تیم ملی فوتبال زنان ایالات متحده آمریکا (به انگلیسی: United States women's national soccer team) نمایندهٔ زنان کشور ایالات متحده آمریکا در ردهٔ ملی است؛ که زیرنظر فدراسیون فوتبال آمریکا قرار دارد. این تیم با داشتن چهار عنوان قهرمانی (که شامل نخستین دوره جام جهانی زنان ۱۹۹۱ می‌شود)، چهار مدال طلای المپیک (به شمول نخستین دوره فوتبال زنان در المپیک ۱۹۹۶) و نهُ قهرمانی جام طلایی کونکاکاف زنان و داشتن ده عنوان قهرمانی در جام آلگاروه موفقترین تیم ملی فوتبال زنان در جهان است. این تیم در تمامی دوره‌های تاریخ جام جهانی فوتبال زنان و المپیک از سال ۱۹۹۱ تا ۲۰۱۵ (بجز حذف در مرحله حذفی المپیک ۲۰۱۶) موفق به دریافت مدال شده‌است.
سابقه مدال🥇🥈🥉🎖🏅🏆
فوتبال در بازیهای المپیک تابستانی
مدال طلا – جایگاه اول بازیهای المپیک تابستانی ۱۹۹۶ فوتبال در بازیهای المپیک تابستانی ۱۹۹۶– مسابقات زنان
مدال طلا – جایگاه اول بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۰۴ فوتبال در بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۰۴– مسابقات زنان
مدال طلا – جایگاه اول بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۰۸ فوتبال در بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۰۸ – مسابقات زنان
مدال طلا – جایگاه اول بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۱۲ فوتبال در بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۱۲ – مسابقات زنان
مدال نقره – جایگاه دوم بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۰۰ فوتبال در بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۰۰– مسابقات زنان
رده‌بندی فیفا
کنونی
۱
برترین
۱ (چندین بار از ژوئن ۲۰۱۷)
پایین‌ترین
۱ (چندین بار از ژوئن ۲۰۱۷)
نخستین بازی ملی
ایتالیا 1–0 ایالات متحده آمریکا
(یسولو، ایتالیا؛ ۱۸ اوت ۱۹۸۵)
بهترین پیروزی
ایالات متحده آمریکا 14–0 جمهوری دومینیکن
(ونکوور، کانادا؛ ۲۰ ژانویه ۲۰۱۲)
بدترین شکست
برزیل 4–0 ایالات متحده آمریکا
(هانگژو، چین؛ ۲۷ سپتامبر ۲۰۰۷)
جام جهانی
حضور
۹ (نخستین حضور در ۱۹۹۱)
بهترین نتیجه
قهرمان: ۱۹۹۱, ۱۹۹۹, ۲۰۱۵, ۲۰۱۹
فوتبال در بازیهای المپیک تابستانی
حضور
۷ (نخستین حضور در ۱۹۹۶)
بهترین نتیجه
Gold طلا: ۱۹۹۶، ۲۰۰۴، ۲۰۰۸، ۲۰۱۲
جام طلایی کونکاکاف زنان
حضور
۹ (نخستین حضور در ۱۹۹۱)
بهترین نتیجه
قهرمان: ۱۹۹۱, ۱۹۹۳, ۱۹۹۴, ۲۰۰۰, ۲۰۰۲, ۲۰۰۶, ۲۰۱۴, ۲۰۱۸
لقب(ها)
تیم زنان آمریکا
ستاره‌ها و نوارها
فدراسیون
فدراسیون فوتبال ایالات متحده آمریکا
کنفدراسیون
کونکاکاف
(شمال، مرکزی آمریکا و کارائیب)
زیرکنفدراسیون
نافو (آمریکای شمالی)
سرمربی
ولاتکو آندونوفسکی
کاپیتان
لیندزی هورن و الکس مورگان
بیشترین بازی ملی
کریستین لیلی (۳۵۴)
بیشترین گل ملی
ابی وامباک (۱۸۴)
کد فیفا
USA
تیم فوتبال زنان آمریکا دههٔ ۲۰۲۰ را با برد در بازیهای انتخابی المپیک کونکاکاف (که تیمهای صعود کننده به بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۲۰ را مشخص می‌کنند) و عنوان قهرمانی جام شی‌بیلیوز ۲۰۲۰ آغاز کرد.[۲۶][۲۷][۲۸] در ابتدای ماه مارس فدراسیون فوتبال ایالات متحده آمریکا به دلیل دنیاگیری کووید-۱۹ بازیهای دوستانه برنامه‌ریزی شدهٔ تیم فوتبال زنان آمریکا با استرالیا و برزیل را لغو کرد. بعدتر و در همین ماه کمیته بین‌المللی المپیک (آی اُ سی) و دولت توکیو اعلام کردند که بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۲۰ تا ژوئیه ۲۰۲۱ به تعویق افتاده‌است.[۲۹]تیم آمریکا پس از آن با یک بازگشت پس از یک وقفه بازی دوستانه ای در مقابل تیم هلند انجام داد. رز لاوله و کریستی موویس دو گل برای تیم آمریکا به ثمر رساندند و این بازی با نتیجهٔ ۲–۰ به نفع تیم زنان آمریکا تمام شد.
