طرفداری | استقلال امشب مقابل ملوان به سختی یک امتیاز را به دست آورد تا با چهار امتیاز به کارش در لیگ برتر ادامه بدهد.
در ادامه تحلیل مسابقه استقلال و ملوان را می‌خوانید؛
حسین حسینی، رافائل سیلوا، آرمین سهرابیان، میلاد زکی پور، رامین رضاییان، روزبه چشمی، آرش رضاوند، علیرضا کوشکی، محمدحسین اسلامی، جلال‌الدین ماشاریپوف و آرمان رمضانی
سرمربی: جواد نکونام
نکونام تیمش را با آرایش 3-3-4 روانه میدان کرد تا با تمام قوا از جناحین سرعتی با ارسالهای تیز به پشت 6 قدم بتواند دروازه ملوان را تهدید کند اما اشتباه سیلوا در رساندن توپ و عدم تعادل سهرابیان باعث شد در کمتر از یک چهارم تایم نیمه اول دروازه استقلال باز شود. از همین جا بعد از یک شوک، بیلد آپ هجومی استقلال کاملا نحوه قرار گیری اش مشخص شد؛ 3-1-2-4
این ترکیب سازگاری به مراتب بهتری نسبت به ترکیب اصلی داشت. اگر استقلال بازی که از دقیقه 25 به بعد را انجام داد زودتر انجام می داد می توانست برنده به رختکن برود. کاملا تفاوت سطح کیفی در جناح راست استقلال مشهود است. سرعت، خلاقیت، تکنیک و دید مناسب و همانگی سبک فوتبالی به وضوح بین رضاییان و اسلامی دیده شد. شاید تنها کمبود این پازل یک طراح میانه میدان به نام کاکوتا باشد. به رغم عملکرد قابل قبول رضاوند، بیشتر در میانه میدان استقلال هافبک قدرتی قرار دارد تا خلاق و کلیدی یعنی چشمی و رضاوند هردو قابلیت تخریبی و حفظ توپ دارند تا موقعیت سازی که این نشان از علاقه نکونام به یک قابلیت دفاعی قوی است در حالی که استقلال تمام لیست و ابزار لازم برای یک بازی تهاجمی نه فقط از جناحین بلکه از میانه میدان را دارد اما اینکه نکونام چرا انقدر دیر اندونگ و کاکوتا را به بازی آورد را تنها او می داند!
بعد از حفظ فشار در محوطه ملوان روی فرار رمضانی و پنالتی رضاییان بازی در نیمه نخست تمام شد. در نیمه دوم هم بازی خوبی را شاهد بودیم. با دریبل های پی در پی ملوان نشان داد چقدر می تواند از کوچکترین اشتباهات زهردار استفاده کند. به نوعی استقلال با این اشتباهات کوچک قطعا آسیب پذیر خواهد بود. جا ماندن رضاوند و چشمی و فاصله زیاد این دونفر با خط دفاع کاملا در گل دوم ملوان مشهود بود جایی که باید حداقل یکی از آنها آنجا حضور می داشتند و به پوشش دفاع کمک می کردند و این موضوع با آمدن اندونگ و کاکوتا کاملا تغییر کرد.
اندونگ نشان داد قطعا در پست خودش بی رقیب خواهد بود. حتی نیک نفس هم که به جای رضاوند آمد تقریبا بدون اشتباه بازی کرد و کاکوتا که به نظر حداقل 2 هفته باید صبر کرد تا آماده شود اما از عملکرد جوان با استعداد استقلال یعنی اسلامی هم در این دو بازی نباید گذشت. بهترین و موثرترین بازیکن تیم با دو گل و یک پاس گل در 2 بازی هم رامین رضاییان بود.
استقلال
حبیب فرعباسی، سعید کریمی، محمدرضا رضایی، ابوذر صفرزاده، یونس اکبرپور، امید نورافکن، نیما انتظاری، رضا میرزایی، صادقی، رضا غندی‌پور و محمد عمری
سرمربی: مازیار زارع
استقلال باید این آنالیز را انجام می داد که هر 3 جناح راست، مرکز و چپ ملوان 3 بازیکن کلیدی دارد که هر 3 آنها قدت پا به توپ و دریبل زنی بالایی دارند و باید از ابتدا حداقل یکی از بین کاکوتا و اندونگ را فیکس به جای رضاوند بازی می داد و چوب همین کار را خورد! زارع گویا هنگام مشاهده ترکیب قبل از بازی از فضای بین هافبک دفاعی ها و مدافعان فیزیکی مرکزی نه سرعتی استقلال مطمئن بوده است. مازیار زارع بسیار خوب روی عمق خط دفاع استقلال و فضای زیاد بین مدافعان و هافبک های استقلال کار کرده بود و روی این موضوع تاکید ویژه ای داشت.
این انتخاب یکنواخت تا آخر بازی ادامه داشت و جواب هم داد. یک امتیاز ارزشمند خارج از خانه برای قوهای انزلی که از 3 بازیکن موثر این تیم یعنی عمری، نورافکن و غندی پور نباید چشم پوشی کرد. قرار گرفتن این 3 بازیکن در فضای بین 2 هافبک دفاعی و دفاعهای مرکزی، میانه میدان استقلال را از کار انداخته بود تا زمانی که اندونگ و کاکوتا آمدند و میانه میدان را کاملا با کیفیت بازیخوانی متفاوت نسبت به هافبکهای دیگر استقلال و حتی داخلی لیگ مهار کردند. تاثیر این موضوع، بالا رفتن ضرب آهنگ توپگ ردانی استقلال شد. کاری که از اول بازی باید انجام می شد نه دقیقه 70 به بعد اما این بازی در کل همه چیز داشت و بسیار پر نوسان بود. گاهی سطح بالا گاهی سهل انگاری هایی که انگار نه انگار لیگ برتر است اما به هر حال پرگل بودن بازی بود که باعث شد این بازی پر هیجان و ماندگار شود.
ملوان
اما باز هم نکته ای که می توان مثبت دانست تاثیر var در کاهش تنش های داخل زمین بود که مثل همه بازی های دیگر شاهد تراکم جمعیت اطراف داور و درگیری در کنار و میانه زمین نبودیم که نشان می دهد همه می دانند زیر ذره بین هستند و کاملا تغییر مثبت در جو زمین و آرامش داور و کاهش درگیری و حرکات ناشایست مشهود است.
واقع بین باشیم با این سبک که از بازیکنان تدافعی بیشتر در میانه میدان استفاده شود تا آن چیزی که در اصل نیاز سبک بازی تیم است، قطعا در آسیا اتفاق خوبی نخواهد افتاد. اگر کوچکترین اشتباهی و حتی سهل انگاری جلوی تیمهای با کیفیت انجام شود، قطعا استقلالی ها به بدترین شکل مجازات می شوند. این طبیعت فوتبال حرفه ای است. تیم مازیار زارع به خوبی این را با جوانان خود روی تک موقعیت ها ثابت کرد. این قانون فوتبال است؛ کوچک ترین اشتباه تمام زحمات را هدر می دهد، حال چه برسد به اینکه غول هایی که کمر به فتح لیگ نخبگان آسیا بسته اند مقابل استقلال قرار بگیرند که به سختی اجازه توپگردانی می دهند آنهم با ستاره های روز فوتبال حرفه ای دنیا.
