طرفداری | بسیاری از ورزشگاه‌های قدیمی دنیای فوتبال در سال‌های اخیر از بین رفتند، چراکه باشگاه‌های بزرگ تصمیم به ساخت ورزشگاه‌های جدیدی گرفتند که از نظر مالی و اقتصادی برای‌شان کاربردی‌تر هستند.
اتلتیکو مادرید، آرسنال، بایرن مونیخ، یوونتوس و تاتنهام در بین باشگاه‌هایی‌اند که در دو دهه‌ی گذشته ورزشگاه‌های جدیدی ساختند، درحالی‌که برخی باشگاه‌ها هم برای منتقل شدن به ورزشگاهی جدید در آینده برنامه‌ریزی کرده‌اند.
رئال مادرید خانه‌ی قدیمی‌اش، سانتیاگو برنابئو را بازسازی کرده و رقیب دیرینه‌اش بارسلونا هم در حال بازسازی نیوکمپ است. حتی باشگاه‌های میلان و اینتر هم به دنبال جابه‌جایی از سن سیرو به ورزشگاهی دیگر هستند.
گرچه می‌توان بحث‌های دیگری در مورد انتخاب کاربردی‌تر بودن و صرفه‌ی اقتصادی یا دل بستن به جنبه‌ی نوستالژیک ماجرا کرد، اما صرف‌نظر از این‌ها، سایت FourFourTwo به قدیمی‌ترین ورزشگاه‌های فوتبال سراسر جهان که همچنان مورد استفاده قرار می‌گیرند نگاهی کرده است.
۱۶. ورزشگاه گران پارکه سنترال (ناسیونال)
درهای ورزشگاه گران پارکه سنترالِ مونته ویدئو در سال ۱۹۰۰ باز شد و قدیمی‌ترین ورزشگاه آمریکا به‌شمار می‌رود. این ورزشگاه که خانه‌ی باشگاه ناسیونال، غول فوتبال اروگوئه است، میزبان افتتاحیه‌ی اولین بازی تاریخ جام جهانی در سال ۱۹۳۰ بوده است.
این ورزشگاه همچنین میزبانی رقابت‌های قهرمانی آمریکای جنوبی در سال‌های ۱۹۲۳ و ۱۹۲۴ و فینال کوپا لیبرتادورس زنان در سال ۲۰۲۱ را بر عهده داشته است.
۱۵. ورزشگاه گئورگیوس کارایسکاکیس (المپیاکوس)
ورزشگاه گئورگیوس کارایسکاکیس که سال ۱۸۹۵ ساخته شد و در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۸۹۶ به‌عنوان میدان مسابقات دوچرخه‌سواری استفاده می‌شد، این روزها به‌عنوان زمین فوتبال مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این ورزشگاه که در بندرگاه شهر پیرایوس، در منطقه‌ای محلی از آتن واقع شده، به نام قهرمان ملی کشور یونان گذاشته شده و حالا میزبان موفق‌ترین تیم یونان، المپیاکوس است.
۱۴. گودیسون پارک (اورتون)
گودیسون پارک در سال ۱۸۹۲ ساخته شده و از آن زمان خانه‌ی تیم اورتون است، هرچند که تافی‌ها برای انتقال به ورزشگاهی جدید در براملی مور داک برای سال ۲۰۲۵ برنامه‌ریزی کرده‌اند.
گودیسون پارک میزبانی فینال جام حذفی انگلیس ۱۸۹۴ را بر عهده داشته و یکی از ورزشگاه‌های میزبان جام جهانی ۱۹۶۶ هم بوده است. گنجایش فعلی ورزشگاه کمتر از ۴۰ هزار نفر است.
۱۳. پورتمن رود (ایپسویچ تاون)
پورتمن رود که پیش‌تر محل برگزاری مسابقات کریکت بود، در سال ۱۸۸۴ به‌طور رسمی به‌عنوان ورزشگاه فوتبال بازگشایی شد و از آن زمان خانه‌ی ایپسویچ تاون بوده است.
در خارج از ورزشگاه، تندیسی از سر آلف رمزی گذاشته شده، که ایپسویچ را به اولین قهرمانی‌اش در رقابت‌های لیگ دسته اول در سال ۱۹۶۲ رساند و تیم ملی انگلیس را هم در سال ۱۹۶۶ به تنها جام ملی‌اش تا به امروز رساند.
