پس از ۵ سال کار مشترک بر روی پروژه استادیوم سن سیروی جدید (Nuovo Stadio Milan)، اینتر و میلان امروز در مسیرهای جداگانهای پیش میروند: روسونری در سن دوناتو، نراتزوری در روتزانو. فرآیندها و پروژههای بوروکراتیک در حال انجام است و هر دو ورزشگاه ظرفیت حدود ۷۰ هزار تماشاگر را خواهند داشت.
دسامبر ۲۰۲۱، شرکت Populous توانست در رقابت با MANICA/Sportium، طراحی پروژه سن سیروی جدید را عهده دار شود. طرح Populous «کلیسای جامع» نام داشت و قرار بود پس از تخریب ورزشگاه فعلی در همان محل ساخته شود. با این حال این پروژه به دلیل پیچیدگیهای بوروکراتیک و زمانبر به شکست انجامید و پس از جلسهای در ماه می، هر دو باشگاه متعهد شدند که استادیومهای جداگانه خود را بسازند. هدف مدیران هر دو باشگاه این است که ورزشگاه جدیدشان برای فصل ۲۰۲۸/۲۹ آماده شود و در جولای ۲۰۲۸ نخستین بازی در آن برگزار شود.
پروژه اینتر
اینتر روزانو را به عنوان محل ساخت ورزشگاه جدید خود معرفی کرده است. این باشگاه در حال مذاکره با خانواده کاباسی برای خرید زمین است و قبلاً موافقت شهرداری و اسناد PGT را دریافت کرده است که امکان ساخت استادیوم را فراهم میکند. اینتر همچنین حق انحصاری برای انجام یک مطالعه امکانسنجی در مورد توسعه بالقوه یک استادیوم در این منطقه را بدست آورده است.
باشگاه تا پایان آوریل ۲۰۲۴ فرصت دارد تا این پروژه را ارزیابی کند. این ورزشگاه ۷۰ هزار صندلی خواهد داشت و با ارائه طرح جامع و مستندات پشتیبان، روند بروکراتیک را طی خواهد کرد. به گفته شهردار روتزانو جیووانی فرتی، این روند ممکن است بین اواخر ۲۰۲۴سال و اوایل ۲۰۲۵ به پایان برسد. ماه گذشته، برنامههای اولیه به شهرداران روزانو و شهرداری همسایه آساگو ارائه شده است.
فرتی توضیح میدهد: «ما از مذاکرات بین اینتر و کاباسی اطلاع داشتیم، اما هنوز غیر رسمی بود، به طوری که محرمانه نگه داشته شد. سپس اینتر یک درخواست رسمی برای دریافت حق امتیاز ساخت در آن منطقه ارائه داد. آنها تاکید داشتند که واژه «ورزشگاه» را در مجوز درج شود. باید بدانیم یک ورزشگاه به تعداد زیادی پلیس نیاز دارد. مترو را هم باید جابه جا کنیم چرا که از مترو تا منطقه پروژه هفت یا هشت دقیقه پیاده روی است».
مدیر عامل نراتزوری، آنتونلو، میگوید: «در سن سیرو همیشه ۷۰ هزار نفر حضور دارند. ما معتقدیم که استادیوم جدید باید این ظرفیت را داشته باشد. مدل مرجع در اروپا مدل تاتنهام است. در خارج از اروپا، نیز استادیوم SoFi لس آنجلس را داریم. ما برای طراحی به Populous اعتماد کرده ایم. آنها تجربه جهانی در مکانهای مختلف را دارند. تمام بدهی پروژه از طریق تسهیلات جدید ورزشگاه بازپرداخت میشود. ما میخواهیم همه آن فعالیتها را در اطراف ورزشگاه به هم متصل کنیم. تجهیزات اطراف ورزشگاه شامل دفاتر ما، یک مرکز ورزشی، یک پارک عمومی، یک موزه و یک فروشگاه خواهد بود.»
موضوع اصلی که اینتر در حال ارزیابی آن است شبکه جادهای منتهی به استادیوم جدید است که 9 کیلومتر از جنوب شهر میلان فاصله دارد. این استادیوم در منطقهای بین روزانو و آساگو در نزدیکی بزرگراه A۷ ساخته خواهد شد که میلان و جنوا را به هم متصل میکند.
