طرفداری | بری هوبان (Barry Hoban) زاده پنجم فوریه 1940 در شهر ویکفیلد در یورکشایر غربی انگلستان است. هوبان در دهکده‌ای با معدن ذغال سنگ بزرگ شد و تجربه کار در این فضا را پیدا کرد. آشنایی او با دوچرخه زمانی صورت گرفت که تور دوچرخه‌سواری بریتانیا از مسیر روستای آن‌ها عبور کرد. این اتفاق الهام‌بخش هوبان بود تا راهش را برای آینده پیدا کند. او با یکی از پیراهن‌های کهنه پدرش در مسابقات دوچرخه‌سواری محلی شرکت کرد و با پیروزی در این مسابقات، علاقه خود را جدی‌تر دنبال کرد. نخستین دوچرخه او نیز از قطعات جمع‌آوری‌شده پدرش تشکیل شده بود تا همه چیز در ساده‌ترین حالت ممکن شروع کرد. خیلی زود او در مسابقات جاده‌ای شرکت کرد و تجربه انواع مسابقات دوچرخه‌سواری را کسب کرد. کسب عنوان مسابقات تعقیبی بریتانیا باعث شد تا هوبان عضوی از تیم تعقیبی دوچرخه‌سواری بریتانیا در المپیک 1960 باشد. او به همراه تیم خود به رتبه 10 المپیک رسید و توانست تجربه بزرگی را کسب کند.
او پس از المپیک و در 22 سالگی به فرانسه کوچ کرد تا در بهشت دوچرخه‌سواران به رویای خود جامه عمل بپوشاند. او یکی از نخستین بریتانیایی‌های مسابقات دوچرخه‌سواری فرانسه بود و به زودی توانست جوایز 50 پوندی مسابقات مربوطه را به دست آورد. نخستین تیم او در فرانسه، برتین پورتر نام داشت که او را در سال‌های 1962 و 1963 پشتیبانی کرد. او در تور پاریس-لوکزامبورگ 1963 به رتبه دهم دست یافت. او پس از دو سال حضور در فرانسه راهی یکی از تیم‌های دوچرخه‌سواری مطرح این کشور به نام مرسیه شد. هوبان در سال 1964 راهی گرندتور معتبر ووئلتا اسپانیا شد و در استیج‌های 12 و 13 آن به رتبه نخست رسید. او در استیج سوم گرندپری دومیدی لیبره نیز رتبه نخست را کسب کرد تا سال 1964 را با پیروزی در سه استیج به اتمام برساند. رتبه دوم سیرکی دی فرونتیه، بهترین عملکرد هوبان در سایر تورنمنت‌های شرکت کرده‌اش در سال 1964 بود. موفقیت بعدی هوبان در سال 1966 رقم خورد؛ سالی که او به رتبه نخست مسابقات یک روزه‌ای که امروزه اشبورن-فرانکفورت نامیده می‌شود و استیج 2a تور پیکاردی رسید.
نخستین تجربه هوبان در گرندتور مطرح توردوفرانس در سال 1967 رقم خورد؛ جایی که او در استیج 14 آن به رتبه نخست رسید و مسیر کارپنتراس تا سته را به سرعت طی کرد. او در این سال به مسابقات مختلفی اعزام شد اما بهترین رتبه خود را در تور پاریس با نایب قهرمانی در آن کسب کرد. با این وجود، حضور هوبان در توردوفرانس این سال به جز تأثیرات فنی، تأثیراتی نیز در زندگی آینده این دوچرخه‌سوار اهل یورکشایر داشت. فوت یکی از دوستان هوبان به نام تام سیمپسون در میانه مسیر و در حالی که استیج چهاردهم را با پیشتازی طی کرده بود باعث شد تا این دوچرخه‌سوار تنها رتبه نخست خود در استیج‌های این گرندتور دریافت کند. هوبان پس از دو سال با بیوه سیمپسون ازدواج کرد تا بدین‌گونه از خانواده دوستش مراقبت کند. هوبان در توردوفرانس 1968، برنده استیج نوزدهم، از گرنوبل تا سالانچه شد و در گرندپری دناین و تور پیکاردی نیز رتبه دوم را کسب کرد. پیشتازی در کوهستان‌های فرانسه در استیج نوزدهم، توانایی رکاب‌زنی هوبان را نمایان کرد تا پیروزی خاص او در توردوفرانس سال گذشته با یک پیروزی قاطع جبران شود.
او در سال 1969 تاریخ‌ساز شد و به نخستین فرد انگلیسی پیروز در دو استیج متوالی توردوفرانس تبدیل شد. هوبان در این سال موفق به کسب رتبه نخست دو استیج 18 و 19 شده و در سایر تورنمنت‌های سال نیز عملکرد خوبی داشت. او به رتبه نخست استیج 1b تور چهار روزه دانکرک و رتبه سوم لیژ-باستونی-لیژ رسید. در سال 1970، او راهی تیمی دیگر به نام سونولور لخئون شده و دو سال در آن حضور داشت. در این دو سال، قهرمانی تور جزیره من، گرندپری دفورمی و استیج 5b تور چهار روزه دانکرک در افتخارات او ثبت شد. هوبان تا سال 1980 در سه تیم دیگر با نام‌های گان مرسیه، مایکو مرسیه و السویک فالکون حضور داشت. او در توردوفرانس 1973، عملکرد بسیار خوبی داشت و در حضور دوچرخه‌سواران مطرح جهانی به دو رتبه نخست در دو استیج 11 و 19 دست یافت. سال 1974 نیز با موفقیت‌های دیگری همچون پیروزی در مسابقات خنت-وولگم و پاریس-بورخس به همراه استیج 13 توردوفرانس و استیج 2a تور ایندره لوآره همراه بود. آخرین عنوان این دوچرخه‌سوار در توردوفرانس به سال 1975 و استیج هشتم آن بازمی‌گردد. مشکلات کمر باعث شد تا هوبان در سال 1980 از دنیای دوچرخه‌سواری خداحافظی کند. او یکی از پیش‌گامان دوچرخه‌سواری در انگلستان بود و توانست نام کشورش را در این عرصه نیز مطرح کند. به دلیل سرسختی و اراده قوی او که خاصیت اهالی یورکشایر است، لقب «طلای یورکشایر» به او داده شده است. هوبان در 19 آوریل 2025، درسن 85 سالگی درگذشت. نام هوبان در تالار مشاهیر دوچرخه‌سواری بریتانیا جاودانه شده است.
از سری خاطرات ورزشی
یون پات سیگمارسون، قهرمان چهار دوره قویترین مردان جهان؛ از خم کردن دوچرخه تا فریاد تاریخی
الدار کورتانیدزه، کشتیگیر مطرح گرجستان؛ از دو برنز المپیک تا قهرمانی جهان در تهران
پرمچاند نگرا، بدنساز هندی مستر المپیای 1989؛ از پلیس پنجاب تا شش قهرمانی آسیایی
