برد. حتی اگر برای لحظه‌ای فولبک‌ها را همان وینگ‌بک در نظر بگیریم، همچنان کمبود آن در لیست یونایتد حس می‌شود. لوک شاو بیش از هشت ماه غایب بوده؛ تایرل مالاسیا آخرین بار در می ۲۰۲۳ بازی کرده؛ آلوارو فرناندز در کمال تعجب با مبلغی پایین به بنفیکا فروخته شد و یکی از بین دیوگو دالو یا نصیر مزراوی، خارج از پستش در جناح چپ بازی می‌کند. شاید مزراوی و دالو در حال حاضر جواب دهند، اما گزینه‌ای بهتر در سطح جوانان حضور دارد.
درصد دقایق بازی تیم های لیگ برتر پرتغال 25-2024 با فولبک و وینگ‌بک
هری آماس در پیش‌فصل عضو ثابت تیم بود و پیش از اینکه تن هاخ و یونایتد تصمیم بگیرند که او هنوز برای حضور در تیم اصلی آماده نیست، به‌نظر به‌خوبی در تیم جا افتاده بود. از نظر دفاعی، او هنوز جای کار زیادی دارد، با توجه به اینکه تنها ۱۷ سال دارد، استعداد فنی و تحرک بالای او در حرکات رو به‌جلو ستودنی است. آماس چپ‌پا می‌تواند به بازی تیم آموریم عرضی دهد که دالو یا مزراوی کار سختی برای تأمین آن دارند. همچنین این بحث وجود دارد که آماس با توجه به سرعت، چابکی و توانایی‌هایش با توپ، گزینه‌ی تهاجمی بهتری به‌شمار می‌رود. آموریم ترسی برای بازی دادن به نونو مندس در همین سن و همین پست در اسپورتینگ نداشت، پس از خروج مارکوس آکونیا، این مدافع ۱۸ ساله تبدیل به انتخاب اول او در جناح چپ خط دفاعی اسپورتینگ شد.
متوسط مکان دریافت توپ فولبک و وینگ‌بک‌های تیم‌های لیگ برتر پرتغال 25-2024
مانوئل اوگارته
اوگارته احتمالا بدیهی‌ترین گزینه‌ی لیست حاضر است. اوگارته سال ۲۰۲۱ به‌عنوان گزینه‌ی جانشین ژائو پالینیا به اسپورتینگِ آموریم پیوست، او را به چالش کشید و پس از انتقال ملی‌پوش پرتغالی به فولام، جای او را در ترکیب اصلی اسپورتینگ گرفت. اوگارته به‌دلیل سبک بازی درگیرانه‌اش به شهرت رسید و به پای ثابت دبل پیوت خط میانی آموریم تبدیل شد. با وجود توانایی‌های همه‌جانبه‌ی اوگارته، نقطه قوت کلیدی او توانایی‌اش در بازی بدون توپ بود. هرچند این برای لوییز انریکه، سرمربی پاری سن ژرمن که هافبک دفاعی‌ای می‌خواست که در بازی‌سازی از عمق شرکت داشته باشد، کافی نبود و خرید ژائو نوس، درها را به روی خروج اوگارته از پاریس باز کرد.
پست مانوئل اوگارته در فصلهای 22-2021 و 23-2022 لیگ برتر پرتغال
در حالی‌که به‌نظر می‌رسید اوگارته خریدی منطقی باشد که خیلی زود ثبات و سرعت در زمان مالکیت حریف را به خط میانی یونایتد برگرداند، اما او زمان بازی بسیار کمی زیر نظر تن هاخ پیدا کرد. در حقیقت، پیش از پیروزی ۵-۲ منچستریونایتد مقابل لستر سیتی در لیگ کاپ، او تنها ۳۴۷ دقیقه در تمام رقابت‌ها بازی کرده بود. تقریباً کمتر از نیمی از ۷۶۱ و ۷۷۹ دقیقه بازی کاسمیرو و کریستین اریکسن که باشگاه برای فروش‌شان در تابستان تلاش کرده بود.