ٔ در ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۱ تیم آمریکا در نخستین بازی گروه خود در المپیک ۲۰۲۰ مقابل تیم فوتبال زنان سوئد قرار گرفت و با نتیجهٔ ۳–۰ شکست خورد تا به نوار ۴۴ بازی بدون باخت خود پایان دهد.[۳۰]
تیم فوتبال زنان آمریکا با برد شش بر یک در دومین بازی گروهی خود در مقابل تیم ملی فوتبال زنان نیوزیلند پیش از بازی سوم گروهی آنها که با نتیجهٔ بدون گل به اتمام رسید موفق شد به عنوان تیم دوم به مرحلهٔ حذفی مسابقات صعود کند. در مرحله حذفی تیم آمریکا با هلند روبرو شد و به تساوی ۲–۲ رسید تا این بازی به پنالتی بکشد و تیم آمریکا در ضربات پنالتی به پیروزی برسد. تیم زنان آمریکا در مرحلهٔ نیمه نهایی با تیم ملی فوتبال زنان کانادا روبرو شد و با نتیجه یک بر صفر با ضربهٔ پنالتی که بازیکن کانادا جسی فلمینگ در مقابل این تیم به ثمر رساند شکست خورد. تیم فوتبال زنان آمریکا بار دیگر در دیدار رده‌بندی در مقابل تیم زنان استرالیا قرار گرفت تا با یک پیروزی ۳–۴, نخستین مدال برنز خود را در این بازی‌ها بدست بیاورد.[۳۱]
در جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۰۳ تیم ملی زنان آمریکا در مرحلهٔ یک چهارم نهایی نروژ ۱–۰ پیروز شد[۷] اما در مرحلهٔ نیمه نهایی با نتیجهٔ ۰–۳ به تیم ملی فوتبال زنان آلمان باخت. پس از این بازی آنها با تیم کانادا بازی کردند و پس از شکست دادن این تیم در دیدار رده‌بندی با نتیجهٔ ۳–۱ مقام سوم این مسابقات را بدست آورد. ابی وامباک با سه گل زده بهترین گلزن تیم آمریکا بود. جوی فاست و شانون باکس توانستند عنوان بازیکنان تیم منتخب این مسابقات را برای خود بدست بیاورند.
سال‌های دههٔ ۲۰۱۰
در یک چهارم نهایی جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۱ در آلمان تیم آمریکا موفق شد تیم ملی فوتبال زنان برزیل را در ضربات پنالتی ۵–۳ شکست دهد[۸]. ابی وامباک با زدن گل تساوی در دقیقهٔ ۱۲۲ نتیجه را به تساوی ۲–۲ کشاند که این گل با رای به عنوان بهترین گل تاریخ فوتبال آمریکا و بهترین گل تاریخ جام جهانی زنان انتخاب شد. پس از آن تیم آمریکا در دیدار نیمه نهایی فرانسه را با نتیجهٔ ۳–۱ شکست داد اما در دیدار فینال پس از تساوی ۱–۱ در وقت قانونی و نتیجهٔ ۲–۲ در وقت اضافه بازی این بازی را با نتیجهٔ ۳–۱ در ضربات پنالتی به تیم ژاپن واگذار کرد. هوپ سولو عنوان بهترین دروازه‌بان این بازی‌ها را بدست آورد؛ و ابی وامباک نیز توپ نقره ای را به عنوان دومین بازیکن برتر این مسابقات از آن خود کرد.
در بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۱۲ تیم فوتبال زنان آمریکا مدال طلا را برای چهارمین بار در پنج حضوری که در المپیک داشته‌است را بدست آورد و تیم ژاپن را با نتیجهٔ ۲–۱ در مقابل چشمان ۸۰٬۲۰۳ نفر تماشاگر و طرفدار در ورزشگاه ومبلی شکست داد که این بازی رکورد پر تماشاگرترین بازی فوتبال زنان در المپیک را نیز به خود اختصاص داد. تیم آمریکا پس از برد ۴–۳ در وقت اضافه مقابل کانادا به دیدار فینال رسیدند تا در تا مقابل ژاپن بازی کنند. تیم فوتبال زنان آمریکا در المپیک ۲۰۱۲ لندن برای نخستین بار بدون باخت به دیدار نهایی رسید و با ۱۶ گل زده نام خود را در المپیک به ثبت رساند.[۹]
لیگ ملی فوتبال زنان آمریکا در سال ۲۰۱۳ آغاز به کار کرد و رقابت‌های سخت و فرصت‌های خوبی را برای بازیکنانی که در حاشیه فهرست تیم ملی قرار داشتند به وجود آورد.[۱۰]
تیم زنان آمریکا با زنجیر ۴۳ بازی بدون باخت که برای دو سال به طول انجامید که نخستین بازی این زنجیر بازی در جام آلگاروهٔ ۲۰۱۲ با برد ۴–۰ مقابل تیم ملی فوتبال زنان سوئد آغاز شد و با باخت در مقابل همین تیم در آلگاروه ۲۰۱۴ پاره شد.[۱۱]
آمریکا در بازی فینال جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۵ تیم ملی فوتبال زنان ژاپن شکست داد و نخستین تیم فوتبال زنان در تاریخ شد که سه عنوان قهرمانی جام جهانی را بدست آورده‌است. در دقیقهٔ ۱۶ سریعترین هت تریک شروع بازی را در تاریخ جام جهانی ثبت کرد. در این بازی ابی وامباک که آخرین جام جهانی‌اش بود توسط تماشاچیان ایستاده مورد تحسین قرار گرفت و حضار تشویق شد.[۱۲] به دنبال این بازی در جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۵ رژه نوارهای رنگی در شهر نیویورک مورد استقبال و احترام قرار گرفتند. همچنین این تیم نخستین تیم زنان بود که در کاخ سفید مورد استقبال رئیس‌جمهور باراک اوباما قرار گرفت.[۱۳]
در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۵ باخت ۰–۱ به چین در آخرین بازی وامباک معنی نخستین باخت خانگی این تیم و از سال ۲۰۰۴ و پایان رکورد زنجیر ۱۰۴ بازی خانگی بدون باخت بود.[۱۴]
در بازیهای المپیک تابستانی ۲۰۱۶ تیم آمریکا در دیدار یک چهارم نهایی در مقابل تیم ملی فوتبال زنان سوئد به تساوی رسید؛ و به دنبال آن در ضربات پنالتی تیم سوئد ۴–۳ در مقابل آمریکا به پیروزی رسید؛ که این برد باعث شد برای اولین بار تیم فوتبال زنان آمریکا به فینال المپیک نرسد. همچنین نخستین باری بود که تیم زنان آمریکا به دیدار نیمه نهایی یک تورنومنت بزرگ معتبر نرسد.[۱۵]
پس از شکست در المپیک ۲۰۱۶ در این سال آنها سه باخت خانگی را تجربه کردند. اگر برد در مقابل تیم برزیل نبود آمریکا ۴ باخت خانگی در یک سال را تجربه کرده بود آماری که هیچگاه از این تیم دیده نشده بود. در سال ۲۰۱۷ آنها دوازه بازی را در مقابل ۱۵ تیم برتر جهان انجام دادند.
