با نگاه به بازی های اخیر بارسلونا برابر تیم های ویارئال و اتلتیکو مادرید می توانیم به این نکته پی ببریم که تیم کنونی لوئیز انریکه تفاوت بسیاری با آن چه که از آبی اناری ها در سال های اخیر می دیدیم، پیدا کرده است. برای مثال در نیمه اول بازی برگشت مرحله یک چهارم نهایی رقابت های کوپا دل ری برابر شاگردان دیگو سیمئونه آبی اناری ها تحت فشار شدید حملات تیم حریف قرار گرفته و با از دست دادن مالکیت توپ دو بار نیز از حریف خود عقب افتادند، اما همچون بازی برابر ویارئال آن ها در نهایت نشان دادند که بر خلاف دوران پسا گواردیولا راه کسب پیروزی در این گونه مسابقات پیدا کرده و بدون داشتن مالکیت بالای توپ نیز می توانند از این گونه مسابقات سربلند بیرون بیایند.
تیم لوئیز انریکه در سال 2015 میلادی به وضوح در همه جنبه ها پیشرفت کرده است و ما نخستین نشانه های آن را در بازی برابر اتلتیکو مادرید در رقابت های لالیگا مشاهده کردیم. جایی که قدرتمندتر از هر مسابقه دیگری در این فصل، بارسا با سلطه و القا قدرت خود در چمن سبز استادیوم نیوکمپ بار دیگر دوران سراسر افتخار پپ گواردیولا در این باشگاه را برای هواداران خود زنده ساخت و با درخشش مثلث آمریکای جنوبی خط حمله خود یکی از به یاد ماندنی ترین تصاویر ورزشی را برای تماشاگران نگران خود که پس از شکست برابر سوسیداد تا حدودی از کسب عنوان قهرمانی در رقابت های لالیگا نا امید شده بودند، به ثبت برساند.
آمار مثلث خط حمله بارسلونا تا بدین جای رقابت های این فصل |
بازیکن | تعداد بازی | دقایق بازی | به ثمر رساندن گل | ارسال پاس گل |
لیونل مسی | 30 | 2631 | 31 | 14 |
نیمار | 26 | 1927 | 22 | 4 |
لوئیز سوارز | 18 | 1485 | 5 | 11 |
البته که در درخشش این روزهای مثلث خط حمله تیم نیز نباید از نقش لوئیز انریکه به آسانی عبور کرد. اگر چه که همگان باور دارند که لوئیز سوارز همچنان به صورت کامل با سبک و شیوه بازی بارسا تطبیق نیافته و نتوانسته است که نمایش خیره کننده خود را در رقابت های فصل گذشته لیگ برتر انگستان با لباس آبی اناری ها تکرار کند، اما حضور موثر او در خظ حمله تیم ( ارسال 11 پاس گل در 15 بازی) و تغییر پست لیونل مسی و بردن او به جناح راست باعث شده تا علاوه بر آزادی عمل بیشتر این فوق ستاره آرژانتینی که در 8 بازی پیاپی بارسا پس از شکست برابر سوسیداد گلزنی کرده است، وی بتواند با همکاری با نیمار در جناحین و با استفاده از فضای ایجاد شده در پشت محوطه جریمه حریفان توسط فشار لوئیز سوارز به مدافعان میانی تیم های حریف ( گل های مسی برابر ویارئال و یا نیمار برابر پاریسن ژرمن را به یاد بیاورید) ضربات خود را به گوشه دروازه حریفان هدایت کنند و این نکته ای است که به آسانی با دقت در ضربات آخر لیونل مسی در رقابت های این فصل قابل مشاهده است.
