آقا ببینید... (مربوط به تاپیک اول)
من تو یک هفته با چند تا مشاور و خانواده و... صحبت کردم...
و همشون هم گفتن که همین فرهنگیان رو ادامه بدم و درسته و منطقی هم هست چون اینجوری داخل شهرستان هم کارمو دارم و هم درآمد نسبتا خوبی و ... .
ولی خب یک اشتباهی که داشتم این بود که اول دبیرستان خیلی راجب به مسیر شغلی و... فک نکردم و همینطوری یک رشته رو انتخاب کردم. خب در طول تحصیل دبیرستان کلن به فکر درس بودم تا بتونم رتبه بالایی رو بیارم...
(اگه برمیگشتم عقب به جای فرهنگیان کلن میرفتم یه مهارت دیگه ای انتخاب می کردم...)
حالا شما یک نفر رو در نظر بگیرید که کلن به فکر درس بوده و کلن داخل دوران دبیرستان چه کاری نکردم و به بدترین حالت ممکن واسم گذشت...و به طبع دوران دبیرستان ی سری شکلات روحی و روانی، خونه نشینی و... واسم پیش اومد
واسه همین دیگه خب اصلا دیگه حوصله این مدل زندگی رو ندارم
حالا میخام دوران دانشگاه ی مدل زندگی دیگه رو تجربه کنم...و دیگه این چند سال دیگه آخرین سالای زندگیم باشه....
کسی هست اینطوری باشه؟
😂😂
واقعن یه وضع خیلی داغونی دارم...
