گو تو سلیپاقا اینایی که می گن بچه دار نشین تا پولدار نباشین.
درسته پول می تونه خیلی از مشکلات بچه ها رو حل کنه ولی من بازم اگه خیلی خر پول باشم بچه دار نمی شم چون نیاز های انسان فقط پول نیست الان ما بدبختاییم که فک می کنیم پول باشه همه چیز اوکی.
انسان به طور ذاتی اگه نیاز های اساسیش بر طرف بشه قطعا سراغ اینا می ره "من چه کسی هستم"،"چه کسی من را افرید"،"چرا افرید"،"چرا باید من در رفاه باشم افریقایی در رنج اب" و ... و درضمن این سوالا برای هر کسی پیش میاد اما ما اگرم بخوایم وقتش نیست که دنبالشون کنیم.
و هزار سوال دیگه که ادم اگه گرسنه نباشه و بنا بر غریزه مجبور نشه اولویت رو به بقا بده سراغشون می ره حتی به طور لحظه‌اییم بوده باشه و اینکه ادم در دام این سوالات بیفته ممکن خیلی خیلی افسرده‌تر از من و شمایی باشه که دغدغمون زنده مونده(به خوب بودن یا نبودن اینکه این موضوعات رو دنبال کنی کاری ندارم)
خلاصه که چالش ها و شادی زندگی به خیلی چیزا بستگی داره و فقط پول نیست و واقعا من نمی تونم این ریسک رو بکنم که بچه دار شم بعدش ببینم یکی فقط یکی از چالش های زندگی بچه‌ام رو از پا دربیاره گرچه ممکنه بچه‌ام انقد بی مغز یا قوی یا هرچی که می خواین اسمش رو بزارین باشه که همیشه شاد و سرحال باشه ولی بازم می گم به ریسکش نمی ارزه.
عوضش می شه بچه هایی که بسیار هم فراوانن که بی خانواده و ... باشن اورد و بزرگشون کرد.
