چند ماه پیش، درست بعد از فینال لیگ قهرمانان اروپا تفکر پوپولیستی این بود که تیم پپ گواردیولا قرار است تا سال های سال تبدیل به یک تیم شکست ناپذیر شود و فوتبال انگلستان و اروپا را در سیطرهٔ خود بگیرد. اما حالا و بعد از دو شکست متوالی در لیگ برتر انگلیس کسی اینطور فکر نمیکند. تیم پپ بعد از سالها دو شکست متوالی را متحمل شده است. این وقتی بدتر میشود که بدانیم پپ در ۴ بازی نخست بهترین شروع تاریخ منچسترسیتی را در لیگ به نام خود ثبت کرده بود و حالا بعد از مدت ها دو بازی متوالی را با شکست پشت سر گذاشته است. دوره انطباق چیزی است که باید هنگام قضاوت در مورد عملکرد بازیکنان مورد توجه قرار گیرد. در عصر شبکههای اجتماعی، که مردم فوراً و بلافاصله پاسخهای قاطع و محکم میخواهند، قضاوت دربارهٔ بازیکنان پس از یک یا دو بازی به یک امر عادی تبدیل شده است. درست مثل اینکه الان نظر مردم راجب پپ گواردیولا ۱۸۰ درجه فرق کرده و قهرمانی چند ماه قبل اروپا نیز حاصل درخشش بازیکنانی مانند رودری، هالند، آلوارز و... شده است.
واقعیت این است که فوتبالیست ها در زیر این لایههای بزرگ مهارت، خالکوبی ها و زرق و برقهایشان، مثل ما افرادی معمولی هستند. برخی از آنان به سرعت با شرایط جدید سازگار میشوند، برخی کمی دیرتر با شرایط تطبیق پیدا میکنند و برخی به هیچ وجه با شرایط جدید سازگار نمیشوند. پپ گواردیولا در این سال ها همواره مورد تمجید مردم بوده است. چه در بارسلونا، چه در بایرنمونیخ و چه در منچسترسیتی...
فاجعه درست بعد از بازی با ناتینگهام فارست و محرومیت رودری اتفاق افتاد. تیمی که داشت خوب نتیجه میگرفت و بهترین شروع تاریخ باشگاه را ثبت کرده بود حالا تبدیل به تیمی شده است که سه بازی قبلی خود را باخته است. البته موضوع فقط شکست نیست. پپ گواردیولا از ۲۰۱۶ روی نیمکت منچسترسیتی مینشیند و تا قبل از بازی با آرسنال اینکه منچسترسیتی در یک مسابقه تنها چهار شوت بزند و تنها یکی از این چهار شوت داخل چارچوب باشد بیسابقه بود. شاید بتوان گفت پپ هم درگیر مسئلهٔ تطابق شده است. فرضیهٔ دوم هم این است که محرومیت رودری روی عملکرد دیگر بازیکنان سیتی تاثیر گذاشته است. هالند در بازی با آرسنال حتی سایهٔ آن گلزن قهاری که از او میشناختیم نبود. ناتان آکه با آن اشتباه در صحنهٔ گل مارتینلی شاید مقصر شکست تیم باشد. متئو کواچیچ که در تابستان به منچسترسیتی پیوسته بود خیلی خوش شانس بود که داور او را از بازی اخراج نکرد.
خب، بیایید منطقی باشیم. منتقدان پپ همواره بهانه ای برای طعنه زدن به او داشته و دارند. بارسای پپ دست هر مربی دیگری بود همین نتایج را میگرفت. در بایرن که همه میتوانند موفق شوند. و حالا بعد از مصدومیت دی بروینه و محرومیت رودری این فرصت پیش آمده تا دوباره منتقدان او بگویند پپ به بازیکنانش مدیون است. اصلاً از دیدگاه فوتبالی بگذریم؛ بیایید شرایط این روزهای منچسترسیتی را از نظر روانشناسی تحلیل بکنیم.
مواجهه با تغییر و شرایط تازه برای همگان دشوار است. حتی ریسکپذیرترین افراد نیز گاهی دلشان برای ثبات تنگ میشود! با اینحال، اگر به کنج امن خود علاقهی وافری دارید و دلتان میخواهد که همیشه، همهچیز در یک مدار مشخص حرکت کند، لازم است که برای ارتقای مهارت تطبیق پذیری خود، کمی روی شکل تفکرتان تامل کنید. اتفاقی که امروز برای منچسترسیتی افتاده نیز همین است. بازیکنان منچسترسیتی همواره عادت داشته اَند که تشویق شوند و رسانه ها تمجیدش کنند. اما الان اوضاع کاملاً فرق میکند...