𝒟ℴ ℬ𝓇ℴ𝓃𝓍مزیت راموس این بود که لامصب علاوه بر اینکه در دفاع یه ستون محکم‌بود حتی هدزن فوق العاده‌ای هم بود و گل زیاد میزد.
اون‌بازی سال ۲۰۱۴ با بایرن هنوز تو‌شوک هستم چجوری تو الیاز اره نا در همون‌ابتدای بازی دو‌گل با ضربه سر به نویر زد و ۰-۲ رئال را جلو انداخت.
حتی فینال را هم برای رئال دراورد به عنوان یه مدافع، در نیمه‌نهایی و فینال ۳ گل زد!! اونم۳ گل ارزشمند. قطعا زدن گل اول یا گل تساوی سخت تر از زدن گل سوم و چهارم و پنجمه.
یورو ۲۰۰۸ ، ج ج ۲۰۱۰ و یورو ۲۰۱۲ هم یکی از ستون‌های تیم ملی اسپانیا بود.
البته راموس برای اینکه به اینجا برسه خیلی سختی کشید.
سال ۲۰۰۵ که به رئال اومد جلوی رونالدینیو در ال کلاسیکوی برنابئو دو تا دریبل بد خورد و دو گل. دوباره در بازی با ارسنال جلوی تیری انری دریبل خورد و گل... یا اون پنالتی ای که سال ۲۰۱۲ جلوی بایرن به آسمون‌کوبید.
یعنی رئال هم هزینه داد تا راموس به اون مدافع پخته و باتجربه و خفن ۲۰۱۴ (به بعد) تبدیل بشه.
فقط حیف که نحوه جداییش از رئال جالب نبود. متاسفانه فلورنتینو پرز با بقیه اسطوره ها هم همین مدلی رفتار کرد و فقط راموس نبود.
