به گزارش خبرگزاری تسنیم و به نقل از پایگاه خبری وزارت ورزش و جوانان، میرعلی اشرف عبدالله پوری‌حسینی، رئیس سازمان خصوصی سازی در مورد نحوه واگذاری پرسپولیس و استقلال، اطمینان خریداران از شرکت در مزایده و توقف روند واگذاری پرسپولیس صحبت کرد.
سازمان خصوصی‌سازی، شرکت‌های بسیار بزرگ با گردش مالی فراوان را واگذار کرده است. چرا خصوصی‌سازی استقلال و پرسپولیس تا این حد مورد توجه و واکنش عمومی است؟
یکی از دلایل این توجه خاص اذهان عمومی، ارتباط این دو شرکت با افکار عمومی است. فرق این دو شرکت با سایر شرکت‌ها را با مثالی بیان می‌کنم. ما وقتی شرکتی مانند فولادسازی را واگذار می‌کنیم، عده‌ای دلال و خریدار عمده فولاد، این شرکت را می‌شناسند و این عده ممکن است حتی یک درصد جامعه را هم تشکیل ندهند. اما این 2 باشگاه قدیمی ایران (پرسپولیس و استقلال )مخاطبان زیادی دارند و این حساسیت، طبیعی است. از طرفی متأسفانه به این 2 باشگاه در سنوات گذشته به عنوان یک اهرم سیاسی نگاه شده و معمولاً استنباط این است که عزمی برای واگذاری وجود نداشته است. احساس عموم این است که دل کندن از این‌ها سخت بوده و قوه مجریه علاقمند بوده که این ابزارها و اهرم‌ها را کنار دست خود داشته باشد. واگذاری سرخابی‌های تهران در واقع به نوعی آزمایش برای قوه مجریه و قوه قانونگذاری هم هست که ببینند آیا حاضرند از این دو باشگاه دل بکنند یا خیر؟
اجرای خصوصی سازی دو باشگاه استقلال و پرسپولیس می‌تواند چه محاسنی برای دولت مردان داشته باشد؟ آیا می‌شود از آنها بهره برداری سیاسی کرد؟ آیا در این خصوص چنین بهره برداری صورت گرفته است؟ واقعیت این است که مدیرانی بوده‌اند که وجهه خوبی در افکار عمومی داشتهاند اما وقتی وارد این عرصه شدند خیلی محبوبیت قبلی را کسب نکردند در واقع این دو باشگاه نمی تواند برای کسی یا دولت مردی فرصت باشد. نظر شما در این خصوص چیست؟
البته من این را نگفتم که حتماً چنین بود بلکه احساس این بوده است. اینکه واقعاً قوه مجریه چنین احساسی در گذشته داشته یا نه من اطلاعی ندارم اما در مورد دولت یازدهم با قاطعیت عرض می‌کنم که چنین احساسی وجود نداشته و به این 2 باشگاه به عنوان ابزار سیاسی نگاه نمی‌شود. اینگونه می‌توان گفت که عده‌ای اگر بخواهند در ورزش مشهور و محبوب شوند یا در صفحه تلویزیون دیده شوند یا باید پول داشته باشند که باشگاه بخرند و هزینه کنند و مشهور شوند یا راه میانبر را انتخاب می‌کنند و به باشگاه‌هایی نظیر استقلال و پرسپولیس می‌پیوندند. در این صورت است که هم پول هم می‌گیرند وهم مشهور می‌شوند. وقتی چنین راهی باز باشد هم ما با پول بیت المال عده‌ای را مشهور کرده‌ایم و هم آنهایی که راه سخت‌تر را انتخاب کنند راهشان را سخت‌تر می‌کنیم.
قاضی جعفری در شعبه 15 نامه‌ای مبنی بر جلوگیری از واگذاری پرسپولیس را صادر کرده است، در شرایط کنونی تکلیف این باشگاه چه می‌شود؟
او نامه‌ای را به گودرزی ارسال کرده که خواستار توقف واگذاری پرسپولیس با هدف شفاف‌سازی بیشتر شده است. ما هم بی‌درنگ موضوع را پیگیری کردیم. پس از جلسه با قاضی جعفری، ابهامات و اشکالاتی که از نظر بازپرس در یکی از دعاوی و یکی از پرونده‌ها مطرح بود به بخش حقوقی ما منتقل شد و ما هم اطمینان خاطر دادیم که ما از این نکته مطلع بودیم وآن را در قیمت‌گذاری، اعمال خواهیم کرد. در نتیجه هیچ حقی از خریدار آینده بابت این پرونده ضایع نخواهد شد. در ضمن من تاکنون نامه‌ای مبنی بر رفع مشکل پرسپولیس از بازپرس دریافت نکرده‌ام اما در تلاش هستیم که آن را رفع کنیم. واقعیت این است با توضیحاتی که به ایشان دادیم قاضی جعفری اطمینان خاطر پیدا کردند که حقی از کسی ضایع نخواهد شد و قانون عامل می‌شود.
