طرفداری | تراکتور مقابل الوکره در دیداری تشریفاتی از رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا 2 متوقف شد. دیداری که به‌نظر می‌رسید بی حاشیه باشد اما اشتباهات فردی علیرضا بیرانوند و شجاع خلیل زاده همه چیز را بهم ریخت و اگر هاشم نژاد و حسین زاده نبودند، هفته سیاه آسیایی نمایندگان ایران تکمیل میشد.
روزهای زیادی از چهره شدن علیرضا بیرانوند به عنوان یکی از بهترین دروازه‌بان‌های فوتبال ایران می‌گذرد؛ زمانی که او به همراه آن نفت تهران رویایی کنار بازیکنانی مانند سیدجلال حسینی، وحید امیری و با هدایت علیرضا منصوریان درون دروازه درخشید و نام خود را در میان هواداران فوتبال ایران مطرح کرد و آنقدر خوب بود که هواداران پرسپولیس برای سرخ‌پوش شدنش جلوی سوشا مکانی که دروازه‌بان اول آن روزهای پرسپولیس بود، یکصدا اسمش را صدا می‌کردند و خواهان حضور او بودند؛ اتفاقی که در نهایت افتاد و بیرانوند برای سال‌ها و طی دو دوره به معضل همیشگی پرسپولیس در درون دروازه پایان داد.
بیرانوند فقط به درخشش در پرسپولیس بسنده نکرد، او انتخاب اول کی‌روش برای تیم ملی ایران در جام جهانی 2018 روسیه بود و یکی از اتفاقات فراموش نشدنی فوتبال ایران و نقطه عطف فعالیت فوتبالی‌اش را رقم زد؛ مهار پنالتی کریستیانو رونالدو! پنالتی‌ای که ایران را در جام نگه داشت و اگر اتفاقات بعدش نبود، ایران حتی می‌توانست به مرحله بعد صعود کند. اما همان مهار پنالتی کافی بود تا او به یک چهره ماندگار در میان هواداران تیم ملی و پرسپولیس تبدیل شود ولی بیرانوند کم کم راهی را در پیش گرفت که محبوبیتش روز به روز کمتر شد.
علی بیرو در تابستان 1402 یک تصمیم جنجالی گرفت و با فسخ قراردادش با پرسپولیس، خواست به استقلال برود؛ تصمیمی که آنقدر جنجالی بود که فوتبال ایران را تکان داد و حواشی بسیاری را به وجود آورد. بیرانوند در نهایت آن فصل بازهم با پرسپولیس قرارداد بست و در تیم ماند و از تصمیمش منصرف شد اما همین اقدام، چهره‌اش را در میان هواداران پرسپولیس خدشه دار کرد و محبوبیت قبلی خود را تا حدودی از دست داد.
بیرانوند اما از گذشته درس نگرفت و بازهم جنجالی اقدام کرد؛ او دقیقا یک سال پس از ماجرای پیوستن به استقلال، بازهم قراردادش را با پرسپولیس فسخ کرد و به تراکتور پیوست. گلر اول تیم ملی طی مصاحبه‌های خود طی همین 6 ماه گذشته و پس از جدایی از پرسپولیس آنقدر نزد سرخ‌ها منفور شد که کسی حتی نمی‌خواهد روزهای حضورش را به یاد بیاورد.
مصاحبه‌های بیرانوند صرفا به تیم سابقش خلاصه نمی‌شود، او حالا خود و هم‌تیمی‌هایش را بهترین بازیکنان تاریخ تیم ملی ایران می‌داند. همین مصاحبه‌ها کافی بود تا او دوباره حواشی بسیاری را به وجود بیاورد و هواداران و رسانه‌ها به انتقاد بپردازند که انتقادهای درستی هم بود؛ بیرانوند و دوستانش هیچ افتخاری برای ایران به دست نیاوردند و خود را بهترین نسل(!) تیم ملی می‌دانند که این حرف‌ها هم به مذاق پرحاشیه‌ترین دروازه‌بان فعلی فوتبال ایران خوش نیامد و گفت رسانه‌ها می‌خواهند از اسم من استفاده کنند!
علیرضا بیرانوندی که از تابستان دچار حواشی فراوانی شده، در طی این فصل با تراکتور و تیم ملی ایران گل‌های زیادی دریافت کرده است و حالا در بدترین حالت ممکن خود قرار دارد و دیگر با حضور او، دروازه بیمه نیست و هواداران استرس بسیاری دارند؛ او تنها در 3 بازی اخیر 7 گل خورده است.
عملکرد او در بازی‌های اخیر تیم ملی و تراکتور آنقدر بد بوده که هیچ جای دفاعی باقی نگذاشته است. بله بیرانوند در طی یک دهه اخیر جزو بهترین دروازه‌بان‌های فوتبال ایران بوده ولی این فصل حسابی خودش را درگیر حواشی کرده و اصلا بازیکن باکیفیتی نبوده است.
اینجاست که باید گفت:
بله، شما بهترین هستید اما فعلا برای مهاجمان حریف!