ورود آموریم، مطمئنا جایگاه باثبات‌تری به اوگارته در تیم می‌دهد و با توجه به آشنایی با سیستم‌های این مربی، او می‌توانید نقش مهمی در انتقال سبک جدید بازی تیم به هم‌تیمی‌هایش داشته باشد.
بازندگان احتمالی
برونو فرناندز
با وجود اینکه بسیار بعید است که به‌دنبال ورود آموریم، کاپیتان منچستریونایتد به یک‌باره خودش را خارج از تیم ببیند، اما ذکر این نکته حائز اهمیت است که پست شماره ۱۰ جایی در سیستم آموریم ندارد. هرچند نمی‌دانیم او دقیقا چه چینشی انتخاب می‌کند، اما در گذشته شاهد حضور بازیکنان پست ۱۰ در تیم‌های او نبودیم.
گرچه استفاده از خط میانی الماسی، چینش همیشگی آموریم نبوده، اما این می‌تواند یکی از راه‌های بازی دادن به فرناندز در ترکیب اصلی باشد. با این‌حال، اگر آموریم بخواهد ترکیب یونایتد را بسیار شبیه به اسپورتینگ بچیند، محتمل‌ترین سناریوها برای فرناندز می‌تواند بازی کردن به‌عنوان یکی از دو هافبک میانی در دبل پیوت یا یکی از مهاجمان پشت سر مهاجم مرکزی باشد. فرناندز با مورد دوم چندان بیگانه نیست. به‌عنوان مثال، تن هاخ زمانی‌که می‌خواست خط میانی‌اش را شلوغ کند، او را به جناح راست می‌برد، که شباهت قابل توجهی با شکل استفاده آموریم از مهاجمانش در اسپورتینگ دارد. هرچند، ممکن است فرناندز آزادی عمل سابقش را زیر نظر آموریم نداشته باشد؛ این مسئله می‌تواند نویدبخش تغییرات مثبت دیگری باشد که البته شاید روی خلاقیت کاپیتان شیاطین سرخ تاثیری منفی بگذارد.
وینگرها
همانطور که پیش‌تر اشاره شد، وینگ‌بک‌ها عرض مدنظر بازی آموریم را تأمین می‌کنند. در حقیقت، یکی از نقاط قوت کلیدی اسپورتینگِ آموریم آگاهی کامل از زمان مناسب برای منتقل شدن مهاجمان به کناره‌ها بوده، از آنجا که هیچ‌یک از باشگاه‌های لیگ برتر پرتغال از شروع فصل گذشته به‌اندازه‌ی آن‌ها از هر دو جناح فرصت‌سازی نکرده‌اند. هرچند این مهاجمان نسبت به وینگرهای فعلی منچستریونایتد، تمایل بیشتری به مرکز دارند. به‌عنوان مثال، حمل توپ‌های مارکوس ادواردز و پوته را در تصاویر زیر می‌بینیم.
حمل توپ‌های تهاجمی مارکوس اردواردز
حمل توپ‌های تهاجمی پوته
و سپس آن‌ها را با حمل توپ‌های مارکوس رشفورد و الخاندرو گارناچو مقایسه کنید.
حمل توپ‌های تهاجمی الخاندرو گارناچو
حمل توپ‌های تهاجمی مارکوس رشفورد
تفاوت کاملاً آشکاری با یکدیگر دارند. البته که آن‌ها بازیکنانی کاملاً متفاوت از یکدیگر هستند. آموریم هرگز هدایت بازیکنانی مانند رشفورد یا گارناچو را با چنین مهارت‌ها و توانایی‌های خاصی بر عهده نداشته است. چیزی که آموریم از آن‌ها می‌خواهد، احتمالاً نزدیک‌تر شدن به مهاجم هدف، حمایت بیشتر و در نهایت نزدیک‌تر شدن به دروازه حریف است. اما مانند فرناندز، این احتمال وجود دارد که آن‌ها در این پست‌ها بسیار متفاوت از دوران تن هاخ به‌نظر برسند و اگر تمایلی به تطبیق‌پذیری نداشته باشند، می‌تواند برای سرمربی پرتغالی به مشکلی زودهنگام تبدیل شود.
