طرفداری | مارتین اودگارد پس از نمایش ناامیدکننده خود در جریان شکست غیرمنتظره آرسنال مقابل وست هم، تلاش کرد روحیه تیم را حفظ کند و گفت:
زمانی برای افسوس خوردن نداریم، باید به راه خود ادامه دهیم. هنوز بازی‌های زیادی باقی مانده و مهم‌ترین چیز این است که بازی بعدی را ببریم و بعد از آن مسیر خودمان را ادامه دهیم.
توپچی‌ها نتوانستند از لغزش لیورپول مقابل استون ویلا در اواسط هفته بهره ببرند و فاصله با صدر جدول همچنان ۸ امتیاز باقی ماند. این اختلاف یک روز بعد و با پیروزی لیورپول مقابل منچسترسیتی به ۱۱ امتیاز افزایش یافت، میزان اختلافی در صدر جدول که آرتتا هرگز در دوران مربیگری خود در آرسنال تجربه نکرده است.
در امارات، آرسنال هرگز نتوانست وست هم را تحت فشار بگذارد؛ تیمی که با هدایت گراهام پاتر به شکلی منظم و سازمان‌یافته بازی کرد و اولین پیروزی بزرگ خود را از زمان حضور او در این باشگاه جشن گرفت. بحران مصدومیت‌هایی که فصل آرسنال را تحت تاثیر قرار داده، بدون شک یکی از دلایل این عملکرد ضعیف است، اما آرسنال این فصل هرگز نتوانسته کیفیت هجومی دو فصل گذشته را تکرار کند. غیبت بوکایو ساکا، که شاید در خارج از باشگاه چندان مورد تقدیر قرار نگیرد اما مسئولیت سنگینی را بر دوش دارد، از ماه دسامبر تاکنون احساس شده و او احتمالاً تا اواخر مارس نیز قادر به بازی نخواهد بود.
شکست مقابل وست هم را باید به چشم یک تلنگر دید
با این حال، عملکرد ضعیف اودگارد کمتر مورد توجه قرار گرفته است، در حالی که فصل گذشته، او یکی از بهترین بازیکنان لیگ بود. اگر کاپیتان نروژی آرسنال حتی نیمی از کیفیت فصل گذشته خود را ارائه می‌داد، توپچی‌ها ممکن بود به صدر جدول نزدیک‌تر باشند. هیچ‌کدام از بازیکنان آرسنال مقابل وست هم عملکرد درخشانی نداشتند، اما اودگارد که نقش کلیدی در خلق موقعیت‌ها دارد، به‌طور خاص از ریتم خارج شده بود.
اودگارد در بیشتر دقایق بازی خارج از محوطه جریمه فعالیت می‌کرد و در طول 90 دقیقه، تنها سه لمس توپ داخل محوطه داشت. او چهار موقعیت خلق کرد، اما هیچ‌کدام دفاع وست هم را تحت فشار قرار نداد. همچنین سه شوت زد که هیچ‌کدام به چارچوب نرسید.
جدا از آمار، او در «تست چشمی» نیز مردود شد. هر زمان فرصتی برای خلق موقعیت به دست می‌آورد، آن را به بازیکنی با توانایی کمتر واگذار می‌کرد، معمولاً به یورین تیمبر که یک مدافع است. حرکت معروف او برای ارسال پاس‌های چیپ پشت خط دفاعی تنها یک بار جواب داد و سپس وست هم به‌سرعت متوجه آن شد و تاکتیکش را تغییر داد. اگر تفسیر بازی بر عهده بیننده باشد و نه خود بازیکن، پس می‌توان گفت که اودگارد در این مسابقه پنهان شده بود.
هافبک‌های خلاق و برتر همیشه راهی برای تأثیرگذاری پیدا می‌کنند. طبیعی است که یک بازیکن روزهای بدی داشته باشد، اما مشکل اینجاست که این وضعیت برای اودگارد دیگر یک استثنا نیست، بلکه به یک روند ثابت در این فصل تبدیل شده است.
افت شدید مارتین اودگارد؛ آمارها چه می‌گویند؟
مارتین اودگارد در فصل جاری نتوانسته انتظارات را برآورده کند و فاصله‌ی محسوسی با عملکرد درخشان فصل گذشته‌اش دارد. با نگاهی به آمار، کاملاً مشخص است که این هافبک نروژی از نظر تاثیرگذاری در حملات تیم دچار افت شده است.
طبق داده‌های منتشرشده، میزان گل‌های اودگارد در لیگ برتر از ۰.۲۳ در هر ۹۰ دقیقه در فصل 24-2023 به ۰.۱۲ در فصل 25-2024 کاهش یافته است. میزان xG او نیز کمی افت کرده و از ۰.۲۲ به ۰.۲۰ رسیده است. این نشان می‌دهد که او کمتر در موقعیت‌های گلزنی قرار می‌گیرد و شاید اعتمادبه‌نفسش در زدن ضربات آخر کاهش یافته باشد.