در سال ۲۰۱۸ تیم آمریکا در دو تورنومنت مهم جام شی‌بیلیوز و مسابقات ملت‌ها قهرمان شد.[۱۶] و توانست جواز حضور در جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۹ با نوار ۲۱ بازی بدون باخت و بدون شکست و زدن ۱۸ گل و بدون گل خورده در مرحل انتخابی جام جهانی بدست بیاورد.[۱۷] در ۸ نوامبر ۲۰۱۸ تیم ملی زنان آمریکا ۵۰۰امین پیروزی تاریخ خود را با برد ۱–۰ مقابل پرتغال بدست آورد.[۱۸]
در ابتدای سال ۲۰۱۹ در یک بازی خارج خانه تیم آمریکا با نتیجهٔ ۳–۱ به فرانسه باخت تا نوار ۲۸ بازی بدون باخت (که آخرین باخت آنها مربوط به بازی ۰–۱ در مقابل تیم ملی فوتبال زنان استرالیا و در ماه ژوئیه ۲۰۱۷ برمی‌گشت) پاره شود.
تیم زنان آمریکا نخستین بازی خود را در جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۹ با برد پرگل ۱۳–۰ در مقابل تیم ملی فوتبال زنان تایلند بدست آورد که این برد یک رکورد در تاریخ جام جهانی نیز به حساب می‌آید. الکس مورگن در این بازی از لحاظ رکورد گلزنی با میچل ایکرز که دارای پنج گل در یک بای جهانی بود برابر شد این در حالی بود که چهار نفر از هم تیمیهای او نخستین گل جام جهانی خود را در این بازی‌ها زدند.[۱۹] آمریکا بازی بعدی خود را نیز در مقابل تیم ملی فوتبال زنان شیلی با پیروزی ۳–۰ پشت سر گذاشت و آخرین بازی مرحلهٔ گروهی خود را نیز در مقابل تیم ملی فوتبال زنان سوئد با نتیجهٔ ۲–۰ پیروز شد.[۲۰] و به عنوان تیم اول گروه F به مرحلهٔ بعد صعود کرد. در مرحلهٔ یک شانزدهم آنها در مقابل تیم ملی فوتبال زنان اسپانیا قرار گرفتند و با دو گلی که از نقطهٔ پنالتی توسط مگان رپینو زده شد این تیم را با نتیجهٔ ۲–۱ شکست دادند.[۲۱] آنها در بازیهای بعدی خود با نتیجه ای مشابه ۲–۱ بر تیمهای فرانسه[۲۲] و انگلستان[۲۳] غلبه کردند و رکورد سومین فینال جام جهانی پی در پی را برای خود ثبت کردند. در دیداری که آنها در مقابل تیم ملی فوتبال زنان هلند قرار گرفتند و در این بازی موفق شدند هلند را با نتیجهٔ ۲–۰ شکست دهند. این بازی در ۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۹ انجام شد و برای نخستین بار در تاریخ جام جهانی فوتبال زنان آمریکا تنها تیمی شد که توانسته‌است چهار قهرمانی را برای خود ثبت کند.
در ۳۰ ژوئيهٔ جیل الیس اعلام کرد که با پایان ویکتوری تور جام جهانی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹ از سمت سرمربیگری تیم آمریکا استعفا خواهد داد.
ولاتکو آندونوسکی در اکتبر ۲۰۱۹ به عنوان سرمربی جدید تیم فوتبال زنان ایالات متحده آمریکا استخدام شد تا به عنوان مربی جدید جای جیل الیس را بگیرد.
