زندگی خیلی از آدم‌های دنیا به شکل یک درام غم‌انگیز است، افرادی که تا نزدیک نوک قله می‌رسند، اما در آخرین ثانیه‌ها به پایین پرت می‌شوند. قصهٔ کارلوس کیروش نیز شبیه همین است. مردی که در بین سیاه پوستان موزامبیک پذیرفته نشد اما به محض اینکه تیم ملی هر شکستی را متحمل می‌شد به او لقب دلالموزامبیکی می‌دادند. کارلوس کیروش مردی بود که حقش بیشتر از چیزی بود که در مربیگری به دست آورده است. از زمانی که پرتغال در جام‌جهانی آفریقای جنوبی با گل مردود حذف شد تا زمانی که داور بازی سوت پایان بازی ایران-آمریکا را به صدا درآورد. مردی که خیلی بدشانس بود...
مردی که هیچ چشم داشتی نداشت اما تعهد، مسئولیت پذیری، برنامه‌ریزی و مدیریتش زبانزد خاص و عام بود. مردی که مصر را به فینال جام ملت‌های آفریقا رساند اما در نهایت تنها توهین و افترا نصیبش شد. از زمانی که در برابر سرکشی بازیکنان یونایتد و رئال می‌ایستاد تا زمانی که در ایران در برابر سرکشی چند بازیکن معلوم‌الحال مقاومت می‌کرد.
.
درست زمانی که هر ژورنالیستی به خودش اجازه می‌دهد بر ضد کیروش بنویسد و او را آقای تحقیر شدن بنامد. عده‌ٔ کثیری او را دلیل عدم موفقیت ایران در جام ملت‌های آسیای ۲۰۱۵، جام‌جهانی ۲۰۱۸، جام ملت‌های آسیای ۲۰۱۹ و جام‌جهانی ۲۰۲۲ می‌نامند. بگذارید این‌طور بگویم:« سال‌ها قبل از کارلوس کیروش ایران یک مربی یونایتدی دیگر داشت. فرانک اوفارل، اما انگارنه‌انگار که او سرمربی تیم ملی بوده است. حتی بعد از صعود به المپیک مونترال نیز هیچ‌کسی حتی یک تشکر خشک‌وخالی از مرد انگلیسی نکرد. به جایش سرمربیگری تیم در المپیک مونترال را به حشمت مهاجرانی سپردند. مهدی زارعی راجع به این اتفاق می‌گوید:
تنها چند روز به آغاز بازی‌ها باقی مانده بود كه فدراسیون به همكاری با اوفارل مربی تیم‌ملی خاتمه داد و در اقدامی غیرمنتظره از مربی تیم‌ملی جوانان (حشمت مهاجرانی) برای مربیگری در تیم‌ملی دعوت به عمل آورد. معلوم نبود علت كنار گذاشتن اوفارل چه بوده است؟ او از ابتدا به ایران آمد تا تیم را قهرمان بازی‌های آسیایی كند و به المپیك مونترال ببرد و به هر دو هدف هم رسید. اما شایعاتی به گوش می‌رسید كه چندان فرمان‌بردار نبود و بیش از حد مستقل بود!
از طرفی دیگر حشمت مهاجرانی كه جوانان ایران را چهار بار فاتح آسیا كرده بود بارها گفته بود كه ترجیح می‌دهد در تیم جوانان به كار خود ادامه دهد. اما او در یك چشم به هم زدن مربی تیم‌ملی بزرگسالان شد و این خبر را وقتی شنید كه با تیم‌ملی جوانان در بانكوك بود!
او قبل از برگزاری آخرین هفته لیگ، تیم منتخب خود را انتخاب كرد تا به نظر برسد، مهاجرانی چندان مستقل عمل نمی‌كند! صحبت‌های او قبل از شروع مسابقات چندان حاكی از امیدواری نبود. به نظر می‌رسید كه برای تیم‌ملی حشمت، المپیك بر جام ملت‌ها اولویت دارد.»
قصهٔ کیروش هم شباهت زیادی به اوفارل دارد. از زمانی که قوچان نژاد با گل خود به کره جنوبی باعث صعود ایران به جام‌جهانی می‌شود تا زمانی که مسی در آخرین ثانیه‌ها دروازه ایران را باز می‌کند. از زمانی که عزیز بوحدوز با گل به خودی خود کارلوس کیروش را برندهٔ تقابل با رنار کرد تا تساوی برابر پرتغال. از زمانی که روزبه چشمی با یک شوت محکم دروازهٔ ولز را باز کرد و پس از آن نیز رامین رضاییان با ضربهٔ آرام خود باعث شد تا بهترین پیروزی ایران در ادوار جام‌جهانی به دست بیاید. از زمانی که کریم انصاری فرد گلر چین را دریبل می‌کند و گل سوم ایران را می‌زند و باعث صعود ایران به نیمه‌نهایی می‌شود. اما در همان نیمه‌نهایی یک بازیکن غیر حرفه‌ای و بی اخلاق با اعتراض بدموقع خود باعث شکست ایران می‌شود و همان بازیکن چهار سال بعد به خود جرئت می‌دهد که به کیروش توهین کند. اصولاً مسئولیت هر شکستی به عهدهٔ کارلوس کیروش می‌باشد و مسئولیت هر پیروزی به عهدهٔ بازیکنان تیم. واقعیت این است که اگر گل عزت‌اللهی به اسپانیا قبول می‌شد یا پولیسیچ آن گل را نمی‌زد الان اوضاع خیلی فرق داشت. مردی که در جام‌جهانی ۲۰۱۸ گل لحظه آخری اسپانیا به مراکش نگذاشت تا با ایران به مرحلهٔ بعدی برود. شاید کارلوس کیروش برای نیمکت تیم‌هایی مثل ایران و کلمبیا و مصر کمی مستقل بود.
