طرفداری | در تاریخ ۹ مارس ۱۹۰۸، گروهی از فوتبال‌دوستان شهر میلان در رستوران «اورولوجیو» گرد هم آمدند و پایه‌های یکی از بزرگ‌ترین باشگاه‌های تاریخ فوتبال را بنا نهادند. باشگاهی که حالا با نام اینتر میلان شناخته می‌شود. حالا 117 سال از آن روز می‌گذرد و اینتر به یکی از پرافتخارترین باشگاه‌های فوتبال ایتالیا و اروپا تبدیل شده است.
تولد باشگاهی جهان‌شمول
در حقیقت، باشگاه اینتر میلان به‌عنوان پاسخی مستقیم نسبت به سیاست‌های محدودکننده‌ی رقیب همشهری خود آث میلان تأسیس شد. در آن زمان، باشگاه آث میلان فقط به بازیکنان ایتالیایی اجازه عضویت می‌داد. گروهی از اعضای معترض نسبت به سیاست‌های آن که نگرشی جهان‌شمول‌تر داشتند، از باشگاه جدا شدند و تیم خود را ایجاد کردند. قبول تنوع‌ها و پذیرش ملیت‌های مختلف به بخشی از دی‌ان‌ای باشگاه اینتر تبدیل شد، که در نام آن اینترناتزیوناله هم بازتاب یافته است.
تغییرات لوگوی اینتر در طول تاریخ
نخستین رئیس باشگاه، جورجو موجیانی، نه تنها نقشی کلیدی در تأسیس اینتر داشت، بلکه طراحی پیراهن‌های راه‌راه سیاه و آبی را نیز بر عهده گرفت که نمادی از آسمان شب بود. شعار باشگاه، «برادران جهانی» (Fratelli del Mondo)، نشانگر تعهد اینتر به داشتن هوادارانی از سراسر جهان بود.
موفقیت‌های اولیه و قدرت‌نمایی در ایتالیا و اروپا
اینتر خیلی زود خود را در فوتبال ایتالیا مطرح کرد و اولین اسکودتو یا قهرمانی‌اش در سری آ را سال ۱۹۱۰ و دومین اسکودتو را در ۱۹۲۰ به دست آورد. با وجود مشکلات ناشی از جنگ جهانی دوم، اینتر از بحران‌های ایجاد شده عبور کرد و به یکی از بهترین باشگاه‌های ایتالیا تبدیل شد.
«گرانده اینتر»؛ قهرمان جام باشگاه‌های اروپای 1965
دهه ۱۹۶۰، دوران ورود هلنیو هررا، مربی نابغه آرژانتینی به باشگاه بود که با تغییراتی که سیستم تاکتیکی مشهور «کاتناچیو» به‌وجود آورد، اینتر را به موفقیت‌های بزرگی در فوتبال ایتالیا و اروپا رساند. تحت هدایت او، اینتر درخشان‌ترین دوران تاریخ خود را تجربه کرد و در سال‌های ۱۹۶۴ و ۱۹۶۵، دو بار پیاپی قهرمان جام باشگاه‌های اروپا شد و همچنین سه قهرمانی سری آ را به‌دست آورد. از آن تیم اینتر به‌عنوان «گرانده اینتر» یاد می‌شود که باشگاه را در سطحی جهانی مطرح کرد. جاکینتو فاکتی، آرماندو پیکی، لوییس سوارز و ساندرو ماتزولا از مشهورترین اعضای آن تیم بودند.
فراز و نشیب‌های دهه‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۹۰
اینتر در دهه‌های بعدی کمابیش موفق بود و برای بازگشت به اوج تلاش می‌کرد. در دهه ۱۹۸۰، آنها یک قهرمانی سری آ (۸۹-۱۹۸۸) را با هدایت جیووانی تراپاتونی کسب کردند. اما دهه ۱۹۹۰، دورانی بود که باشگاه در رقابت‌های اروپایی خوش درخشید و موفق به کسب سه قهرمانی در جام یوفا (۱۹۹۱، ۱۹۹۴، ۱۹۹۸) شد.
