یه نکته خیلی عجیب و تاسف آور اینکه تیمایی که مقابل چلسی بازی می کنند به شدت از وینگرهای چلسی می ترسند و اکثرا پنچ دفاعه بازی می کنند ولی متاسفانه خود کادر فنی چلسی اعتقادی به بازی با وینگرهای قدرتمند چلسی ندارند و بی وینگر بازی را استارت می کنند...واین واقعا عذاب آوره برا ما چلسی فنا که دشمن بیشتر از دوست به قابلیت های تیم ما آگاه هست.
حتی تیمای بزرگ در دفاع های کناریشون تغییر ایجاد می کنند به خاطر ترس از وینگرهای چلسی.مثل رئال لیورپول ولی ما از ریشه وینگرامونو بازی نمی دیم!!
و تیمو علنا فلج می کنیم.
و جالبش اینجاست وقتی چلسی عقب می افتد و گل می خورد تازه وینگرها و مهاجما رو اضافه می کنند.
آیا بهتر نیست قبل از اینکه ببازیم حمله کنیم؟
مشکل امثال پاتر و لمپارد ترس است ترس از شکست...اگر نترسیم شکست نخواهیم خورد.ولی ترس از شکست مارا به شکست می کشاند.
تیم را مملو از هافبک و مدافع می کنیم که یه مساوی بگیریم ولی در آن هم عاجزیم.چرا؟ چون ترسیدیم! و حمله را که بهترین دفاع است را رها کردیم.
برای نباختن باید حمله کنیم آقای لمپارد