گفته می‌شود عمده این ابهامات مربوط به سال‌های 90 تا 92 بوده، آیا این موضوع صحت دارد؟
بله، همان طور که در نامه بازپرس آمده، ظاهراً یکی از آقایان که مدیرعامل وقت بوده، امکاناتی را از ستادی که می‌گویند دولتی است به باشگاه آورده حالا چه مقدار برداشت شده است، اعداد با هم، همخوانی ندارد و یکی از ابهامات همین است. پرونده چنین چیزی است که باعث نگرانی بازپرس هم شده است تا حقی از دولت ضایع نشود. ما هم عنوان کردیم که شاید این ارقام به مصارف دیگر هم رسیده باشد که ما بی اطلاع هستیم اما آن مقدار که وارد باشگاه پرسپولیس شده، مسئول وقت، کتباً اعلام کرده پولی که وارد باشگاه شده را ثبت کرده‌اند. اگر طلبکار باشگاه هم هستند ثبت شده و صورت مالی سال مربوطه را هم امضا کرده‌اند. ابهامی از نظر ما وجود ندارد.
یک مورد هم هست که مدیریت سابق با پول باشگاه، دارایی و ملکی آپارتمانی خریداری کرده و به نام شخص حقیقی دیگر سند خورده است. این هم از جمله ابهاماتی که در بعضی دعاوی مطرح شده است. همین که افشا شود و قوه قضائیه بداند که افشا و در صورت‌های مالی و گزارشات سازمان خصوصی سازی نیز ذکر شده است، شاید اطمینان حاصل کنند.
آیا قیمت گذاری تمام شده؟ چون پیش از این اعلام کرده بودید که این مسئله تا پایان آذرماه انجام می‌شود.
ما کارهایمان را تقریباً انجام دادیم و خیلی از راه را رفته‌ایم ولی دوست نداریم در روزهای آخر به خاطر چند روز تعویق، کاری انجام دهیم که با کدورت خاطر همراه باشد. قصد داریم همچنان که حلاوت و همدلی و همراهی همه دوستان در موضوع خصوصی سازی همراه بوده، همین گونه پیش برویم. در جلسه بعدی مجمع عمومی این دو شرکت، تصویب صورت‌های مالی همراه گزارش‌های ثالث خواهد بود و هیئت واگذاری هم منتظر تهیه این مدرک است چون لازمه قیمت گذاری است. البته در گزینه‌هایی مختلف با احتمالات مختلف راه کارهای قانونی متفاوتی وجود دارد. هیچ بن بستی برای قیمت گذاری نیست اما درصدد هستیم با حلاوتی که در کارهایمان تاکنون بوده پیش برویم و یک کار خوب در حوزه خصوصی سازی از خود به یادگار بگذاریم.
آیا واگذاری این دو باشگاه به بخش خصوصی صددرصد خواهد بود؟
مصوبه هیئت واگذاری همین است.
همانطور که می‌دانید بخشی از طرفداران این دو باشگاه نگران تکرار اتفاقاتی هستند که برای باشگاه‌های مشابه افتاده. مثل استیل آذین و استقلال اهواز و ... که طرفداران خود را داشتند. هنگامی بخش خصوصی وارد میدان شد چون بستر درآمدزایی مشخص هم برای بخش خصوصی در حوزه ورزش تعریف نشده بود به مشکل مالی برخوردند وباعث اتفاقاتی شد که همه می‌دانیم. آیا این موارد نیز از دغدغه‌های سازمان خصوصی سازی هم هست یا فقط دغدغه واگذاری دارید؟
این خلاء در ورزش احساس می‌شود. فرض کنید استقلال و پرسپولیس اصلاً نمی‌خواهند واگذار شوند اما آیا ما می‌خواهیم که ورزشمان حرفه‌ای اداره شود و سروسامان بگیرد؟ به هر حال ورزش نوعی تجارت است. کسی که سرمایه گذاری می‌کند باید دنبال سود هم باشد. این طور نیست که فقط به خاطر رضای خدا در ورزش پول خرج کند آنها هم توقع و حق برداشت دارند. انتظار ما این است که بعد از واگذاری استقلال و پرسپولیس، این خلاء بیشتر در کشور جلوه کند. هم اکنون با وجود دولتی بودن این دو باشگاه این موضوع کمرنگ‌تر دیده می‌شود. در واقع با این کار به جامعه ورزش کمک می‌کنیم تا اشکالات بیشتر نمایان شود و مدیران تلاش کنند که این اشکالات برطرف شود.
