بابک کی مقصودییا ام البنین
دوتا جای فلاپی دیسک داره
بالاییه مال فلاپیای قدیمی تر و پایینیه مال فلاپیای جدیدتر که محافظ داشتن و کوچیکتر از قدیمیاش بودن. ظرفیتشون هم 1/4 مگابایت بود. عملاً یعنی چس. اتوکد 12 تحت داس (نه windows) ، رو 12 تا از اینا جا میشد. موقع اینستال اگه تو اشل الان حساب کنی ، کرکر خنده بود.
تازه برای محافظت از چشم کاربرا ، رو صفحه مانیتور محافظای طلقی میذاشتن که با تسمه های گیره دار ، از کرکره های فلاپ قلمبه ی پشت مانیتور گیرش میدادن و جلوی صفحه آویزونش میکردن. یا همه ی این احوال یادش به خیر...
تو هر لحظه ای که زندگی میکنیم چون امکاناتمون رو پیشرفته از گذشته میبینیم ، با نگاهی از سر تعجبی آمیخته به ترحم به گذشته نگاه میکنیم . بی توجه به اینکه تو گذشته هم ، امکاناتی بیشتر از دوران ماقبلش داشتیم. در آینده هم اسیر همین نگاه خالی از منطق به امروزیم. معیاری جز امکانات رنگ به رنگی که با کمترین گذر زمان اسیر رنگ باختگی میشه نداریم بی اونکه بدونیم ، لحظه های پوچی رو که میسازیم و دونه دونه سر می بریم به خاطر غرق شدن تو امکاناتیه که کم ارزشترین تحفه ی هر دوران برای ماست. انگار امکانات زندگی تو هر دوره ای فقط و فقط برای نابود کردن و بی تفاوت گذشتن از کنار چیزهای باارزشیه که قراره با آگاه تر شدنمون در آینده به حسرت روزهایی تبدیل بشن که اسمشون ... روزهای حسرته ... ای وای
