پرتغال دیشب در چارچوب رقابت های جام ملت های اروپا 2024 در مرحله یک هشتم نهایی به مصاف اسلوونی رفت. یک دیدار سخت که با حواشی زیادی همراه بود. در این دیدار پرتغال خیلی به مشکل خورد و نهایتا چه در طول بازی، چه در ضربات پنالتی این دیگو کاستا بود که ناجی سلسائوی اروپا بود.
در پایان مرحله گروهی میشد سه تیم را مدعیان جدی جام نامید: یکی اسپانیا که از روی دو قدرت رد شد،آلبانی را با تیم دوم برد و گرجستان را له کرد؛ دیگری آلمان که در مقابل سوئیس کمی لغزنده بود، اما مقابل سه حریف دیگر خوب و نزدیک به عالی بود و دیگری پرتغال که کمی از دو مدعی دیگر عقب تر بود، اما مقابل ترکیه به شدت خوب بازی کرد و به یک برد قاطع رسید. پرتغال مقابل ترکیه یک نمایش از تیم روبرتو مارتینز بود که همه را یاد بازی های این تیم در مرحله مقدماتی انداخت.
دیگر نمی شود پرتغال را جزء آن سه تیم دانست
سبکی که گرجستان مقابل پرتغال اجرا کرد و 2-0 برد، همان سبکی بود که مقابل اسپانیا هم اجرا کرد؛ اما یک بازی 4-1 شد و یک بازی 2-0 به سود گرجستان. تیم هایی به سبک گرجستان وجود دارند که در مقابل قدرت ها عملا به دفاع و ضدحمله نظر دارند. پرتغال با برد اسلوونی، برد سخت از چک و باخت مقابل گرج ها از این نوع تیم ها عبور کرد و حالا مقابل تیم هایی بازی خواهد کرد که بیشتر به فکر حمله هستند. فرانسه اولین رقیب جدی و دومین رقیب علاقه مند به حمله پرتغال است. ( اگر ترکیه را تیم هجومی حساب کنیم)
با توجه به رقبایی که پرتغال با آن ها برخورد داشت و نتایجی که گرفت و البته یک سری مشکلات، به نظر ما دیگر نمی توان پرتغال را در کنار اسپانیا و آلمان قرار داد؛ اما به هر شکل رقیب پرتغال فرانسه است. تیمی که خودش هم خیلی پرفروغ و عالی نشان نداد. پس خیلی هم نمی شود پرتغال را به سادگی حذف کرد و فرانسه را در دنیای پیش بینی ها به مرحله بعد برد. با این وجود قهرمانی نیز لقمه ای بزرگ تر از دهان برای سلسائوی اروپا است. همانطور که گفتیم این جام با توجه به نتایج دو مدعی داشته و آن هم اسپانیا و آلمان بودند. شاید اگر پرتغال در این بازی نتیجه قاطعانه ای می گرفت، می شد پرتغال را هم به جمع این دو تیم اضافه کرد، اما حالا که نتایج مشخص شده باید گفت پرتغال در صورت صعود و بردن فرانسه هم به سد برنده آلمان/اسپانیا، یعنی یکی از دو مدعی اصلی جام برخورد می کند. برای همین پرتغال خوب است، اما مدعی جدی نیست. تیم ستاره دارد، اما قهرمانی خیلی ممکن نیست.
مشکل مارتینز فرانسه نیست و بعد آن است
واقعیت این است که بازی های دوستانه و مقدماتی را ابدا نمی شود با بازی های تیم ها در یورو مقایسه کرد. کافیست شما نتایج گرجستان را پیش از جام ببینید و به حرف ما برسید. پرتغالی که آمار شگفت انگیز را رقم زد مقابل تیم های ضعیف و کم نام و نشان، آن هم در مقدماتی قرار می گرفت و بنابر این نمی شود گفت که پرتغال چیزی را از یاد برده. پرتغال همانقدر حمله می کند و همان بازیکنان بازی می کنند، پس مشکل این تیم چیست؟ مشکلاتی که پیرامون پرتغال وجود دارد زیاد هستند و می خواهیم به آن ها اشاره کنیم.