پروژه میلان
میلان مدت هاست که برای دوران پس از ترک سن سیرو برنامه ریزی میکند. پس از ۹ ماه مطالعه و بررسی در ۵ منطقه نهایتا منطقه سن دوناتو به عنوان مکان مناسب پروژه انتخاب شد. باشگاه روسونری ۹۰ درصد از سهام شرکت SportLifeCity را که مالک منطقه سان فرانچسکو است و قصد ساخت استادیوم ۱۸۰۰۰ نفری را در آن منطقه داشت را خریداری کرده است.
گام میلان اکنون دستیابی به توافق با شهرداری سن دوناتو و همه نهادهای درگیر برای تغییر طرح P. I. I فعلی خواهد بود چرا که باید زیرساختها و تسهیلات یک ورزشگاه ۷۰ هزار نفری در آن منطقه در نظر گرفته شود. زمان پیش بینی شده کمتر از ۱۸ ماه نیست و پس از آن میتوان مرحله اجرایی را ادامه داد. برای این منظور، در ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۳، میلان پیشنهاد متفاوتی را با تمام اسناد و مدارک پشتیبان به شهرداری سن دوناتو تحویل داد. اکنون دفتر فنی این پیشنهاد را عمیقتر بررسی میکند و سپس برای رأیگیری به شورای شهر میرود. متعاقبا، یک توافقنامه با تمام ارگانهای درگیر منعقد خواهد شد.
اسکارونی، رئیس باشگاه روسونری توضیح داد: «در آن زمین ما برای پارکینگ و مسیرهای منتهی به ورزشگاه مشکل خواهیم داشت، به این دلیل که لوکیشن ورزشگاه شبیه جزیره است (محصور بین بزرگراه و جاده کمربندی)، ما باید پلهای ارتباطی داشته باشیم. ما یک فعالیت تجاری خواهیم داشت که ارتباط نزدیکی با ورزش دارد. رستوران ها، محل تفریحی که همیشه در طول سال با مسابقات و کنسرتهای مختلف برپا خواهد بود، همچنین منطقهای با فضاهای سبز بزرگ را خواهیم داشت».
میلان برای طراحی استادیوم جدیدش به استودیوی Manica اعتماد کرده است که قبلاً در مناقصه پروژه سن سیرو جدید شرکت کرده بود. رئیس باشگاه میلان میگوید: "راه حل ماندن در سن سیرو کم هزینهتر بود - اما این حس هویت را به ما نمیداد».
آینده سن سیرو؟
به نظر میرسد که برنامههای ساخت سن سیروی جدید ماه گذشته به طور رسمی به پایان رسید، زیرا یک نهاد محلی در لومباردی حکم به ممنوعیت تخریب خانه دیرینه میلان و اینتر داد. کمیسیون میراث فرهنگی لمباردی با تصمیم قبلی اداره باستانشناسی و هنرهای زیبا موافقت کرد و طبق این حکم در سال ۲۰۲۵ یعنی هفتادمین سالگرد احداث طبقه دوم استادیوم جوزپه مه آتزا، این بخش از ورزشگاه وضعیت حفاظت شده را به خود میگیرد. پس از این حکم، پائولو اسکارونی، رئیس میلان، آن را «ضربه نهایی» به پروژه سن سیرو خواند.
بر اساس قوانین بناهای تاریخی و نمادهای فرهنگی، تخریب ساختار موجود غیرقانونی است، به این معنی که برنامههای ساخت یک استادیوم جدید در این مکان اکنون نمیتواند ادامه یابد. هر دو باشگاه قبلاً اعلام کرده بودند که تطبیق امکانات ورزشگاههای به روز دنیا با الزامات قانونی فعلی ممکن نیست.
تلاشهای شهرداری میلان در برابر محدودیت سن سیرو
در جریان کمیسیون شورای شهر، شهردار میلان اعتراض خود را به حکم ممنوعیت تخریب ورزشگاه مه آتزا ابراز کرد. سالا گفت: «تیم حقوقی ما در این راستا کار میکند. ما آن را غیرمنصفانه و بیاساس میدانیم - درخواست تجدید نظر ما یک اقدام حفاظتی است زیرا این حکم یک ضرر اقتصادی به یکی از داراییهای ما است، من این کار را برای حفاظت از حیات ورزشگاه انجام میدهم. اکنون دوباره از باشگاهها میخواهیم درباره احتمال ماندن در سن سیرو فکر کنند.»
