نامه ای به رئیس جمهور
سال انشار:1386/2007
اهنگساز:اتور
البوم:نوار قلب
اهنگی که باعث شد بهرام اسم و رسمی در کنه و معروف بشه که بسیار سیاسی سنگینی بود اما بهرام دستگیر نشد ولی سال بعد برای اینجا ایرانه چرا
متن
[مقدمه: محمود احمدی نژاد]
واقعا مشکل مَردم ما
الان شکل موی بچه‌های ماست
خب بچه‌ها دوست دارن موهاشونو
هر جوری بذارن؛ به من و تو چه ربطی داره
دولت باید بیاد اقتصاد رو سامان بده
فضای کشور رو آرامش ببخشه
امنیت روانی درست کنه
پشتیبانی بکنه از مردم
مشکل مهم جوان‌های ما اینه که مدل موشونو
چه جوری بذارن و دولت هم نمی‌ذاره
الان مشکل کشور ما اینه که مثلا
فلان دختر ما، فلان لباس رو پوشید
یا الان مشکل کشور ما اینه
یعنی مشکل مردم ما اینه
[هم خوان]
می‌خوام روشنی عُقده‌امو خاموش کنم
ولی نمی‌تونم حرفاتو فراموش کنم
وقتی قلم و کاغذم توی دست من بود
پس می‌نویسم نامه‌ای به رئیس جمهور
می‌خوام روشنی عُقده‌امو خاموش کنم
ولی نمی‌تونم حرفاتو فراموش کنم
وقتی قلم و کاغذم توی دست من بود
پس می‌نویسم نامه‌ای به رئیس جمهور
[قسمت ۱]
با عرض سلام خدمت رئیس جمهور محترم
واسه گفتن حرف می‌شمرم فرصت و مغتنم
تو که گوش می‌کنی به حرف هر سلیقه‌ای
میشه وقتت و به من بدی چند دقیقه‌ای
من نگرانم؛ واسه تاریخ تحریف شده
واسه مغز جوونایی که تحریک شده
درد ما دوا نشد دکتر مملکت
که شعاراتونم بدتر به ماها حمله کرد
مخم بیداره ولی ترجیح میدم باشه تو خواب
تا اینکه سینه‌ام بشه سنگ قبر آرزوهام
عمر من رفت به درک واسه نسل بعد
می‌خونم مثِ اینکه فعلا به ما وصلِ درد
وصله کرد تیکه غمو بس که من
می‌بینم نابغه‌هامونم شدن نسل گرد
هیچ‌وقت تصور نمی‌کردم بشیم این‌طوری
که داشته باشیم میلیون‌ها جوون دین‌گریز
ملت خلاف می‌کنن تا برن زندون واسه جای خواب
خیلیا وقتی مُردن عکس‌شون بدرقه نشد با یه قاب
می‌دونم حرفای من می‌خوره ته‌ش به بن‌بست
ملت میرن مسجد هنوز تا کفش بدزدن
بخدا این همه ادعا نیش‌خند داره
ایران صادر می‌کنه دختر هیجده ساله
رو زمین نشستی فکر کردی که اوج پس
امید من به نجات، در حد معجزه‌ست
تو خودت خوب می‌دونی چقدر شده درگیری زیاد
به خدا قرآن روی طاقچه گردگیری می‌خواد
فقط شعار که دنبال‌ش هستین فقط تا ما
بشینیم قرآن به دست، بکنیم فقط دعا
سند حرف منه چهره سطح شهر
یه چرخ بزن تو دوی نصف شب به بعد
نفس بکش این آسفالته که بوی خون میده
دقت کن یه جوون داره اون گوشه جون میده
[هم خوان]
می‌خوام روشنی عُقده‌امو خاموش کنم
ولی نمی‌تونم حرفاتو فراموش کنم
وقتی قلم و کاغذم توی دست من بود
پس می‌نویسم نامه‌ای به رئیس جمهور
می‌خوام روشنی عُقده‌امو خاموش کنم
ولی نمی‌تونم حرفاتو فراموش کنم
وقتی قلم و کاغذم توی دست من بود
پس می‌نویسم نامه‌ای به رئیس جمهور
[قسمت ۲]
تو گفتی دولت من، دولت آرامشه
که ذهن مردم واسه حمایتت آماده شه؟
وسعت فکر منه از خزر تا خلیج فارس
نمی‌خوام ازمن بگیرن‌ش بشه دریچه باز
برای بد شدن اوضاع و برای جنگ
حرفش مال توئه، عواقب‌ش برای من
هنوزم بُهت زدمو نشستم من به حیرت
که چرا جای خون نیکوتینه توی رگ غیرت
کاشکی منم محافظ داشتم که دورم
وایمیسادن و دم می‌زدم از امنیت
ولی خیلیا دنبالم هستم الان که
منو بگیرن یا که در رم از دست کلان
که اینم شده زنده بودن
حرفامو تموم می‌کنم می‌تونی قبولش کنی
یا به گرفتنم ظاهرا تمومش کنی
ولی بدون اگه بگیرم حتی خوی حیوون
قلمم با قدرت می‌چرخه حتی توی زندون
[هم خوان]
می‌خوام روشنی عُقده‌امو خاموش کنم
ولی نمی‌تونم حرفاتو فراموش کنم
وقتی قلم و کاغذم توی دست من بود
پس می‌نویسم نامه‌ای به رئیس جمهور
می‌خوام روشنی عُقده‌امو خاموش کنم
ولی نمی‌تونم حرفاتو فراموش کنم
وقتی قلم و کاغذم توی دست من بود
پس می‌نویسم نامه‌ای به رئیس جمهور
