مصدومیت علیرضا بیرانوند در آستانه دیدار پرسپولیس مقابل النصر عربستان، شوک بزرگی به سرخپوشان پایتخت وارد کرد. گلری که در یک بازی دوستانه و بی‌اهمیت مقابل تیمی درجه چندم به میدان رفت و با مصدوممیت بد موقع خود، دست یحیی گل‌محمدی را در پوست گردو گذاشت.
این که شیوه پرتاب‌های بلند بیرانوند ریسک انواع مصدومیت‌های ممکن را افزایش می‌دهد و عامل این اتفاق هم بود، بحثی جداست. در هر صورت، مصدومیت بخشی از فوتبال است که احتمال داشت به هر دلیل دیگری هم رخ دهد.
به گفته کادرپزشکی پرسپولیس، علیرضا بیرانوند دیدار مقابل النصر عربستان را از دست می‌دهد و در شرایطی که پنجره نقل و انتقالاتی هم بسته شده، یحیی گل‌محمدی باید به یکی از بین امیررضا رفیعی یا مهرشاد اسدی که گلرهای دوم و سوم پرسپولیس هستند و هیچ سابقه‌ای هم در سطح حرفه‌ای ندارند، برای این بازی حساس و قرار گرفتن مقابل ستارگانی نظیر کریستیانو رونالدو، سادیو مانه، مارسلو بروزوویچ و... اعتماد کند.
اما مصدومیت علیرضا بیرانوند، فقط نوک کوه یخی است که از اقیانوس کمبودهای ترکیب پرسپولیس، سر بیرون آورده است. سرخپوشان پایتخت در حالی که ۶ مدافع وسط تخصصی دارند، برای پست‌های دفاع راست و چپ فقط دانیال اسماعیلی‌فر و محمدمهدی احمدی را در لیست خود می‌بینند. محمدمهدی احمدی هنوز اعتماد کادرفنی را جلب نکرده تا مهره‌های غیرتخصصی مثل علی نعمتی و وحید امیری به میدان بروند. در صورت غیبت دانیال هم یکی از بین فرشاد فرجی و وحدت هنانوف مجبور است تا در این پست به میدان برود، چون کادرفنی به علیرضا بابایی جوان که از آکادمی به تیم بزرگسالان اضافه شده هم اعتماد چندانی ندارد.
وضع اما در خط حمله بدتر است؛ پرسپولیس فقط یک مهاجم تخصصی دارد که او کسی نیست جز شهاب زاهدی. همانطور که در مطلب «شهاب زاهدی، یک شوخی تلخ با خط حمله پرسپولیس» اشاره کردم، شهاب، مهاجمی با قابلیت‌های فنی نسبتا خوب است اما نمی‌توان روی هیچکدامشان به عنوان فاکتورهایی برای تبدلی شدن به یک مهاجم گلزن و قاتل محوطه جریمه حساب کرد؛ موضوعی که کادرفنی پرسپولیس هم بالاخره به آن پی برد تا این بازیکن در دیدار مقابل فولاد خوزستان، نیمکت‌نشین شود.
شهاب زاهدی به عنوان تنها مهاجم تخصصی پرسپولیس، در شرایطی جذب شده که باشگاه زوریا به دلیل درگیری کشور اوکراین در جنگ و بنابر قوانین فیفا، بازیکن خود را به این تیم قرض داده است. شاید تنها کسانی که از حمله نظامی روسیه به اوکراین سود برده‌اند، طرفداران پرسپولیس هستند که اگر این اتفاق نمی‌افتاد، آن‌ها از داشتن همین مهاجم نصفه و نیمه هم محروم می‌شدند!
حالا پرسپولیس با داشتن ۶ مدافع وسط و ۱۲ هافبک در اسکواد خود، عملا گلر، مدافع کناری و مهاجم ذخیره ندارد و باید با کارد میوه‌خوری، به جنگ سیف عربی برود.
این که یحیی گل‌محمدی با صدور مجوز خروج احمد گوهری و مهدی عبدی چقدر در این موضوع مقصر است، خود موضوعی قابل تأمل و تفکر می‌باشد اما نباید از ضعف و تعلل عجیب کادر مدیریتی و شخص رضا درویش چشم‌پوشی کرد. مدیرعامل پرسپولیس که از درخواست‌ها و نگرانی هواداران تیمش با شوخی و مسخرگی عبور می‌کرد، حالا با چالشی جدی روبه‌روست. بیرانوند نیست، مهاجم جدیدی جذب نشده و در فاصله چند روز مانده تا پایان مهلت ویرایش لیست آسیایی، جناب مدیر به تازگی از سفری زیارتی به ایران بازگشته‌اند.
مشخص نیست دلیل سفرهای گاه و بی‌گاه رضا درویش به عراق چیست؛ آن هم در میانه فصل نقل و انتقالات و چنین برهه حساسی. توسل به ائمه اطهار و دخیل بستن برای موفقیت، تنها در زمانی جوابگو خواهد بود که ابزار کار فراهم بوده و شرایط رقابت برابر باشد. وقتی تیم دروازه‌بان و مهاجم ندارد، با توسل و دعا نه می‌توان جلوی شوت‌های رونالدو را گرفت و نه دروازه راغد النجار را باز کرد.
مهلت ویرایش لیست آسیایی خواهد گذشت و گلر و مهاجم جدید به لیست سرخپوشان اضافه نمی‌شود. در این میان، پرسپولیسی‌ها باید امیدوار باشند که جناب مدیرعامل در جریان سفر بعدی خود از عراق به ایران، یک مهاجم خارجی خوب را به عنوان سوغاتی همراه خود داشته باشد تا حداقل در لیگ برتر و مقابل تیم‌های گردن‌کلفتی مثل سپاهان، گل‌گهر سیرجان و حتی استقلال، بتوان رقابت کرد.
