مطلب ارسالی کاربران
زبان های بومی بریتانیا و ایرلند در طول زمان
زبان انگلیسی ریشه در زبان‌های ژرمنی دارد که توسط قبایل آنگلوساکسون - آنگل‌ها، ساکسون‌ها و جوت‌ها - در قرن پنجم و ششم به بریتانیا آورده شدند. این قبایل از مناطق شمالی آلمان، دانمارک و هلند امروزی بودند. زبان آنها با زبان بومیان سلتیک ادغام شد، اگرچه زبان دوم به شدت سرکوب شد. بعدها، انگلیسی باستان تحت تاثیر وایکینگ ها و زبان آنها نورس قدیم در قرن 9 و 10 شکل گرفت. فتوحات نورمن ها در سال 1066 تعداد زیادی از کلمات فرانسوی و لاتین را به انگلیسی آورد که باعث توسعه زبان انگلیسی میانه شد و در طول قرن ها، به زبان انگلیسی مدرنی که امروزه می شناسیم تبدیل شد.
با تسلط سیاسی و اقتصادی انگلستان در قرون وسطی و اوایل دوران مدرن، انگلیسی به تدریج در ولز، اسکاتلند و ایرلند تثبیت شد. به خصوص پس از اتحاد با اسکاتلند در سال 1707 و الحاق ایرلند در قرن 19، انگلیسی زبان غالب شد، که در اکثر مناطق به زوال زبان‌های بومی مانند ولزی، گالیک و ایرلندی منجر شد.