آنتونی
اگر حتی سرمربی‌ای که شما را جذب کرده و چندین سال زیر نظر او کار کردید هم تمایلی به بازی دادن به شما نداشته باشد، دیگر چه انتظاری از یک مربی جدید دارید؟
دوران حضور آنتونی در منچستریونایتد یک ناامیدی تمام‌عیار بوده است. او که در معامله‌ای ۸۲ میلیون پوندی به اولدترافورد آمد، در تمام رقابت‌ها تنها ۱۲ گل و پنج پاس گل به‌ثبت رسانده است. او تنها سه تأثیرگذاری بیش از آنتونی مارسیال در این مدت داشته، در حالی‌که مهاجم فرانسوی این تابستان یونایتد را ترک کرد و ۳,۱۵۰ دقیقه کمتر از آنتونی بازی کرده است.
رسانه‌های مختلف در هفته جاری خبر از به‌فروش گذاشته شدن آنتونی در پنجره‌ی پیش‌رو دادند، این به‌این معناست که یونایتد دیگر امیدی ندارد که آنتونی به سطح موردانتظارشان در زمان خرید او از آژاکس برسد. بعید به‌نظر می‌رسد که آنتونی زیر نظر آموریم جایی در تیم اصلی داشته باشد. او در تمام رقابت‌های این فصل زیر نظر تن هاخ هم تنها ۱۵۵ دقیقه بازی کرده بود.
کاسمیرو
اگر نگاهی منصفانه به عملکرد کاسمیرو داشته باشیم، او شروع خوبی در فصل جاری داشته است. چندین حضور او به‌عنوان یار تعویضی تغییر را رقم زده و در بازی‌های اخیر به‌اندازه‌ی فصل گذشته فاجعه نبوده، علاوه‌بر اینکه توانایی پاس‌دهی او همچنان خصوصا در انتقال توپ برای یونایتد ارزشمند است. او در بازی چهارشنبه شب مقابل لستر هم عملکرد خوبی داشت، دوبار گلزنی کرد (که می‌توانست هت‌تریک هم کند) و رهبری خط میانی تیم را بر عهده داشت.
تاثیرگذاری در سکانس‌های تهاجمی منچستریونایتد در فصل 25-2024 لیگ برتر
در مجموع، او در فرم بسیار بهتری نسبت به فصل ۲۴-۲۰۲۳ به‌نظر می‌رسد و برخی حس می‌کنند او باید جلوتر از اوگارته در ترکیب اصلی یونایتد قرار گیرد. اما اگر دلیل خرید اوگارته، جانشینی کاسمیرو بوده و هافبک اروگوئه‌ای تجربه‌ی بازی در سیستم جدیدِ سرمربی جدید تیم را دارد، پس باید انتظار کاهش دقایق بازی هافبک برزیلی را داشته باشیم. شاید با توجه به مصدومیت کوبی ماینو، فعلاً شاهد این تغییر نباشیم، اما وقتی او برگردد، برای آموریم منطقی به‌نظر می‌رسد که تمرکزش را روی زوج ماینو و اوگارته در خط میانی بگذارد و کسی نمی‌داند، شاید فرناندز هم برای یکی از این جایگاه‌ها در خط میانی رقابت کند.
مشخصا خارج کردن کاسمیرو پیش از پایان فصل ۲۵-۲۰۲۴، ضروری به‌نظر نمی‌رسد و پیروزی چهارشنبه نشان داد که زوج او و اوگارته به‌عنوان دبل پیوت هم می‌تواند یک گزینه باشد. اما اگر اوگارته خیلی زود خودش را در سیستمی که می‌شناسد جا بیندازد و ماینو هم کنار او قرار گیرد، شاید کاسمیرو از ترکیب اصلی خارج شود.