افت در آمار پاس‌های کلیدی (از ۲.۹۷ به ۲.۳۳) و خلق موقعیت‌های شوت‌زنی (از ۶.۴۱ به ۴.۶۶) نیز گواه دیگری بر کاهش تأثیرگذاری او در حملات آرسنال است. همچنین، پاس‌های منجر به خلق موقعیت گل نیز از ۰.۶۷ در هر ۹۰ دقیقه به ۰.۵۵ کاهش یافته است، که نشانه‌ای از افت در خلاقیت او در فاز تهاجمی محسوب می‌شود.
نرخ تکمیل پاس‌های اودگارد نیز کاهش یافته و از ۸۴.۳٪ به ۸۲.۸٪ رسیده است. اگرچه این تغییر چندان چشمگیر نیست، اما نشان‌دهنده‌ی افت در دقت و ریتم بازی اوست. تنها شاخصی که بهبود داشته، تعداد پاس‌های ارسال‌شده به یک‌سوم نهایی زمین است که از ۴.۶۶ به ۵.۳۴ افزایش یافته است. این موضوع نشان می‌دهد که اودگارد در این فصل بیشتر به عنوان یک هافبک بازی‌ساز از عمق عمل کرده تا یک بازی‌ساز نزدیک به دروازه‌ی حریف.
با توجه به نیاز آرسنال به یک مهره‌ی کلیدی در خط حمله، شاید اودگارد باید دوباره به نقش پیشین خود برگردد و نزدیک‌تر به دروازه حریف بازی کند. با توجه به وضعیت فعلی تیم و رقابت فشرده در لیگ برتر، آرسنال نیاز دارد تا کاپیتان خود را در بهترین فرم ممکن ببیند. آیا اودگارد می‌تواند دوباره به همان بازیکن تاثیرگذار فصل گذشته تبدیل شود؟ یا این افت نشانه‌ای از یک مشکل عمیق‌تر است؟ تنها زمان پاسخ این سوال را خواهد داد.
اگر اودگارد نتواند، باید از چه کسی انتظار داشته باشیم آرسنال را نجات دهد؟
افت مارتین اودگارد؛ موقتی یا دائمی؟
فراتر از بحث مسئولیت‌پذیری و ایستادگی در لحظات سخت، سوال اصلی درباره مارتین اودگارد این است که چه چیزی باعث این افت ناگهانی شده است؟ آیا این یک مشکل موقتی است یا دائمی؟ آیا همان بازیکنی که می‌توانست روند بازی را تغییر دهد، هنوز درون او وجود دارد؟
بازیکنان معمولاً مصدومیت‌ها را دلیل اصلی افت فرم خود می‌دانند. زمانی که اودگارد در اردوی تیم ملی نروژ در ماه سپتامبر از ناحیه مچ پا دچار آسیب‌دیدگی شد و ۱۲ بازی آرسنال را از دست داد، نگرانی‌ها دوچندان شد؛ اول اینکه تیم بدون او چگونه عمل خواهد کرد و دوم اینکه آیا مجبور خواهد شد برای بازگشت به ترکیب تحت فشار قرار بگیرد؟
پس از یک حضور بی‌اثر یک‌دقیقه‌ای در شکست مقابل اینتر، اودگارد با یک بازی ۹۰ دقیقه‌ای در تساوی ۱-۱ برابر چلسی در ماه نوامبر به ترکیب اصلی بازگشت. عملکرد خاصی از او دیده نشد، اما دقایق ارزشمندی برای بازیابی آمادگی خود در زمستان سخت به دست آورد. در بازی بعدی مقابل ناتینگهام فارست که با برتری ۳-۰ آرسنال همراه شد، او دوباره در نقش رهبر ارکستر تیم درخشید و امیدها برای یک فصل موفق را زنده کرد. اما این روند مثبت خیلی زود متوقف شد.
چه اتفاقی برای یکی از خلاق‌ترین هافبک‌های جهان افتاد؟
او توانایی درخشیدن در برهه‌هایی از بازی را داشت، اما از زمان بازگشتش، ۱۴ بازی از ۱۶ بازی لیگ برتر را از ابتدا آغاز کرده و علاوه بر آن، هفت بازی دیگر را در لیگ قهرمانان، جام حذفی و جام اتحادیه انجام داده است. این حجم از بازی می‌تواند از نظر فیزیکی برای هر بازیکنی طاقت‌فرسا باشد، و این موضوع در مورد تمام شاکله اصلی تیم آرسنال صدق می‌کند.
