Behzad S.hبازی دربی اصولاً ملاک درستی برای تجزیه تحلیل ی مربی یا یک فصل نیست. چون نتایج داربی ها کاملا ب روحیات تیمی و اتفاقات لحظه ای میدان و اشتباهات فردی یا خلاقیت فردی نفرات دوتیم بستگی داره. در همین بازی هم میلان برتری روحی واضحی داشت چون نیمفصل اول چندباری اینتر را برده بودند، پس با روحیه تر بازی کردند. و گل اول هم به تیم کمک بسیاری کرد. برخلاف دوره پیولی که اونا برتری روانی داشتن و سریعا گل اولو میزدند.
امسال اینتر نتونسته میلان را بدردسر جدی بندازه و جدا از بحث روانی این دوتا دلیل دیگه هم داره.اینتر که برای سه جام میجنگه برخلاف میلان ک مدتهاست سهمیه لیگ را هم برباد دادند و هفته ای ی بازی دارند کاملا خسته ست و بلحاظ تاکتیکی هم اینتر تیمی هست ک ساخته شده برای ضدحملات سرعتی اما مقابل تیمایی ک خودشون عمدا عقب نشینی میکنند کارش سخته و طبعا به گل اول نیاز داره.تا حریف باز بشه. اینجا اما مثل دربیای اخیر این میلانه که گل اولو میزنه و بعد هم گل دوم که تیم خسته اینتر را کاملا درهم میشکنه.با این حال میلان فرصتهای ضدحمله بسیاری را در سی دقیقه آخر بازی بخاطر نبود نظم تیمی و انسجام تاکتیکی و البته حرکات دیمی و خودخواهی نفراتش ،براحتی آب خوردن هدر داد ک این نکته نگران کننده اصلی در تمام دقایق فصل اخیر بوده. و اینجا حتی در برد قاطعشون باز هم این اشکال بشدت توی ذوق میزد. بدون داشتن برنامه برای بازیسازی از عقب و یا اجرای ضدحملات سرعتی و منظم و تمرین شده نمیتونید در طول ی فصل طولانی نتایج باثباتی داشته باشید فقط میشه هر از گاهی که همه چیز بر وفق مراد بود و مثلا گل زودهنگامی زدید یا بازیتون گرفت یا حریف بدشانس یا خسته بود، نتایج مقطعی و گذرا کسب کنید.دلیل ناکامی این فصل میلانم همین هست.