(نام و معرفی حرفهای)
امیر لطفی (ملقب به صاحب)، یک رپر اهل تبریز (آذربایجان شرقی) و ساکن رباطکریم (تهران) که از مرزهای موسیقی فراتر رفته و در دنیای هنر بهعنوان یک خواننده، نویسنده، مهندس صدا، سناریوپرداز، شاعر، طنزپرداز، فیلمنامهنویس، گوینده و طراح گرافیک شناخته میشود. وی همچنین بنیانگذار "تشکل فرهنگی/هنری - تجاری خنیآ" است و تمام فعالیتهایش، تحت همین لیبل است. او با آثارش نهفقط در پی بیان احساسات، بلکه در جستجوی حقیقت و مفاهیم فلسفی است. صاحب در دنیای موسیقی خود را بهعنوان یک هنرمند مستقل و جسور معرفی میکند که میخواهد جهانی را بسازد که به آگاهی، درک و پرسشهای وجودی انسانها اهمیت دهد.
(تحصیلات و پیشینه)
صاحب با تحصیلات در رشته علوم انسانی، نگاه و تفکری عمیق به انسان، جامعه و فلسفه دارد. این تحصیلات باعث شده تا او در آثارش به دنبال پاسخهای پیچیده به سوالات بنیادی زندگی باشد.
(تاریخ تولد)
صاحب در ۱۶ مردادماه سال ۱۳۸۴ متولد شد و از همان دوران نوجوانی، به دنیای هنر و موسیقی جذب شد. از جوانی در جستجوی مفاهیم پیچیده انسانی و عمیقترین لایههای ذهن انسان بوده است.
(آثار و سبک هنری)
در موسیقی، صاحب به طور ویژه بر روی مفاهیم انتزاعی و فلسفی تمرکز کرده و در آثارش، تجربیات انسانی را به زبانی نوین روایت میکند. او با هر قطعه خود دنیای جدیدی خلق میکند که شنونده را به چالش میکشد تا به دنیای درون خود سرک بکشد.
"تکوین": این قطعه، بیانگر فرآیند دگرگونی انسان است. "تکوین" سفر روحی و ذهنی به سمت تولد دوباره و بهدست آوردن خودآگاهی است. صاحب در این اثر از مفاهیم پیچیده فلسفی استفاده کرده و به شکل هنرمندانهای سوالاتی بنیادین در خصوص آغاز و پایان زندگی انسان مطرح میکند.
"بوسه ۱ و ۲": در این دو قطعه، صاحب با ترکیب احساسات ظریف و تاریک، به پیچیدگیهای عشق، جدایی و ارتباطهای انسانی پرداخته است. موسیقی و شعر در این قطعات به گونهای در هم تنیدهاند که مخاطب را در دنیای پر از تضادهای عاطفی غرق میکنند و او را با سؤالاتی عمیق درباره روابط انسانی مواجه میسازند.
"هیولا": یکی از آثار برجسته صاحب که در آن، او با بیانی قدرتمند و خشن، به نبرد انسان با جنبههای تاریک و مخفی درونش پرداخته است. در "هیولا"، صاحب با ترکیب گویش رپ و فلسفه تاریک، از پیچیدگیهای روان انسان سخن میگوید و مخاطب را به مواجهه با "هیولا"های درون خود و انسگیری با مستی دعوت میکند.
(آلبوم "پدربزرگ")
در تاریخ 1 فروردین 1404، صاحب آلبوم "پدربزرگ" را منتشر کرد؛ آلبومی که با عمق فلسفی و ابعاد روایی منحصر بهفردش، در دنیای موسیقی به چشم میآید. "پدربزرگ" یک سفر موسیقایی و ذهنی است که در آن صاحب به طرح سوالات بنیادین در مورد انسان، تاریخ و هویت پرداخته است. این آلبوم، همچنان که مخاطب را به چالش میکشد، او را به تفکر و بازاندیشی در مورد زندگی و مرگ و مفهوم حقیقت دعوت میکند.
(هدف و فلسفه کاری)
صاحب به جای تمرکز بر موفقیتهای سطحی، در پی تأثیرگذاری واقعی در جامعه است. او معتقد است که هیپهاپ باید ابزاری برای آگاهیبخشی و فرهنگسازی باشد و در این راستا، موسیقی را وسیلهای برای طرح پرسشهای انسانی و فلسفی میداند. هدف او از ایجاد آثارش، رساندن پیامهای عمیق انسانی به گوش جامعه است تا بتواند حتی در حدی کوچک در تهران و جامعهاش تأثیری ماندگار و مثبت بگذارد.