گل های به ثمر رسیده توسط لیونل مسی در رقابت های این فصل لالیگا
از تغییرات دیگر انریکه در فاز تهاجمی بارسا نیز می توان به عدم اصرار در پاسکاری های طولانی و تک ضرب گذشته و استفاده موثرتر و سریع تر از ضدحملات و توپ های مرده بازی اشاره کرد. جایی که بر خلاف فصول گذشته که پس از بازپس گیری توپ در خط دفاعی، آبی اناری ها با ارسال پاس های فراوان به حریف خود فرصت می دادند تا با حوصله سازمان خط دفاعی خود را در مقابل دروازه خود بازیابی کند این بار با استفاده از سرعت بالا و تکنیک سه مهاجم خود به محض دریافت توپ ضد حمله خود را آغاز کرده و به دروازه حریفان نزدیک می شوند. اتفاقی که اوج آن را در گل های اول و سوم بارسا برابر اتلتیکو مشاهده کردیم جایی که شاگردان انریکه با ارسال کمتر از 5 پاس خود را به دروازه ای رساندند که فصل گذشته در ایجاد موقعیت گلزنی بر روی آن نیز ناکام مانده بودند
گل اول بارسلونا برابر اتتیکو مادرید در دیدار برگشت مرحله یک چهارم نهایی رقابت های کوپا دل ری
شاید در ابتدای فصل و با خرید مدافعانی نظیر جرمی متئو، توماس فرمالن و داگلاس پریرا کمتر کسی امیدی به بهبودی خط دفاعی بارسا در این فصل داشت. اما شروع فصل و نمایش های درخشان کلودیو براوو، تاثیرات اصرار لوئیز انریکه بر بهبودی پاشنه آشیل بارسا حتی دردوران اوج گواردیولا مشخص شد. جایی که بلوگراناها با گذشته بیست و یک هفته در رقابت های لالیگا هنوز در 15 دقیقه پایانی مسابقات خود گلی دریافت نکرده اند. در 21 مسابقه 13 کلین شیت به ثبت رسانده اند و اوج آن را در جدال برابر اتلتیکو و موقفیت کامل در ضربات ایستگاهی یاران حریف به نمایش گذاشته و حتی بر روی یک ضربه کرنر دروازه شاگردان سیمئونه را فرو ریختند. اتفاقی که شاید خوشبین ترین هوادار بارسا نیز در ماه های اخیر تصورش را نمی کرد.
پس از ثبت رکورد عجیب و غریب لوئیز انریکه در این فصل که در 27 بازی ابتدایی بارسا با 27 ترکیب متفاوت پای به زمین گذاشت. سر انجام انریکه در سه مسابقه حساس برابر اتلتیکو دست از تغییرات بعضا بیهوده خود کشید و با به میدان فرستادن ترکیبی مشابه به همگان نشان داد که سرانجام ترکیب دلخواهش را برای دیدار های فوق العاده حساس تیم در ادامه فصل پیدا کرده است. جلوگیری از تغییرات مداوم درترکیب تیم در هفته های اخیر با هماهنگی بیشتر مدافعان و مهاجمان تیم همراه شد ( به یاد داشته باشیم که ترکیب ثابت خط دفاعی بارسا با حضور دنی آلوز، چرارد پیکه، خاویر ماسکرانو و جوردی آلبا در فصل گذشته رقابت ها نیز به علت مصدومیت های مختلف تنها در 7 مسابقه در کنار یکدیگر به میدان رفتند) که نتایج آن را در ثبات نسبی بارسا در ماه های اخیر و البته فراز و نشیب های این تیم در نیم فصل اول رقابت ها و مشکلات فراوان تیم در مسابقاتی نظیر دیدار با آلمریا (نیمکت نشینی نیمار و لوئیز سوارز)، جدال خارج از خانه برابر رئال سوسیداد ( نیمکت نشینی مسی، نیمار، پیکه و راکیتیچ) باعث شده است.
نتایج تیم فوتبال بارسلونا تا بدین جای رقابت های لالیگا
در مجموع می توان دیدار برابر شاگردان دیگو سیمئونه در رقابت های لالیگا را نقطه عطف بارسا و البته آغاز دوران موفقیت آمیز لوئیز انریکه در این تیم دانست. جایی که در میان زمزمه های برکناری زودهنگام وی شاگردانش با ارائه نمایشی درخشان برابر حریفی که در شش مسابقه فصل قبل تنها سه گل برابر آن به ثمر رسانده بودند، اعتماد به نفس از دست رفته خود را بازیافته و پیروزی های پیاپی خود را آغاز کردند. هر چندنباید فراموش کنیم که آزمون و خطاهای این مهاجم سابق بارسلونا و رئال مادرید در نیم فصل اول رقابت ها به قیمت اختلاف چهار امتیازی تیم با صدر جدول لالیگا نیز تمام شده است و شاگردان انریکه برای رسیدن به قهرمانی در این رقابت ها باید منتظر لغزش حریف قدرتمند و البته آماده خود در ماه های آینده باشند.