طرفداری | باشگاه فوتبال رئال مادرید، که در ششم مارس 1902 بنیان نهاده شد، طی دهه‌های متمادی به عنوان یکی از پرافتخارترین و برجسته‌ترین باشگاه‌های فوتبال در سطح جهان شناخته شده است.
این باشگاه، که به طور رسمی به عنوان بهترین باشگاه قرن بیستم و ارزشمندترین باشگاه فوتبال در جهان شناخته می‌شود، سالگرد تأسیس خود را گرامی می‌دارد.
۶ مارس ۱۹۰۲: تولد یک افسانه بی‌بدیل
افسانه‌ای، اسطوره‌ای، اوج آرزوی هر فوتبالیست، معتبرترین و باشکوه‌ترین جایگاه در دنیای فوتبال، درخشان‌ترین باشگاه روی کره زمین، رویای هر کودکی؛ درست حدس زدید، سخن از رئال مادرید است؛ باشگاهی که حتی در روزهایی که جامی به آن تعلق نمی‌گیرد، می‌تواند به خود ببالد. آیا بنیان‌گذاران این قهرمان پرآوازه اسپانیایی و رکورددار لیگ قهرمانان اروپا، هرگز تصور می‌کردند که باشگاهشان به چنین نام و آوازه‌ای دست یابد؟
در واپسین سال‌های قرن نوزدهم، فوتبال به لطف نفوذ انگلیسی‌ها، به اسپانیا راه یافت و در سال‌های بعد، باشگاه‌های متعددی در این کشور تاسیس شدند. سال‌های نخستین «لوس بلانکوس» با نام یولیان پالاسیوس گره خورده است، کسی که در سال ۱۹۰۰ مجمعی عمومی را برای انتخاب بازیکنان نخستین تیم مادرید فراخواند و سرانجام باشگاه فوتبال مادرید در ۶ مارس ۱۹۰۲ با ریاست خوان پادروس تاسیس شد.
امروز، دقیقاً ۱۲۳ سال بعد، رئال مادرید کلوب دِ فوتبال، موفق‌ترین، مشهورترین و ارزشمندترین باشگاه فوتبال جهان است. با آمار خیره‌کننده ۳۶ قهرمانی در لالیگا (رکورد)، ۲۰ قهرمانی در کوپا دل ری، ۱۵ قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا (رکورد)، ۹ قهرمانی در جام باشگاه‌های جهان یا جام بین قاره‌ای (رکورد) و انبوهی از عناوین دیگر.
موزه معروف رئال مادرید
قهرمانی‌های رئال مادرید
- لیگ: 36
- کوپا دل ری: 20
- سوپرجام اسپانیا: 13
- لیگ قهرمانان اروپا: 15
- سوپر جام اروپا: 6
- جام بین قاره‌ای: 4
- جام باشگاه‌های جهان: 5
- جام یوفا: 2
دوران طلایی سانتیاگو برنابئو
پس از جنگ جهانی دوم، سانتیاگو برنابئو یسته زمام امور باشگاه را به دست گرفت و هدف خود را نه تنها بازسازی رئال مادرید، بلکه تبدیل آن به برترین و بزرگ‌ترین باشگاه فوتبال جهان قرار داد. برنابئو برندی را خلق کرد که در تمامی ابعاد، سرآمدی و شکوه را به نمایش می‌گذاشت. استادیوم جدیدی بنا شد که در ابتدا نوئو چامارتین نام داشت و بعدها به سانتیاگو برنابئو تغییر نام یافت و ستارگان بین‌المللی متعددی به خدمت گرفته شدند.
با تیمی رویایی که حول محور اسطوره‌هایی چون آلفردو دی استفانو، فرانس پوشکاش، ریموند کوپا و فرانسیسکو خنتو شکل گرفته بود، رئال مادرید چهار قهرمانی لالیگا و یک کوپا دل ری را به ارمغان آورد. لوس بلانکوس از سال ۱۹۵۶ تا ۱۹۶۰، پنج بار پیاپی فاتح جام باشگاه‌های اروپا (لیگ قهرمانان فعلی) شد. این دوران، جایگاه رئال مادرید را به عنوان بهترین باشگاه جهان، تثبیت کرد.
از «ال مادرید یه یه» تا «کینتا دل بوئیتِره»
دو دهه بعد نیز برای هواداران روزافزون رئال مادرید، سرشار از موفقیت بود، اگرچه دوران سلطه بی‌چون‌وچرای آن‌ها در سطح اروپا به پایان رسیده بود؛ در سال ۱۹۶۶، لوس بلانکوس بار دیگر جام باشگاه‌های اروپا را فتح کرد که آخرین قهرمانی آن‌ها در سطح اول اروپا برای مدتی طلانی بود.
در سطح داخلی، به ویژه در دوران «نسل یه یه» در اواخر دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۱۹۷۰ و «کینتا دل بوئیتِره» در نیمه دوم دهه ۱۹۸۰، رئال مادرید با اقتدار تمام بر فوتبال اسپانیا حکمرانی می‌کرد. با قهرمانی در جام یوفا در سال‌های ۱۹۸۵ و ۱۹۸۶، کهکشانی‌ها توانستند استانداردهای جدیدی را در عرصه بین‌المللی بنا نهند؛ اما دشوارترین لحظه تاریخ رئال مادرید در این مقطع، خارج از مستطیل سبز و با درگذشت اسطوره، سانتیاگو برنابئو، در سال ۱۹۷۸ رقم خورد.
