طرفداری | ولادیسلاو کوزاکیویچ (Władysław Kozakiewicz) زاده هشتم دسامبر 1983 در شهر شالچینیکای در لیتوانی امروزی و شوروی سابق است. او کوچک‌ترین فرزند خانواده یک کشاورز بود. خانواده کوزاکیویچ، از لهستانی‌های ساکن در لیتوانی شوروی بودند. تنفر ولادیسلاو از شوروی و کمونیسم ریشه در کودکی‌اش داشت؛ جایی که سربازان شوروی به خانه او می‌آمدند و باعث آزارش می‌شدند. ولادیسلاو در سال 1957 به همراه خانواده‌اش، به عنوان پروژه بازگشت به میهن، راهی لهستان شدند و شوروی را ترک کردند. ولادیسلاو در 18 سالگی، پس از خشونت‌های پدرش که دچار بیماری اعتیاد بود، خانه را ترک کرد تا زندگی مستقلی را شروع کند. او با پیشنهاد برادرش راهی دو و میدانی شد و پرش با نیزه را فرا گرفت.
او در ابتدا فارغ‌التخصیل دانشکده تربیت بدنی پوزنان لهستان شد و سپس به صورت جدی‌تری به پرش با نیزه پرداخت. استعداد کوزاکیویچ مورد توجه یک مربی به نام والنتی وژمان قرار گرفت. او با ادامه تمریناتش موفق به شکستن رکوردهای مختلفی در لهستان شد و سپس راهی مسابقات جهانی شد. در سال 1972، این ورزشکار با پرش از ارتفاع پنج متری، رکورد رده سنی خود را شکست. نخستین حضور کوزاکیویچ در مسابقات جهانی به سال 1974 و قهرمانی اروپا بازمی‌گردد. او با پرش 5.35 متری خود به مدال نقره این مسابقات دست یافت. در سال 1975، این ورزشکار پس از پرش 5.3 متری خود به مدال برنز مسابقات قهرمانی داخل سالن اروپا که به میزبانی لهستان برگزار می‌شد، رسید.
المپیک 1976 مونترال، نخستین حضور کوزاکیویچ در المپیک بود. او در بخش مقدماتی، پرشی به ارتفاع 5.1 متر داشت و راهی فینال شد. پیش از شروع مسابقات، این ورزشکار دچار پارگی کپسول مفصلی خود شد که این مهم در عملکردش در فینال المپیک موثر بود. پرش 5.25 متری کوزاکیویچ، او را به رتبه یازدهم فینال المپیک رساند. لهستانی‌ها حداقل مدال را برای پرنده خود متصور بودند اما او به دلیل مصدومیتش نتوانست کشورش را به مدال برساند. پس از بهبود مصدومیت، کوزاکیویچ با پرش 5.51 متری خود، مدال طلای مسابقات قهرمانی داخل سالن اروپای 1977 را تصاحب کرد. او یک طلای دیگر را در این سال و در یونیورسیداد تابستانی با پرش 5.55 متری خود، به افتخاراتش افزود. اگرچه این ارتفاع، کوزاکیویچ را به طلای یونیورسیداد رساند اما همین عملکرد نتوانست مدالی بهتر از نقره را در جام جهانی همین سال، برایش به همراه داشته باشد. از حواشی سال 1977 این ورزشکار، قراردادش با برندی متفاوت از انجمن دو و میدانی لهستان بود. او با برند اونیتسوکا تایگر از کشور ژاپن همکاری می‌کرد و کفش‌های این برند را می‌پوشید در حالی که انجمن دو و میدانی لهستان با برند آدیداس قرارداد داشت. این مهم، محرومیتی شش ماهه را نصیب کوزاکیویچ کرد.
عملکرد سال 1978 این ورزشکار چندان باب میل لهستانی‌ها پیش نرفت زیرا او به رتبه‌های پنجم و چهارم قهرمانی داخل سالن و عادی اروپا رسید. با این وجود، عملکرد خوب کوزاکیویچ در سال 1979، باعث شد تا امیدواری لهستانی‌ها برای المپیک 1980 بیشتر شود. کوزاکیویچ در این سال به طلای داخل سالن اروپا و یونیورسیداد با پرش‌های 5.58 و 5.6 متری خود رسید. پیش از شروع المپیک، این پرنده لهستانی در مسابقات داخل سالن 1980 اروپا با پرش 5.5 متری به رتبه چهارم رسید و سپس عازم المپیک مسکو شد. بازگشت به شوروی، فضای مهیجی را برای کوزاکیویچ ایجاد کرده بود. او که در کودکی سختی‌های زیادی را زیر پرچم شوروی تحمل کرده بود، با انگیزه‌های فراوانی وارد مسکو شده بود. فضای استادیوم مرکزی لنین نیز مستعد انفجار هیجانات بود. هواداران محلی شوروی، هر ورزشکاری غیر از کشورشان را «هو» می‌کردند تا بدین طریق به دریافت مدال هم‌وطنان‌شان کمک کنند.