هدف ما حرکت به سمت ورزش و فوتبال حرفه‌ای است. بحث‌ها همه روشن است و همه می‌دانند اگر فوتبال بخواهد حرفه‌ای اداره شود، اصولش چیست؟ حق پخش تلویزیونی چیست؟ بلیت فروشی چیست؟ باشگاهداری چیست؟ تبلیغات آن چیست؟ حمایت از این صنعت چه پیش نیازهایی را لازم دارد؟
سازمان خصوصی سازی در این میان چه وظیفه ای دارد؟
ما وظیفه داریم چون دو باشگاه پرطرفدار را می‌فروشیم به بهانه حمایت از خریدار هم که شده تلاش کنیم تا این خلاءها را از طریق مرجع ذیصلاح و ذیربط تا حدی رفع کنیم. ما خودمان مرجع کار نیستیم اما برای از بین بردن کمبودها از طریق مراجع مربوطه پیگیری خواهیم کرد تا پروسه واگذاری تکمیل شود. واقعیت این است که از آینده هیچ خریداری اطلاع ندارم. خریدار شاید یک وقت به خاطر فعلی که در رابطه با خرید از سازمان خصوصی سازی انجام داده به خاطر کاری دیگر محکوم شود. بنابراین نباید دو موضوع را به همدیگر ارتباط دهیم.
اگر کسی از نحوه واگذاری سوال کرد، سراغ سازمان خصوصی سازی خواهد آمد نه سراغ خریدار اما گاهی برای خریدار مشکلی ایجاد می‌شود که باید ببینیم به خاطر خریدش از سازمان خصوصی سازی و دولت بوده و یا مشکل از جای دیگری است. شاید هم مشکلی نبوده فقط ابهاماتی مطرح شده که با تحقیقات و بررسی رفع ابهام می‌شود. ممکن است کسی جای دیگری جرمی مرتکب شود و تصادفاً خریدار ما هم باشد. این دو را نباید به هم ربط بدهیم. من این را با قاطعیت عرض می‌کنم نه در مورد باشگاه استقلال و پرسپولیس و نه در بقیه واگذاری‌ها هیچ موردی نداشتیم که به خاطر خرید سهام از دولت، متهم و مجرم شناخته شود و مجازات شود. اما واقعیت این است که هرانسانی مسئول اعمال خود است.
فدراسیون فوتبال از سال 2007 تا 2009 طبق برنامه کنفدراسیون فوتبال آسیا برای حضور تیم‌ها در لیگ قهرمانان آسیا، استانداردی از باشگاه‌های فوتبال ایران خواسته است، از جمله در مورد مالکیت و تجاری بودن، تراز مالی و... در تمام این سال‌ها برای اینکه حضور داشته باشیم سندسازی کرده‌ایم و گفته‌ایم باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس بدهی ندارند و تراز مالی آن ها مثبت است.
اگر ما جلوی پول‌هایی را که بی‌حساب وارد ورزش می‌شود، مسدود نکنیم، نمی‌توانیم بر روی هزینه‌ها مدیریت داشته باشیم و این مسئله فشار مضاعفی بر کسانی وارد می‌کند که به ورودی‌های مالی دسترسی مستقیم ندارند. این عزیزان به واسطه عدم دسترسی به پول‌های بی‌حساب از ورزش حرفه‌ای محروم خواهند شد اما چنانچه بتوانیم درآمدهای بی‌حساب را مدیریت کنیم هزینه‌ها با حساب و کتاب صرف بهبود ورزش خواهد شد و موجب نظم در برنامه ریزی‌ها می‌شود.