پس از آنکه به‌طور متوسط سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۹ در رتبه‌بندی فیفا مقام دوم جهانی را داشت توانست از مارس ۲۰۰۸ تا نوامبر ۲۰۱۴ به‌طور پیوسته رده ۱ رتبه‌بندی جهانی را داشته باشد.[۱] پس از آن تنها تیمی که به جز آمریکا توانسته به رتبه نخست رده‌بندی جهانی برسد تیم ملی فوتبال زنان آلمان است. تیم آمریکا در ۲۴ مارس ۲۰۱۷ به دلیل نتایجش در جام شی‌بیلیوز ۲۰۱۷ به رتبه دوم سقوط کرد. اما از ۲۳ ژوئن ۲۰۱۷ و پس از برد در بازیهای دوستانه مقابل تیمهای ملی روسیه، سوئد و بلژیک به ردهٔ نخست جهانی فیفا بازگشت. این تیم به عنوان تیم برگزیدهٔ المپیک در سال‌های ۱۹۹۷ و ۱۹۹۹ انتخاب شده‌است. اسپورتس ایلاستریتد تمامی اعضای این تیم را در سال ۱۹۹۹ به عنوان برترین چهره زن ورزشی سال انتخاب کرده‌است. این تیم در ۵ آوریل ۲۰۱۷ به توافق‌نامه جمعی در کنار دیگر عواملی که باعث افزایش دستمزد می‌شد دست یافت.
افتخارات🏆🏅🎖🥉🥈🥇
جام جهانی فوتبال زنان
قهرمان: ۱۹۹۱, ۱۹۹۹, ۲۰۱۵, ۲۰۱۹
نایب قهرمان: جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۱
مقام سوم: ۱۹۹۵, ۲۰۰۳, ۲۰۰۷
فوتبال در بازیهای المپیک تابستانی
مدال طلای: ۱۹۹۶، ۲۰۰۴، ۲۰۰۸، ۲۰۱۲
مدال نقرهٔ: ۲۰۰۰
جام طلایی کونکاکاف زنان
قهرمان: ۱۹۹۱, ۱۹۹۳, ۱۹۹۴, ۲۰۰۰, ۲۰۰۲, ۲۰۰۶, ۲۰۱۴, ۲۰۱۸ ۲۰۲۲
مقام سوم: ۲۰۱۰
مسابقات انتخابی المپیک زنان کونکاکاف
قهرمان: ۲۰۰۴, ۲۰۰۸, ۲۰۱۲, ۲۰۱۶
جام آلگاروه
قهرمان: ۲۰۰۰, ۲۰۰۳, ۲۰۰۴, ۲۰۰۵, ۲۰۰۷, ۲۰۰۸, ۲۰۱۰, ۲۰۱۱, ۲۰۱۳, ۲۰۱۵
جام ایالات متحده[۹۵]
قهرمان: ۱۹۹۵, ۱۹۹۶, ۱۹۹۷, ۱۹۹۸, ۱۹۹۹, ۲۰۰۰, ۲۰۰۲
مسابقات چهار کشور[۹۶]
قهرمان: ۱۹۹۸, ۲۰۰۳, ۲۰۰۴, ۲۰۰۶, ۲۰۰۷, ۲۰۰۸, ۲۰۱۱
جام ملکه صلح[۹۷][۹۸]
قهرمان: ۲۰۰۶, ۲۰۰۸
جام آلبنا
قهرمان: ۱۹۹۱
جام شی‌بیلیوز
قهرمان: ۲۰۱۶, ۲۰۱۸
مسابقات ملل
قهرمان: ۲۰۱۸
مسابقات صدمین سالگرد فدراسیون فوتبال آلمان[۹۹]
قهرمان: ۲۰۰۰
جام پاسیفیک[۱۰۰]
قهرمان: ۲۰۰۰
جام برزیل[۱۰۱]
قهرمان: ۱۹۹۶
جام آمریکای شمالی[۱۰۲][۱۰۳]
قهرمان: ۱۹۹۰
جام کانادا[۱۰۴]
قهرمان: ۱۹۹۰
جام استرالیا[۱۰۵]
قهرمان: ۲۰۰۰
مسابقات بین المللی[۱۰۶]
قهرمان: ۱۹۹۵
جام چیکیتا[۱۰۷]
قهرمان: ۱۹۹۴
مسابقات سه ملت[۱۰۸]
قهرمان: ۱۹۹۴
بازیهای گودویل[۱۰۹]
قهرمان: ۱۹۹۸
جام کلمبوس[۱۱۰]
قهرمان: ۱۹۹۳