شهردار میلان ادامه داد: اعتراض ما به حکم وزارت فرهنگ خواهد بود و پس از آن به دولت و دیوان محاسبات شکایت خواهیم داد که به دلیل این دستور خسارت اقتصادی به شهرداری و در نتیجه به مالیات دهندگان میلانی وارد شده است".
یک مه آتزای بدون فوتبال و علاوه بر آن تحت نظارت میراث فرهنگی و هم چنین هزینههای گزاف تعمیر و نگهداری ورزشگاهی که عملاً بلااستفاده است، برای شهرداری میلان به یک معضل جدی تبدیل شده است. به همین دلیل شهرداری از یک سو نسبت به این محدودیت اعتراض میکند و از سوی دیگر تلاش میکند میلان و اینتر یا حداقل یکی از تیمها را متقاعد کند که در سن سیرو بمانند. شهردار تا آنجا پیش رفت که در صورت تصمیم به ماندن یکی از دو تیم در مه آتزا و بازسازی آن، وعده تعهد مستقیم شهرداری برای مشارکت در هزینههای بازسازی را داد و حتی فروش ورزشگاه را هم به آنها مطرح کرد.
نظر مدیران اینتر و میلان درباره سن سیرو
در حالی که جوزپه سالا مراحل شکایت علیه حکم میراث فرهنگی میلان را طی میکند، میلان و اینتر نسبت به ماندن در سن سیرو خوشبین نیستند و برنامههای جداگانه خود را طی میکنند. استادیوم جوزپه مه آتزا قرار است پس از ساخت ورزشگاههای جدید خالی بماند و به نظر میرسد برای شهردار برای تغییر وضعیت خیلی دیر شده است. شهرداری میلان امروز در حالی به دو باشگاه التماس میکند که به ماندن در سن سیرو فکر کنند که سالها خودش مانع پروژه آنها شده بود و حال سرمایه خود را از دست رفته میبیند.
رئیس میلان اسکارونی نیز عقیده دارد: «اگر در سال ۲۰۱۸ شهردار ایده ساخت استادیوم جدید در سن سیرو را پذیرفته بود اکنون در حال ساخت آن بودیم. ما زمان زیادی را از دست دادیم، اما به نظر من این موانع به یک فرصت تبدیل شد، زیرا سن دوناتو میتواند به اندازه سن سیرو نمادین شود. اگر ساخت ورزشگاه در سن سیرو میسر شود ما در جواب نمیگوییم تشکر و خداحافظ. هر چند فرضیه سن سیرو بسیار دور است اما نمرده است. با این حال به نوبه خود، مانند یک قطار در پروژه سن دوناتو به جلو حرکت میکنیم.»
الساندرو آنتونلو، مدیر عامل اینتر نیز نسبت پروژه سن سیرو جدید بدبین است و اشتیاق خود را نسبت به پروژه استادیوم در روزانو آشکار میکند. هر چند مدیرعامل اینتر روزنهای از امید را برای پروژه سن سیرو حفظ کرده است و میگوید که باشگاه بین سن سیرو و روتزانو، پروژهای را انتخاب میکند که برنامه اجرایی سریعتری داشته باشد. وی توضیح میدهد: «ما به اظهارات شهردار میلانو خوب گوش دادیم. او حرفهای درستی زد اما ما نیاز به اقدامات عملی و اسناد رسمی داریم و ایدههای صرف برای بررسی این پیشنهاد کافی نیست. در رویه قبلی باشگاه هیچ تغییری ایجاد نشده است و بازسازی سن سیرو هرگز در برنامههای ما نبوده است، در چهار سال گذشته، ما خود را در دسترس قرار دادیم تا نیازهای شهرداری را برآورده کنیم - امروز جنبه زمانی مهم و تعیین کننده است. چهار سال است که منتظر پاسخ هستیم. ایدههای مطرح شده شهردار در در چند روز گذشته کافی نیستند. ما به ضمانتهای کتبی نیاز داریم. در ماه نوامبر، میلان اعلام کرد که میخواهد سن سیرو را ترک کند، بنابراین ما نیز اعلام کردیم که آماده ساختن استادیوم خود در روتزانو هستیم. واضح است که پروژه اینتر ایجاد یک استادیوم جدید در سن سیرو بود، اما امروز کاملاً مشتاق ادامه پروژه روتزانو هستیم چرا که به معنای چالشی جدید به سوی آینده است و ما مشتاق آن هستیم.»