روند فعلی شفاف نیست و ظلمی است برای بخش خصوصی واقعی. وقتی همه جزئی از بخش خصوصی باشند، قاعده بازی در دنیای حرفه‌ایی برای همه یکسان خواهد بود و به نظر من این شفاف سازی به رشد فضای سالم در فوتبال ما کمک خواهد کرد. وقتی متوجه می شویم یک بازیکن با استفاده از روابط و لابی‌‌ها رقم قرارداد خود را از 100 میلیون به یک میلیارد و دویست میلیون افزایش می‌دهد، برای بازیکنانی که با ارقام کمتر از حقشان بازی می‌کنند ناراحت می‌شویم. این روند به شایسته سالاری ضربه می‌زند. یکی از راه‌های احقاق عدالت، ایجاد یکپارچگی در وضعیت مالکیت باشگاه‌هاست.
البته فقط مسئله استقلال و پرسپولیس نیست، درحال حاضر برخی دیگر از تیم‌ها فقط در اسم، خصوصی‌اند. پیکان و سپاهان از نظر شما خصوصی به شمار می‌روند؟
ما غیر از صنعت نفت تهران و نفت مسجد سلیمان که باید اساسنامه و اسناد آنها را ببینیم، سایر باشگاه‌ها را خصوصی می‌دانیم. البته باشگاه‌های خصوصی ما هم وقتی در یک بازار نابرابر رقابت کنند شاید آن ها هم راه‌هایی را کشف کنند که خیلی رنگ و بوی خصوصی نداشته باشد.
استقلال و پرسپولیس را که به یک نفر نمی‌فروشید؟
نه تنها به یک نفر نمی‌توانیم بفروشیم بلکه به آنها هم که مالک یک باشگاه موجود باشند نمی‌توانیم واگذار کنیم. این مصوبات و مقرراتی است که در AFC و فیفا هم آمده. یکی از ایرادهایی که به استقلال و پرسپولیس در سال‌های گذشته گرفته می‌شد دقیقا همین بوده که می‌گفتند مالک دو باشگاه یکی است اما از این به بعد دیگر نباید این مشکل به وجود بیاید و ما هم در آگهی که منتشر خواهیم کرد این مساله را به صورت پر رنگ خواهیم آورد.
چه کسی اهلیت خریدار را تعیین و شناسایی می کند؟
در باب اهلیت مفصل صحبت شد. من وقتی بحث خصوصی‌سازی نهایی شد در مصاحبه مطبوعاتی جزئیات امر را توضیح خواهیم داد. ما از این که گروهی را تعیین کنیم و آن گروه مصداقاً اهلیت فردی را تایید کنند، آسیب دیدیم. در این شرایط احتمال تبانی بیشتر می‌شود. در این خصوص هیئت واگذاری برای اهلیت فرد متقاصی، نداشتن سه ویژگی منفی را تصویب کرده، مثلاً یکی از آن ویژگی‌ها این است که فرد متقاضی بدهی به سیستم بانکی و دولتی نداشته باشد. ما مطلع این قضیه هستیم و نمی‌گذاریم در این شرایط از دولت سهام بخرد. ما در معرفی اهلیت افراد، از آن صفات سلبیه استفاده کردیم نه اثباتی. نگفتیم خود را اثبات کن بلکه گفتیم این سه ویژگی را نداشته باش. دو ویژگی دیگر هم مثل این است؛ یکی به برخی از محکومیت‌های قضایی مرتبط می‌شود و دیگری هم به سوابق سوء امنیتی.
آیا بعد از واگذاری هم نظارتی می‌شود؟
طبق مقررات عمومی سازمان خصوصی سازی اگر شرکتی به صورت نقد هم فروخته شود تا 5 سال پس از واگذاری ما در اصولی مثل جابجایی دارایی‌ها، تعهداتی که به ما سپرده، کنترل صورت جلسات مجمع عمومی هیئت مدیره نظارت و موضوعاتی را کنترل می‌کنیم. لذا تا 5 سال پس از واگذاری تحت نظارت عمومی سازمان خصوصی قرار دارد و گزارشات دوره‌ای از آن دریافت می‌کنیم. همه شرکت‌های ما از جمله استقلال و پرسپولیس هم این گونه هستند. در مورد شرکت‌هایی که نقد و نسیه فروخته می‌شوند، اگر اقساطشان بیشتر از 5 سال طول بکشد، نظارت ما تا مدت زمان مشخص شده، ادامه پیدا می‌کند.
در سال 93 کار تمام است؟
انشاء الله حتما تمام می‌شود.
