| علی پروین؛ نفر اول سال های نه چندان دور پرسپولیس |
علی پروین، متولد سوم مهر ماه سال ۱۳۲۵ در کوچه غریبان شهر تهران به دنیا اومد. پروین از همون کودکی علاقه خاصی به فوتبال داشت و استعداد بی نظیرش باعث شد در ۱۹ سالگی (۱۳۴۴) وارد باشگاه کیان بشه. باشگاه کیان توسط علی الهی و داوود معروف اداره میشد و منصور امیر آصفی، مربی گری این تیم رو بر عهده داشت. کیان رو اون زمان با ستاره های جوون و مستعدی که معرفی میکرد، میشناختن. نام های مثل پرویز قلیچ خانی، عزت جانملکی، کیانی راد، قاسم پناهگر و ... یادگار همون تیم دوست داشتنی و به یاد ماندنی کیان دهه ۴۰ هستند.
پروین تو همون فصل اول و جام باشگاه های تهران سال ۱۳۴۴ درخشید و باعث شد مورد توجه قرار بگیره. اما اوج هنر پروین تو بازی با پاس نمایان شد تا پیروزی یک بر صفر تیم کیان مقابل تیم مدعی پاس، یک شگفتی نامیده بشه.
سال ۱۳۴۷ تیم کیان از هم پاشید و پروین با پیشنهاد نادر لطفی به تیم ایران ناسیونال یا همون پیکان پیوست. تیم نوپای پیکان بازی های خوبی به نمایش میزاشت تا اینکه خیلی از ستاره های پرسپولیس تصمیم گرفتند به باشگاه پیکان بیان و به این صورت بود که خیلی از اون بازیکن ها به غیر از علی پروین و یکی دو نفر دیگه از پیکان رفتند.
اون دوره اغاز شهرت علی پروین در فوتبال بود چون با وجود ستاره هایی مثل همایون بهزادی، حسین کلانی، جعفر کاشانی، مهراب شاهرخی و ... تونست رشد کنه و با حضور آلن راجرز به عنوان مربی، زمینه پیشرفت براش به خوبی فراهم شد. سپردن ضربه پنالتی به پروین در بازی مهم و سرنوشت ساز مقابل تاج، نشان از اعتماد آلن راجرز به پروین بود.
پروین با پیکان به قهرمانی مسابقات استانی لیگ تهران و قهرمانی در تورنمنت بین المللی جام دوستی رسید. اما خب پیکان هم مثل کیان به صورت ناگهانی منحل شد تا پروین و بقیه ستاره ها، پرسپولیس علی عبده رو برای ادامه فعالیت شون انتخاب کنند.
نام های پروین و پرسپولیس سال ها مترادف و مکمل هم بودن. ۱۷ سال حضور در پرسپولیس به عنوان بازیکن و ۱۷ سال حضور به عنوان سرمربی، پروین رو به نفر اول پرسپولیس تبدیل کرده بود. پروین با بیش از ۳۰۰ بازی رکورد دار بازی برای پرسپولیس و با ۹۵ گل بعد فرشاد پیوس اقای گل پرسپولیس محسوب میشه.
پروین با پرسپولیس به عنوان بازیکن:
قهرمانی جام منطقه‌ای فوتبال ایران در سال ۱۳۵۰
دو قهرمانی جام تخت جمشید در سال های ۱۳۵۲، ۱۳۵۴
قهرمانی جام اسپندی در سال ۱۳۵۸
قهرمانی جام وحدت (مسابقات دوستانه) در سال ۱۳۶۰ (همزمان بازیکن و سرمربی)
سه قهرمانی مسابقات استانی لیگ تهران در سال های ۱۳۶۱، ۱۳۶۵، ۱۳۶۶ ( همزمان بازیکن و سرمربی )
دو قهرمانی مسابقات استانی جام حذفی تهران در سال های ۱۳۶۱، ۱۳۶۶ (همزمان بازیکن و سرمربی)
و به عنوان سرمربی با پرسپولیس :
قهرمانی جام وحدت (مسابقات دوستانه) در سال ۱۳۶۰
۶ قهرمانی مسابقات استانی لیگ تهران در سال های ۱۳۶۱، ۱۳۶۵، ۱۳۶۶، ۱۳۶۷، ۱۳۶۸، ۱۳۶۹
دو قهرمانی مسابقات استانی جام حذفی تهران در سال های ۱۳۶۱، ۱۳۶۶
سه قهرمانی لیگ ایران در سال های ۷۸–۱۳۷۷، ۷۹–۱۳۷۸، ۸۱–۱۳۸۰ و سه نایب قهرمان در سال های ۶۹–۱۳۶۸، ۱۳۷۱، ۸۰–۱۳۷۹
سه قهرمانی جام حذفی فوتبال ایران در سال های ۱۳۶۶، ۷۱–۱۳۷۰، ۷۸–۱۳۷۷
قهرمانی جام برندگان جام آسیا ۹۱–۱۹۹۰ / نایب قهرمانی ۹۳–۱۹۹۲
به این افتخارات رسید. افتخاراتی که کمتر کسی میتونه بهش نزدیک بشه.
اما با همه این ها نمیشه منکر این شد که پروین در روزگار تاریک پرسپولیس نقش به سزایی داشت. دخالت در کار های سرمربی ها و کارشکنی های مختلف باعث شد پرسپولیس اون زمان ها کمتر رنگ موفقیت رو ببینه.
پروین موفقیت تیم رو بدون خودش نمیخواست و همه این ها فقط باعث شد پرسپولیس اسیب ببینه.
خارج شدن پرسپولیس از اون دوره غم انگیز از وقتی شروع شد که برانکو، ارتباط پروین رو با پرسپولیس قطع کرد.
البته گرایش ها و نظرات سیاسی پروین هم تاثیر منفی بسیاری روی محبوبیتش گذاشت و بین خیلی از مردم به این دلیل منفور شد.
اقای سلطان با تمام احترامی که هوادار برات قائل بود و هست اما ای کاش بزرگ میموندی...