کوزاکیویچ، جو متشنج ورزشگاه را تبدیل به یک انگیزه بیشتری برای کسب خوش‌رنگ‌ترین مدال ممکن کرد. او در مرحله مقدماتی، پرش 5.4 متری را به ثبت رساند و راهی فینال شد. در فینال، این لهستانی پرشور توانست با ثبت پرش 5.78 متری، مدال طلای المپیک را نصیب لهستان کند و رکورد جهانی را جابه‌جا کند. به جز مدال طلا، واکنش کوزاکیویچ پس از هر پرش به سمت تماشاگران شوروی، در تاریخ المپیک جاودانه شد. او پس از هر پرش خود در فینال، حرکت توهین‌آمیزی را رو به تماشاگران انجام می‌داد. این عمل او پس از پایان مسابقات، مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت و تبدیل به نمادی برای مخالفت با سیاست‌های شوروی و کمونیسم شد. این حرکت در کشورهای مختلفی پخش شد و عمدتاً مورد توجه مخالفان کمونیسم و بالاخص، اتحادیه کارگران لهستانی قرار گرفت. نام این حرکت «ژست کوزاکیویچ» نام گرفت و باعث شد تا سفیر شوروی در لهستان، خواستار لغو مدال طلای این ورزشکار لهستانی شود. مدیران لهستانی برای جلوگیری از محرومیت ستاره خود، دلیل این حرکت را اسپاسم عضلانی و حرکت غیر ارادی دستش عنوان کردند. با این وجود، کوزاکیویچ علناً از مقصود ضد شوروی خود پرده‌برداری کرد.
به ذهنم رسید که من، تنها ورزشکاری هستم که به دلیل شکستن رکورد جهان، «هو» می‌شوم. از این رو تصمیم گرفتم تا این ژست را رو در روی تماشاگران اجرا کنم. من بدین گونه خشم خود را نسبت به توهین تماشاگران نشان دادم. هیچ‌کس در دو و میدانی، رقبا را مورد آزار قرار نمی‌دهد. اکثر تماشاگران یا تشویق می‌کنند و یا ساکت می‌نشینند.
پس از المپیک و حواشی آن، کوزاکیویچ به نتایج چندان جالبی نرسید. او در سال 1982، مدال برنز داخل سالن اروپا را به دست آورد و در سال 1983، رتبه‌های نهم و هشتم اروپا و جهان را به دست آورد. تحریم المپیک 1984 لس آنجلس توسط کشورهای بلوک شرق، این ورزشکار را از حضور در سومین المپیک خود محروم کرد. بازی‌های فرندشیپ 1984، جایگزین المپیک برای کشورهای تحریم‌کننده بود. این مسابقات توسط کوزاکیویچ مورد احترام واقع نشد تا او پس از پرش موفق 5.4 متری، خود را به مصدومیت زده و مسابقات را با رتبه ششم ترک کند. این عمل منجر به محرومیت این ورزشکار از حضور در مسابقات جهانی شد. او در سال 1985، پس از ادامه محرومیت‌هایش راهی آلمان غربی شد. او به پرش با نیزه در آلمان ادامه داد و به دلیل اصالت آلمانی همسرش، پاسپورت این کشور را دریافت کرد. به دلیل مخالفت لهستان، او موفق به حضور در مسابقات جهانی با پرچم آلمان نشد و در سال 1989، بازنشسته شد.
از سری خاطرات ورزشی
فرانسیس بن فتو، ابوالهول مستر المپیا؛ از کازابلانکا تا ابداع سیستم تمرینی
پاچو سدانو، دیوار مادریدی فوتسال بارسلونا؛ از درخشش در بارسلونا تا قهرمانی اروپا
هرمان مایر، اسکیباز طلایی المپیک زمستانی 1998 با لقب هرمیناتور؛ از پرواز در المپیک زمستانی تا تصادف با موتور