۱۲. آنفیلد (لیورپول)
یکی از ماندگارترین ورزشگاه‌های فوتبال انگلیس همچنان یکی از قدیمی‌ترین ورزشگاه‌های جهان هم به‌شمار می‌رود؛ آنفیلد، خانه‌ی لیورپول در سال ۱۸۸۴ ساخته شده است.
گرچه آنفیلد بین سال‌های ۱۸۸۴ تا ۱۸۹۲ خانه‌ی تیم رقیب قرمزها یعنی اورتون بوده، با توجه به مشکل پرداخت اجاره‌ای که به وجود آمد، تافی‌ها به ورزشگاه گودیسون پارک در نزدیکی آنفیلد منتقل شدند. لیورپول که در اواخر سال ۱۸۹۲ تاسیس شد، از ابتدا در آنفیلد بازی کرده است.
۱۱. ترف مور (برنلی)
ورزشگاه ترف مور برنلی در سال ۱۸۸۳ ساخته شد، اما از سال ۱۸۴۳، وقتی‌که باشگاه کریکت برنلی به آنجا منتقل شد، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این ورزشگاه از سال تاسیس برنلی در ۱۸۸۳ خانه‌ی این باشگاه بوده است. ترف مور تبدیل به اولین زمین فوتبالی شد که توسط عضوی از خانواده‌ی سلطنتی مورد بازدید قرار گرفت؛ پرنس آلبرت ویکتور در دیداری دوستانه بین برنلی و بولتون واندررز در سال ۱۸۸۶ حضور یافت.
۱۰. ایوود پارک (بلکبرن راورز)
ایوود پارک که در سال ۱۸۸۲ ساخته و بازگشایی شد، در ابتدا به‌عنوان ورزشگاهی برای فوتبال، دو و میدانی و شکلی از مسابقات سگ‌دوانی استفاده می‌شد.
پیش از تغییر ساختار ورزشگاه، بلکبرن راورز چندین بازی در این ورزشگاه انجام داد و سپس به‌طور رسمی در سال ۱۸۹۰ به این ورزشگاه منتقل شد. تیم زنان راورز هم از سال ۲۰۲۴ شروع به انجام بازی‌هایش در ایوود پارک کرده است.
۹. دیپدیل (پرستون نورث اند)
دیپدیل به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین ورزشگاه‌های انگلیس در سال ۱۸۷۸ بازگشایی شد و از آن زمان خانه‌ی تیم پرستون نورث اند بوده است.
این ورزشگاه که حالا تمام‌صندلی شده است و کمی بیش از ۲۳ هزار نفر گنجایش دارد، تصویری از سر تام فینی، اسطوره‌ی پرستون و تندیسی از مهاجم سابق انگلیس را در خارج از ورزشگاه دارد. این ورزشگاه همچنین بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۰ موزه‌ی ملی فوتبال انگلیس بوده است.
۸. رودنی پرید (نیوپورت کانتی)
رودنی پرید سال ۱۸۷۷ افتتاح شد و در ابتدا به‌عنوان ورزشگاهی برای مسابقات راگبی، کریکت، دو و میدانی و تنیس مورد استفاده قرار می‌گرفت.
رودنی پرید، اولین ورزشگاهی در ولز بود که نورافکن در آن نصب شده بود و از سال ۲۰۱۲ خانه‌ی تیم فوتبال نیوپورت کانتی شده است.
۷. استمفورد بریج (چلسی)
تصویری از استمفورد بریج در اوت ۱۹۸۳
استمفورد بریج سال ۱۸۷۷ افتتاح شد و یکی از قدیمی‌ترین ورزشگاه‌های ورزشی‌ای است که همچنان در بریتانیا مورد استفاده قرار می‌گیرد.
رویدادهای دو و میدانی در سال‌های آغازین ساخت استفمورد بریج برگزار می‌شد و از سال ۱۹۰۵ که باشگاه چلسی تاسیس شده به خانه‌ی این تیم تبدیل شده است. هرچند که بریج در ۳۰ سال گذشته بازسازی‌های گسترده‌ای به خودش دیده است.