برخی از مشهورترین ستاره‌ها و اسطوره‌های تاریخ اینتر
دهه‌ی ۸۰ و ۹۰ دورانی بود که درهای فوتبال ایتالیا به‌روی بازیکنان خارجی باز شد و اینتر هم از ستاره‌های خارجی زیادی در ترکیبش استفاده کرد. کارل هاینتس رومنیگه، دنیل پاسارلا، آندریاس برمه، لوتار ماتئوس، دنیس برگکمپ، یورگن کلینزمن و رونالدو نازاریو از جمله ستاره‌های خارجی اینتر در این دو دهه بودند.
دوران طلایی مورینیو و سه‌گانه تاریخی
ورود ژوزه مورینیو در سال ۲۰۰۸، باشگاه را وارد تاریخی‌ترین برهه‌ی خود کرد. اینتر در فصل ۱۰-۲۰۰۹ به اولین و تنها تیم ایتالیایی تاریخ تا به امروز تبدیل شد که موفق به‌کسب سه‌گانه شده؛ آنها در فصل مذکور قهرمان سری آ، کوپا ایتالیا و لیگ قهرمانان اروپا شدند.
تنها تیم ایتالیایی تاریخ که برنده سه گانه شده!
تیم رویایی مورینیو، با حضور ستارگانی چون خاویر زانتی، دیگو میلیتو، وسلی اسنایدر و ساموئل اتوئو، فوتبال بی‌نظیری ارائه داد و تاج قهرمانی فوتبال ایتالیا و اروپا را به‌سر گذاشت. نراتزوری در مسیر قهرمانی خود در لیگ قهرمانان اروپا، بارسلونای آماده‌ی پپ گواردیولا را از پیش‌رو برداشت و در فینال هم با دو گل دیگو میلیتو مقابل بایرن مونیخ، در سانتیاگو برنابئو قهرمانی در اروپا را جشن گرفت.
یک دهه تاریک و بازگشت به مسیر قهرمانی
پس از یک دهه دشوار، اینتر سرانجام با هدایت آنتونیو کونته در فصل ۲۱-۲۰۲۰، پس از ۱۱ سال قهرمانی سری آ را کسب کرد و به سلطه ۹ ساله یوونتوس در کالچو پایان داد. با حضور سیمونه اینزاگی، اینتر همچنان در بالاترین سطح فوتبال ایتالیا و اروپا رقابت می‌کند. آنها در فصل ۲۳-۲۰۲۲، موفق شدند برای اولین بار پس از ۱۳ سال به فینال لیگ قهرمانان اروپا برسند.
کسب ستاره دوم؛ زودتر و در مقابل دیدگان همشهری
قهرمانی‌های چندباره‌ی اینتر در کوپا ایتالیا و سوپرکاپ ایتالیا نیز به ما نشان داده که آنها احتمالاً باثبات‌ترین تیم فوتبال ایتالیا در سال‌های اخیر و پس از پایان سلطه‌ی یوونتوس بوده‌اند. اسکودتوی ۲۴-۲۰۲۳ اینتر به‌عنوان بیستمین قهرمانی تاریخ این تیم در سری آ، آنها را زودتر از رقیب همشهری یعنی میلان (۱۹ قهرمانی) به ستاره‌ی دوم رساند.
افتخارات و رکوردهای اینتر
- 20 سری آ
- ۹ کوپا ایتالیا
- ۸ سوپرکاپ ایتالیا
- ۳ جام باشگاهها/لیگ قهرمانان اروپا
- ۳ جام یوفا/لیگ اروپا
- ۲ جام اینتر کونتیننتال
- ۱ جام جهانی باشگاهها
- تنها تیم تاریخ فوتبال ایتالیا که به دستهی پایینتر سقوط نکرده
باشگاه‌های لیگهای بزرگ اروپایی با حداقل 20 قهرمانی در لیگ داخلی
اصلاحیه عکس: رئال مادرید و آیندهوون یک قهرمانی بیشتر دارند
یکی از بازیهای ماندگار تاریخ اینتر؛ پیروزی 3-1 مقابل بارسلونا در دور رفت نیمه نهایی فصل 10-2009 لیگ قهرمانان اروپا