سنگ اندازیهای شهردار
شهردار میلان با وجود درخواست از باشگاهها برای ماندن در سن سیرو نسبت به پروژههای آنها نیز بیتفاوت نیست. سالا در مصاحبه اخیر خود درباره پروژه میلان با شک و تردید سخن گفت که خشم طرفداران میلان را برانگیخت. سالا در آن مصاحبه گفته: «من اخیراً یک بررسی انجام دادم و متوجه شدم در زمان برگزاری یک مسابقه در سن سیرو شورای میلان ۱۲۰ پلیس را مستقر میکند. سن دوناتو، امروز فقط ۲۲ مامور و سه افسر دارد. فکر نمیکنم آنها بتوانند ترافیک را نیز مدیریت کنند. من با شهردار سابق سن دوناتو صحبت کردم تا مشکلات را متوجه شوم. بحث پارکینگ مطرح شد، شهردار سابق تاکید کرد که سطح ایستابی در محل احداث ورزشگاه میلان بالاست و فکر نمیکنم برای ایجاد پارکینگ زیر ورزشگاه بتوانند حفاری زیادی را انجام دهند. بیش از ۳۶۰۰ جای پارک در این منطقه در نظر گرفته شده است. مترو ۱.۵ کیلومتر فاصله دارد، چگونه به استادیوم میرسید؟ و سپس موضوعی که ما را نیز نگران میکند، در در سال ۲۰۲۰ از پروژه استادیوم ۱۸۰۰۰ نفری Sportlifecity به دلیلعدم راههای دسترسی مناسب انتقاد شد، حال چگونه میتوان به ساخت یک استادیوم ۷۰۰۰۰ نفری در این منطقه فکر کرد؟ همچنین در سال ۲۰۲۰، یکی از مدیران شورای میلان مطالعات ترافیکی در این منطقه را ناکافی دانست. امروز با توجه به ساخت یک استادیوم ۷۰ هزار نفری، ناراحتیها و عواقب آن باید در ۴ ضرب شود. چیزی که میخواهم تکرار کنم این است که من به عنوان شهردار میلان، نمیخواهیم مانع ورزشگاه شویم. هیچ مخالفتی از طرف ما وجود ندارد زیرا در صلاحیت شهرداری میلان نیست».
جالب اینجاست که سالا تاکید میکند صلاحیت اظهار نظر درباره موضوعات سن دوناتو را ندارد ولی در یک موضوع بسیار پیچیده متخصص شده است. به عنوان مثال، برای حل مشکلات پارکینگ، میلان قصد دارد به جای حفاری زمین، ورزشگاه را روی سکویی بسازد که فضای پارکینگ را در زیر استادیوم میسر کند.
با وجود تلاشهای مذبوحانه شهردار میلان، مسئولین سن دوناتو قصد تغییر نظر خود را ندارند. فرانچسکو اسکوری، شهردار سن دوناتومی گوید: «این فرصتی است که سن دوناتو نمیتواند از دست بدهد. میلان پیشنهادی متفاوت با پروژه Sportlifecity ارائه کرده است. اکنون مسیر مطالعه و تجزیه و تحلیل عمیق برای ما آغازشده است تا بفهمیم تأثیرات مثبت و منفی چیست. سپس به شورای شهر میرویم تا ببینیم آیا مشخصات این پروژه پذیرفته میشود یا خیر. برای همه اینها دو یا سه ماه زمان نیاز است. پس از رای گیری در شورای شهر، یک توافقنامه برنامهای با همه ارگانهای درگیر منعقد خواهد شد. که یک سال و نیم طول خواهد کشید (بهار ۲۰۲۵). با این پروژه، سن دوناتو به شهری جذاب باز میگردد. همچنین در سیستم حمل و نقل ریلی منطقه بهبود حاصل خواهد شد».