با این حال ممکن است افت اودگارد نه به دلایل جسمانی، بلکه به دلیل تغییرات فنی و تاکتیکی باشد. آرسنالِ سریع و تهاجمی فصل 23-2022 دیگر قادر نیست با همان سرعت قبل بازی کند، زیرا تیم‌های حریف استراتژی‌های خود را برای مقابله با آن‌ها تنظیم کرده‌اند. این موضوع ممکن است روی عملکرد اودگارد هم تأثیر گذاشته باشد. از طرفی، او نسبت به همتایانی چون کوین دی‌بروین، برونو فرناندز یا کریستین اریکسن کمتر از هر دو پا استفاده می‌کند، که باعث می‌شود مهار او برای تیم‌های حریف آسان‌تر باشد. اگر همچنان درگیر مشکلات جسمانی هم باشد، این ضعف بیشتر به چشم می‌آید.
غیبت او بیشتر از همیشه به چشم می‌آید
بازیکنانی که کنار اودگارد بازی می‌کنند ممکن است مناسب سبک بازی او نباشند، اما این موضوع توجیهی برای افت شدید او در گلزنی و خلق موقعیت نیست. اما مهم‌ترین عامل شاید غیبت بوکایو ساکا باشد؛ بازیکنی که بار دیگر عنوان مهم‌ترین مهره‌ی آرسنال را از اودگارد پس گرفته است. او قبل از مصدومیت همه‌کاره تیم بود، راه فرار از فشار و بازیکنی که با عملکردش مسئولیت یک رهبر را در زمین بر عهده می‌گرفت. تنها محمد صلاح، آن هم در بهترین فرم خود، عملکرد بهتری از ساکا در لیگ برتر داشته است.
حتی اگر ساکا مصدوم نمی‌شد، احتمالاً آرسنال همچنان از لیورپول عقب می‌افتاد، اما بدون شک جایگاه بهتری نسبت به امروز داشت. غیبت او در دو ماه اخیر بیش از هر بازیکن دیگری تأثیرگذار بوده است. با این وضعیت، احتمال دارد که آرسنال برای پنجمین سال پیاپی بدون جام بماند، تیمی که در چند سال اخیر بدون شک کیفیت لازم برای قهرمانی در لیگ برتر را داشته است.
در فوتبال، هیچ‌کس نمی‌داند که دوره‌ی موفقیت یک تیم تا کی ادامه خواهد داشت. در نگاه اول، آرسنال باید در فصل 26-2025 هم در جمع مدعیان باشد، اما هیچ تضمینی وجود ندارد. ممکن است باز هم مصدومیت‌ها گریبان‌گیر تیم شود، یکی از بازیکنان کلیدی تقاضای جدایی کند یا رقبا قوی‌تر از قبل ظاهر شوند.
آرسنال نیازی به یک تغییر اساسی در ترکیب خود ندارد، اما قطعاً باید خط حمله را تقویت کند. اودگارد ممکن است گاهی در تصمیم‌گیری‌هایش مردد باشد، اما نمی‌توان از او انتظار داشت که به‌تنهایی تمام ضعف‌های ترکیب فعلی را جبران کند.
پایان قدرتمند آرسنال در فصل 24-2023 این تصور غلط را ایجاد کرد که آن‌ها نیازی به جذب مهاجم جدید ندارند. در نقل‌وانتقالات زمستانی نیز باشگاه تصمیم گرفت برای آینده سرمایه‌گذاری کند و از خریدهای فوری اجتناب کرد، در حالی که بسیاری از بازیکنان به دلیل فشار بیش از حد مسابقات مصدوم شده بودند. آرسنال دیگر نمی‌تواند در تابستان این اشتباه را تکرار کند.
هواداران آرزوی جذب الکساندر ایساک از نیوکاسل را دارند، اما قیمت ۹ رقمی او و اصرار نیوکاسل بر عدم فروش، احتمال این انتقال را کاهش داده است. گزینه‌ای مانند بنجامین ششکو از لایپزیش ممکن است گزینه‌ی معقول‌تری باشد، اما او هم آن مهاجمی نیست که بتواند تحول بزرگی در خط حمله ایجاد کند.
ممکن است طی هفته‌ها و ماه‌های آینده ورق به نفع آرسنال برگردد، اما نشانه‌های زیادی برای اطمینان از این موضوع وجود ندارد. آرتتا پیش از این مسئولیت شرایط تیم را پذیرفته، اما اودگارد نیز باید در آینه نگاه کند و از خود انتظار بیشتری داشته باشد.
در جریان هستید که تکرار رتبه دوم برای آرتتا در جا زدن محسوب خواهد شد؟
به قلم شان والش از سایت گل