طرز حمله این تیم خوب نیست و خیلی موثر نیست. در همه بازی ها پرتغال به راحتی توپ را می چرخاند. در این بازی آخر پرتغال 20 شوت زد، اما کافیست خلاصه ی بازی را ببینید تا متوجه شوید که آن حملات چقدر بی اثر بوده. در مقابل حملات اسلوونی را ببینید که علی رغم زدن شوت کمتر بیشتر موقعیت تک به تک بوده. بخشی از موثر نبودن به طرز دفاع حریف بستگی دارد. وقتی دفاع بسته باشد، سانتر ها خیلی جواب نخواهند داد و پاس های کلیدی خیلی به مقصد نمی رسند. سوال اینست که آیا فرانسه هم دست به دفاع بسته می زند. بعید است اگر تیم دشان حالت دفاعی گیرد و ما احتمالا در بازی فرانسه-پرتغال یک ورژن مشابه از بازی دوستانه پرتغال-کرواسی و یا یک ورژن دیگر از بازی هلند-فرانسه را ببینیم. در این دو بازی دیگر همه چیز بستگی به تمام کنندگی دارد.
اینکه به راحتی نمی شود از پرتغال مقابل فرانسه صحبت کرد، بازی های آماده سازی تیم مارتینز است. این تیم فقط یک رقیب جدی داشت و آن هم کرواسی بود. هلند، آلمان، فرانسه، اسپانیا و تا حدودی انگلیس، همه در بازی های دوستانه به مصاف تیم هایی مثل برزیل یا تیم هایی از جنس خودشان رفتند. مثلا هلند با آلمان دیدار دوستانه داشت.
ما هنوز مارتینز و تیمش را مقابل تیم جدی ندیدیم، اما همانطور که گفتیم و با چیز هایی که در بازی پرتغال-کرواسی دیده شد، یک بازی نزدیک از دو تیم با موقعیت های جدی را شاهد خواهیم بود. وقتی که موقعیت ها برای دو تیم جدی و نزدیک باشد، قطعا تیمی برنده است که تمام کنندگی بالاتری داشته باشد.
تمام کننده پرتغال چه کسی است؟ اصلی ترین فوق ستاره این تیم کیست؟ قطعا کریس رونالدو بازیکنی است که باید این القاب را به او داد. روحیه بد این روز های کریس، خراب کردن پنالتی و عدم گلزنی در 4 دیدار یورو، همه دلایلی است که می تواند ذهنیت یک بازیکن عادی را هم به هم بریزد؛ چه برسد به رونالدو که با شکست میانه افتضاحی دارد.
در مقابل فرانسوی ها هم خیلی از لحاظ تمام کننده اوضاع خوبی ندارند. تورام خیلی خوب بازی نمی کند و مورد انتقاد است. امباپه مگر با گل به خودی و پنالتی بتواند تاثیری برای تیمش داشته باشد. دمبله فاجعه بار بود و در بازی آخر، اصلا نیمکت نشین است. برای همین دلایل و شباهت هایی که بین اسکواد دو تیم وجود دارد، می توان گفت که یک بازی نزدیک را شاهد خواهیم بود.
به نظر ما با توجه به شرایطی که برای دو تیم وجود دارد، هر دو تیم بازنده هستند. یکی بازنده بازی اول و یکی بازنده بازی دوم که برابر مدعی سرحال و پرستاره قهرمانی، آلمان یا اسپانیا خواهد بود. پرستاره بودن مهم نیست و نوع استفاده از آن ستاره ها مهم است. پرتغال، فرانسه و علی الخصوص انگلیس این را به خوبی نشان داد.
در یک کلام و در خلاصه همه این مطالب می شود گفت بازی مرحله یک چهارم پرتغال یک بازی نزدیک است و نمی تواند تعیین کننده باشد، چون برنده اسپانیا/آلمان خیلی در حال حاضر سطحش بالاتر از برنده پرتغال/فرانسه است. این تیم در حال حاضر توانایی قهرمانی را ندارد، هر چند که فوتبال غیر قابل پیش بینی است. پرتغال و خصوصا رونالدو از لحاظ روحی به مشکل خورده و در چنین شرایطی روبرتو مارتینز کماکان آرام است. حملات متعدد این تیم تقریبا بی اثر و کم اثر است. این تیم بازی های دوستانه خوبی برگذار نکرد و در مجموع پرتغال اوضاع مناسبی ندارد و برخی از دلایل این ناکامی هم بیان شد.
