طرفداری | تیم های النصر و پرسپولیس امروز در هفته اول رقابت های لیگ قهرمانان به مصاف هم رفتند و این بازی با توجه به حضور رونالدو در تیم عربستانی از حساسیت و جذابیت خاصی برای فوتبال دوستان ایرانی همراه بود و النصر در این بازی با نتیجه 2-0 به پیروزی رسید.
پیش از هر چیزی باید به این نکته اشاره کنیم که با توجه به شرایط چمن استادیوم آزادی و چاله هایی که با تعداد صندلی های استادیوم برابری می کرد ارائه بازی روی زمین و بازیسازی تدریجی قابل انجام نبود و حتی پیش از شروع دیدار نیز بازیکنان النصر از کیفیت چمن بسیار متعجب بودند و در طول بازی در مقاطع مختلف و مهمی از بازی بازیکنان النصر توپ های زیادی را لو دادند به طوری که النصر تا پیش از به ثمر رساندن گل اول خود در فاز بازیسازی تنها به دنبال ارسال پاس های بلند و ارسال از جناحین بود.
- نقش کلیدی دفاع راست النصر در حملات این تیم
در نیمه اول شاخص ترین موقعیت های النصری ها از سمت راست شکل می گرفت جایی که یار شماره 2 تیم عربستانی به عنوان مدافع راست به حملات اضافه می شد و سادیو مانه در چنین شرایطی روی نیم فضای همان سمت قرار می گرفت و علاوه بر ارسال های بلند و خوب سلطان الغانم، توپ های خوبی به سادیو مانه می رسید و روی چند صحنه همین توپ های بلند در حال رسیدن به رونالدو بود اما به دلایل مختلف در نیمه اول توپی وارد دروازه پرسپولیس نشد.
این تصویر میانگین استقرار بازیکنان دو تیم را در بازی نشان می دهد و اگر به تصویر توجه کنید می بینید یار شماره دو النصر جلوتر از خط میانه زمین حضور دارد و در موقعیت مکانی جلو تر از دفاع سمت چپ تیم حضور دارد و این بدان معنی است که این بازیکن بیش از این که در زمین خودی حضور داشته باشد در زمین پرسپولیس حضور داشته است...
- رونالدو؛ بیشتر شبیه به یک تله تا یک شکارچی!
در این بازی تمرکز ویژه ای روی رونالدو و مهار این بازیکن وجود اشت و حسین کنعانی زادگان که در قلب دفاع پرسپولیس حضور داشت به صورت من تو من با این بازیکن یارگیری کرد، قضیه ای که در فوتبال در تقابل با یارگیری منطقه ای است و در فوتبال مدرن معمولا ما شاهد یارگیری منطقه ای از سوی تیم ها هستیم اما در مورد های خاص و چنین بازی هایی که یک مهاجم شاخص در مقابل یک تیم در سطح پایین تر قرار می گیرد یکی از پلن های مهار و کنترل همین مامور کردن یک بازیکن برای مهار مهاجم مدنظر است. در نیمه اول توپ های بیشتری به سمت رونالدو می آمد و اکثرا هم با واکنش دروازه بان و مدافعان تیم رو به رو می شد چرا که تمرکز ویژه ای روی کریس رونالدو وجود داشت اما بازی النصر از جایی شکل گرفت که تیم عربستانی در استایل هجومی خود رونالدو را از هدف خارج کرد و اگر به گل اول النصر دقت کنید حاصل یک کار ترکیبی و پاس های پشت همی است که با خروج رونالدو از محوطه و برهم خوردن نظم خط دفاعی پرسپولیس شکل می گیرد و روی تمامی موقعیت های نیمه دوم النصر مشهود است. رونالدو بیشتر شبیه یک تله برای بازیکنان و خط دفاعی پرسولیس بود چرا که هر زمان رونالدو اراده می کرد کنعانی زادگان از پست خود خارج می شد.
به موقعیت مکانی رونالدو در لحظاتی پس از رسیدن به گل اول دقت کنید...
در مجموع رونالدو و همکاری او روی کارهای ترکیبی کمک شایانی به النصر کرد.
- اتفاق بد برای پرسپولیس؛ اخراج سرلک!
پرسپولیس که در این بازی بدون مهاجم تخصصی بازی کرد پیش بینی می شد با حرکت بین خطوط دو مهاجم غیرتخصصی این تیم، سرخ پوشان صاحب موقعیت های خوبی شوند اما در همان ابتدا مهدی ترابی به عنوان یکی از مهره های هجومی محوری تیم از زمین به دلیل مصدومیت خارج شد و به جای او شهاب زاهدی ای به زمین آمد که از تحرک کمی برخوردار بود و در اکثر صحنه ها هم درگیر حضور در منطقه آفساید بود. پرسپولیس در نیمه اول بازی امید زیادی به توپ های بلند داشت و تا قبل از اخراج میلاد سرلک شاگردان گل محمدی به خوبی بازی را کنترل کرده بودند و شاید اگر میلاد سرلک در زمین حضور داشت النصر به دردسر بیشتری می افتاد چرا که در همان نیمه اول بازی پرسپولیس از لحاظ روانی تاثیر بسیار زیادی روی ذهنیت تیم عربستانی داشت و تا 15 دقیقه پس از شروع نیمه دوم هم این درهم گسیختگی را در ساق های بازیکنان النصر می توان حس کرد.
درصد پیروزی موفقیت پرسپولیس ها در نبردها به طور چشمگیری بیشتر از النصری ها است...
پرسپولیس با پیروزی در اکثر دوئل های بازی به خوبی دیدار را کنترل کرده بود.
