|
۱- تروا
بـقایایی ایـن شهر افسانه ای در قرن نوزدهم
مـیلادی و در شهر آناتولیای ترکیه کشف شد.
طبق داستان های اساطیری مورخان، یونانیان
را فـاتحان ایـن شـهر نـام بـرده اند. فاتحانی
کـه پـس از تـصرف آن، ایـن شهر را به آتش
کـشیدند. بـاستان شـناسان طی کاوش های
خـود در تـپه مـاهورهای مـنطقه هـیسارلیک
مـوفق بـه کـشف دیواری به ارتفاع ۱/۶ متر و
دیـگر آثـاری شـدند کـه وجود ۹ شهر در این
منطقه را ثابت می‌کرد. یکی از این شهرها به
گــفته بــاستان شـناسان تـروا نـام داشـت.
۲- بابل
بــاغ هــای مــعلق بـابل از مـعروف تـرین و
شناخته شده ترین نشانه های این امپراتوری
عــظیم دنــیای بـاستان بـه شـمار مـی رود.
هـرودوت، مورخ مشهور یونان باستان، اگرچه
درطـول عـمر خود موفق به دیدن این باغ ها
نشد، اما شکوه و زیابیی آن را در نوشته های
خـود بـیان داشت. دیوارهای آجر خشتی این
شـهر به همراه ویرانه هایی از کاخ شمالی آن
در قـرن نـوزدهم مـیلادی کشف شد. در حال
حاضر بخش های بزرگی از دروازه ستاره بابل
در مـوزه پـرگامون برلین در معرض دید عموم
قرار دارد.
۳- آکروتیری
آکـروتیری، ایـن تـمدن بـاستان عـصر مـفرغ
جـزیره کـرت پـیش از آن کـه در سـال ۱۵۰۰
پـیش از میلاد زیر گداز های آتشفشانی دفن
شـود، یـکی از شـهرهای مـهم ایـن جزیره به
شـمار می رفت. کاوش های باستان شناسان
اگـرچه تـمامی آن شهر را آشکار نساخت اما
پـیاده روهای سالم، نقاشی های رنگی دیوارها
و کفپوش های خیابان های این شهر را از دل
خاک بیرون کشید.
بـه گـفته باستان شناسان فوران های متعدد
گـدازه های آتشفشانی بخش قابل توجهی از
ایـن جـزیره به زیر آب برد تا بار دیگر افسانه
قــاره آتــلانتیس را در اذهــان تـداعی کـند.
۴- ماچو پیچو
بـا افـول اقـتدار امپراتوری اینکا از سال ۱۵۳۰
بـه ایـن سو، خاطرات و شکو شهر ماچوپیچو
نـیز از اذهـان مـردم رفته رفته پاک شد. این
فـراموشی ادامـه دار شـد تا اینکه ویرانه های
ایـن شـهر بـاستانی در سـال ۱۹۱۱ بـه دست
یـک بـاستان شـناس امـریکایی به نام هیرام
بــینگهام کـشف گـردید. ایـن کـشف اگـرچه
پــس از وقـفه ای نـزدیک بـه ۴۰۰ سـال بـه
وقـوع پـیوست امـا مـنجر به کشش و جاذبه
ای جـهانی شـد و عـلاقمندان بـی شـماری را
بـه سـوی خـود کشاند. اکنون مناظر و ویرانه
هـای ایـن شـهر بـه یکی از جاذبه های اصلی
گردشگری تبیدل شده است.
۵- پترا
ایـن شـهر بـاستانی کـه آنرا محصور شده در
گـل هـای رز وحـشی می نامند در میان کو ه
هـای اردن پـنهان شـده اسـت. برای بازدید و
تـماشای ایـن شـهر قدیمی گردشگران مجبور
به عبور از مسیری تنگ و باریک به طول ۶/۱
کـیلومتر مـی بـاشند. نـزدیک به هزار مقبره،
یـک قـربانگاه و یـک عبادتگاه از جمله آثاری
اسـت کـه در ایـن شـهر به چشم می خورد.
بـاستان شـناسان معتقدند اقوام کوچ نشنین
انـباط، نـخستین سـاکنان این شهر، پترا را به
خـاطر چـشمه هـای متعدد آن انتخاب کرده
بودند.
۶- اورادور سور گلان
بـرخلاف دیـگر شـهرهای یـاد شده، این شهر
قـدیمی فـرانسوی هـیچگاه نـاپدید نشد. این
شـهر شـاهدی از قـتل عـام نازی ها در طول
جـنگ جهانی دوم بود، شهری که ۶۲۴ ساکن
آن در حـمله سـربازان آلـمانی در تـاریخ دهم
ژوئن ۱۹۴۴ کشته شدند. پس از آن این شهر
به کلی متروکه شد و تا امروز هیچ انسانی در
آن سکونت نکرد.
۷- کارتاژ
اگـرچه هـنوز هم بقایایی از این شهر تاریخی
بـه شـکل روزهـای نـخستین خـود موجودند
امـا بـازهم بـه سـختی مـی توان شکل اصلی
ایـن شـهر بندری را از روی خشت های درهم
فـروریخته بـناهایش مـجسم کـرد. ایـن شهر
دوبــار در آتـش خـشم جـنگ هـا سـوخت.
نـابودی نـخست آن بر اثر حمله رومی ها در
جـنگ کارتاژ در سال ۱۴۶ پیش از میلاد بوده
و تـخریب ثـانوی آن به دلیل حمله اعراب در
سـال ۶۹۸ مـیلادی رخ داد. اکـنون مـی تـوان
تـنها ویـرانه هایی از این شهر را در تپه بیرسا
در کشور تونس مشاهده کرد.
۸- تیکال
شهر تیکال که پایتخت تمدن مایاها به شمار
مـی رفـت در زمـان شکوه خود بیش از چهار
هـزار سـاختمان و ۹۰ هـزار سـکنه را در خود
جـای داده بود. این شهر در سال ۹۰۰ میلادی
و پـس از سـقوط امـپراتوری مـایا بـه صورت
اسرار آمیزی متروکه شد و سپس در پوششی
از درخـتان جـنگلی بـرای مدتی بیش از هزار
سـال مـخفی ماند. سرانجام باستان شناسان
اروپـایی کـاشفان آن در قـرن نوزدهم میلادی
شدند.
|