تغییر لوگوی باشگاه رئال مادرید در طول زمان
سلطه بارسلونا و تحول بنیادین
با آغاز دهه ۱۹۹۰، رئال مادرید هم در سطح داخلی و هم در سطح بین‌المللی از رقیب دیرینه خود، بارسلونا، عقب افتاد. لورنزو سانز، رئیس باشگاه، در سال ۱۹۹۵ مجبور به واکنش شد و به همین دلیل با تمام قوا وارد عمل شد.
او علاوه بر جذب فابیو کاپلو، مربی مشهور، مجموعه‌ای از ستارگان بین‌المللی را به پایتخت اسپانیا آورد. این تیم پرستاره، متشکل از پردراگ میاتوویچ، داور شوکر، روبرتو کارلوس و کلارنس سیدورف، در همان فصل نخست، عنوان قهرمانی لالیگا را به دست آورد. تنها یک سال بعد، در ماه می ۱۹۹۸، تیم مادریدی که توسط یوپ هاینکس آلمانی هدایت می‌شد، با پیروزی ۱-۰ مقابل یوونتوس، تیم قدرتمند ایتالیایی، در فینال لیگ قهرمانان اروپا، به حسرت ۳۲ ساله مادریدیستاها برای کسب هفتمین قهرمانی در این رقابت‌ها پایان داد.
کهکشانی‌ها: طلوع دومین عصر طلایی
هفتمین قهرمانی اروپایی رئال مادرید، نه تنها به حسرت طولانی قهرمانی اروپا پایان داد، بلکه سرآغاز دومین دوره درخشان باشگاه در این رقابت‌ها بود. در سال‌های ۲۰۰۰ و ۲۰۰۲، تیم پایتخت‌نشین، هشتمین و نهمین جام‌های قهرمانی اروپا را به ویترین افتخارات خود افزود.
عنوان «بهترین باشگاه جهان» نیز در سال ۲۰۰۰ توسط فیفا به رسمیت شناخته شد و رئال مادرید رسماً به عنوان بهترین باشگاه فوتبال قرن بیستم معرفی شد. در عصر کهکشانی‌ها، که با نخستین دوره ریاست فلورنتینو پرز (۲۰۰۰ تا ۲۰۰۶) همراه بود، ستارگانی همچون لوئیس فیگو، رونالدو نازاریو، زین‌الدین زیدان و دیوید بکام، چهره‌ای بی‌بدیل از لوس بلانکوس به نمایش گذاشتند.
افزون بر موفقیت‌های ورزشی که شامل دو قهرمانی لالیگا، دو سوپرجام اسپانیا و یک قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا بود، رئال مادرید در آن مقطع به یکی از قدرتمندترین برندهای ورزشی جهان بدل شد.
طرحی جذاب از 15 قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا
عصر رونالدو و سلطه بر اروپا
در تابستان ۲۰۰۹، همزمان با آغاز دومین دوره ریاست پرز، کریستیانو رونالدو نیز به مادرید پیوست. لوس بلانکوس برای این انتقال، مبلغ خیره‌کننده ۹۴ میلیون یورو پرداخت کرد که رکورد گران‌ترین انتقال تاریخ فوتبال را شکست. در ۹ فصل بعد، CR7 تقریباً تمامی رکوردهای باشگاهی و جهانی را جابه‌جا کرد.
او نماد یکی از باشکوه‌ترین و موفق‌ترین دوران‌های تاریخ کهکشانی‌ها است. مادریدی‌ها در می ۲۰۱۴ تحت هدایت کارلو آنچلوتی پس از ۱۲ سال، جام قهرمانی اروپا را فتح کردند و در نخستین دوره مربیگری زین‌الدین زیدان، سه بار پیاپی در سال‌های ۲۰۱۶، ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ به این مهم دست یافتند.
پایان این داستان پرشکوه قابل تصور نیست
پس از جدایی کریستیانو رونالدو و زین‌الدین زیدان در تابستان ۲۰۱۸، نه تنها خللی در روند موفقیت‌ها ایجاد نشد، بلکه شاهد تحولی پیوسته و هوشمندانه بودیم؛ تحولی که از یک سو با تداوم پیروزی‌های ورزشی و از سوی دیگر با تبدیل ورزشگاه سانتیاگو برنابئو به یکی از مدرن‌ترین و پیشرفته‌ترین استادیوم‌های جهان همراه بود.
در هفت سال اخیر، رئال مادرید سه بار دیگر قهرمان لالیگا شد، عناوین چهاردهم و پانزدهم لیگ قهرمانان اروپا را کسب کرد و جام‌های متعدد دیگری را به ویترین افتخارات خود افزود. با ترکیبی از بازیکنان باتجربه نسل پیشین و ستارگان و استعدادهای جوان که با تدبیر کارلو آنچلوتی در حال پرورش هستند، باشگاه نه تنها در فصل جاری برای کسب مهم‌ترین جام‌های قهرمانی رقابت می‌کند، بلکه آینده‌ای درخشان نیز در انتظارش است.
این چشم‌انداز زمانی روشن‌تر می‌شود که پیوستن کیلیان امباپه، هدف بلندمدت و رویایی فلورنتینو پرز، به این تیم را در نظر بگیریم و همچنین بازسازی تقریباً کامل ورزشگاه، که یک منبع درآمدزایی عظیم دیگر را در اختیار لوس بلانکوس قرار می‌دهد. این‌گونه است که یک داستان موفقیت بی‌نظیر، حاصل از دوراندیشی و اقدامات شجاعانه، وارد صد و بیست و چهارمین سال خود می‌شود.
طرحی جذاب از تولد 123 سالگی رئال مادرید