۶. تانادیس پارک (داندی یونایتد)
تانادیس پارک از زمان تاسیس داندی یونایتد (به‌عنوان داندی هیبرنیان) در سال ۱۹۰۹، خانه‌ی این باشگاه اسکاتلندی بوده است.
این ورزشگاه که پیش‌تر کلپینگتون پارک نام داشته، از دهه‌ی ۱۸۷۰ برای برگزاری فوتبال مورد استفاده قرار گرفته و فقط ۲۰۰ یارد از دنز پارک، ورزشگاه تیم داندی، رقیب هم‌شهری داندی یونایتد فاصله دارد. این ورزشگاه که اغلب با نام تانادیس عنوان می‌شود، در حال حاضر ۱۴,۲۳۳ نفر گنجایش دارد.
۵. کارلایل گراوندز (بری واندررز)
کارلایل گراوندز که در سال ۱۸۶۲ بازگشایی شد، خانه‌ی باشگاه ایرلندی بری واندررز است و همچنین مورد استفاده‌ی تیمی از لیگ راگبی ایرلند قرار می‌گیرد.
قدیمی‌ترین ورزشگاه فوتبال ایرلند همچنان مورد استفاده قرار می‌گیرد و گنجایشی بیش از سه هزار نفر دارد. بری واندررز این زمین را از شورای شهر ویکلوو اجاره کرده و اگر امکان بازسازی آن وجود نداشته باشد، احتمال انتقال به ورزشگاهی مدرن‌تر را در نظر می‌گیرد.
۴. فیلد میل (منزفیلد تاون)
فیلد میل به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین ورزشگاه‌های انگلیس، حداقل از سال ۱۸۶۱ میزبانی بازی‌های فوتبال را بر عهده داشته، درحالی‌که برخی گزارش‌ها حاکی از میزبانی آن‌ها از بازی‌هایی در حوالی سال ۱۸۵۰ است.
این ورزشگاه که از سال ۱۹۱۹ خانه‌ی تیم منزفیلد تاون است، اندکی بیش از ۹ هزار نفر گنجایش دارد. فیلد میل در سال‌های ابتدایی‌اش از مسابقات کریکت و راگبی هم میزبانی کرده است.
۳. برامال لین (شفیلد یونایتد)
برامال لین در سال ۱۸۵۵ بازگشایی شد و پیش از اینکه میزبانی مسابقات شفیلد را بر عهده گیرد، به‌عنوان زمین کریکت استفاده می‌شد.
این ورزشگاه از بازی‌های قدیمی‌ترین باشگاه‌های جهان از جمله شفیلد اف سی و همچنین ونزدی (که سپس شفیلد ونزدی نام گرفت) میزبانی کرده است. برامال لین در سال ۱۸۸۹ خانه‌ی شفیلد یونایتد شد و از آن زمان توسط این تیم مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ورزشگاه که این روزها تماماً صندلی‌دار شده، گنجایشی ۳۲ هزار نفری دارد.
۲. ریسکورس گراوند (رکسهام)
ریسکورس گراوندِ رکسهام در سال ۱۸۰۷ ساخته شده و از زمان تاسیس این باشگاه در سال ۱۸۶۴ برای برگزاری فوتبال مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در طول این سال‌ها، ریسکورس گراوند به‌طور معمول میزبانی بازی‌های تیم ملی ولز را بر عهده داشته و قدیمی‌ترین ورزشگاه جهان است که همچنان برای بازی‌های ملی فوتبال مورد استفاده قرار می‌گیرد.
۱. سندیگیت (هالام اف سی)
سندیگیت که در کتاب رکوردهای گینس به‌عنوان قدیمی‌ترین ورزشگاه فوتبال جهان ثبت شده، از سال ۱۸۰۴ مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این ورزشگاه با گنجایشی ۱۳۰۰ نفری، تنها ۲۵۰ صندلی دارد. سندیگیت از سال ۱۸۶۰ میزبان بازی‌های تیم شفیلدیِ هالام اف سی است. سندیگیت در ماه‌های تابستانی به‌عنوان زمین هالام سی سی برای برگزاری بازی‌های کریکت استفاده می‌شود.
