در روزهای پایانی تعطیلات نوروز 1402 هستیم و برنامه عید دیدنی نیز به قسمت پایانی خود رسیده است. امروز و فردا گفتگو با حسین عسگری در دو قسمت تقدیم شما مخاطبان عزیز رسانه طرفداری می شود.
مهدی حدادپور به همراه علیرضا ابراهیمی و علیرضا منوچهری برای ضبط برنامه عید دیدنی و همینطور تشکر بابت حضور حسین عسگری در برنامه میز داوری به خانه این داور و کارشناس باسابقه فوتبال ایران رفتند.
تماشاگر و خواننده بخش اول گفتگوی مهدی حدادپور با حسین عسگری هستید:
دوستان سلام و عرض ادب دارم سال 1402 را کماکان به شما تبریک می گویم چند روز از سال نو گذشته و امیدوارم که سال خوبی را داشته باشید. من مهدی حدادپور در یکی از برنامه های عید دیدنی همراه دو همکار عزیزم آقای علی منوچهری و علی ابراهیمی به خدمت یکی از بزرگواران فوتبال ایرانپف داور قدیمی بازنشسته و کارشناس این عرصه حسین عسگری آمده ایم. با سلام و عرض ادب، امیدوارم که سال نو به شما خوش گذشته باشد.
خیلی ممنونم من هم عرض سلام دارم خدمت شما همچنین همکارانتون و پایگاه خبری طرفداری، به دنبال کنندگان این سایت خیلی خوش آمد میگویم. من هم تبریک می گویم سال جدید را به همه هموطن های عزیز و عزیزانی که از سایت طرفداری به اینجا آمده اند. خیلی خوشحالیم که در خدمت شما هستیم.
ما در میز داوریمان با آقای کرمانشاهی همکاری داشتیم ایشان به عنوان مسئولیتی که در باشگاه تراکتور برعهده گرفتند انصرف دادند. در واقع رفتند فعالیتشان را تمام وقت در باشگاه تراکتور انجام دادند و این افتخار نصیب ما شد که در ماه های پایانی سال خدمت ایشان باشیم. آقای عسگری عزیز ما که کنار شما بسیار لذت می بریم.
من سالیان زیاد است که به اکثر دوستان عرض می کنم در بعضی از فعالیت ها ما واقعا نیروی متخصص کم داریم، یکی از آنها شما هستید، حالا دوستان دیگر رسانه ای از ما گله نکنند. ولی من به شما می گویم تاریخ مطبوعات کشور و تاریخ فوتبال کشور، یک حافظه خاصی دارید که در این قشر خیلی کمتر دیده می شود. سالیان سال است که من فکرکنم بالای 30 سال است که من با شما آشنا هستم و یک ایام کوتاه هم با همدیگر در هیات فوتبال تهران حضور داشتیم.
دوست دارم احساستان را درباره کارکردن با این بچه های جوان و این فضای پرانرژی بدانم. طرفداری و بچه ها را چطور دیدید و چه حسی نسبت به این همکاری دارید؟
والا خیلی فعال و پیگیر قضیه هستند، آن چیزی که من دیدم در این مدت کوتاه خیلی جدی و فعال هستند. طبیعتا آن افرادی که این رسانه را کارگردانی و اداره می کنند، یقینا روی این قضیه حساس هستند که چنین نیروهایی با این جدیت و دقت مشغول جمع کردن اخبار و ارائه به طرفداران شدند.
دوستان یک توضیح خدمتتان عرض کنم چون میز داوری هایی که ما در طرفداری داریم آن کسانی که تشریف می آورند سامان خدایی کنار ایشان می نشینند و با هم برنامه را تجزیه و تحلیل می کنند. من بر اساس همان آشنایی و رفاقت قدیمی اینجا خدمت اشتاد هستم و برای برنامه عید دیدنی اینجا حضور داریم.
آقای عسگری سال 1401 بطور کل برای شما چطور گذشت؟
خب من هم از بقیه مردم عزیز کشورمان جدا نیستم. ما متاسفانه در سال 1401 به علت مشکلاتی که به هر حال پیش آمد و همه در جریان هستند، برای مردم ایران سال خوبی نبود و مشکلات عدیده ای بود، حالا یا اقتصادی و یا بقیه مسائل، ما هم به هر حال جزوی از این جامعه هستیم. امیدوارم که سال جدید سال خوبی همراه سلامتی باشد و از نظر اقتصادی، اجتماعی و بقیه مسائل آن چیزهایی که در سال گذشته برای مردم کشورمان به وجود آمد. دیگر در سال جدید شاهد این اتفاقات نباشیم
انشاالله که سال 1402 با شادی شروع شده و با شادی ادامه داشته باشد. شما منتقد درجه اول داوری فوتبال ایران در سال های اخیر هستید، به نظرتان داوری کشورمان در سال 1402 که تازه شروعش کردید بهبودی پیدا خواهد کرد یا خیر؟
با توجه به اطلاعات و تجربه ای که دارم، شک نکنید که هیچ اتفاق خاصی نمی افتد. به دلیل اینکه ما ساختار داوری مان مشکل دارد. تشکیلات داوری مان برخلاف قوانین و مقررات داوری فیفا اداره می شود. ما نه کمیته و نه دپارتمانی داریم. فیفا از سال 2011 مکلف کرد، و باعثش هم خود من شدم. به قول خودمانی، پایم را توی یک کفش کردم و زمانی که آقایان کفاشیان و نبی بودند که آن بحث خرد جمعی را مطرح کردند. میگفتم که بیاییم این داوری را سروسامان بدهیم و آنها زیربار هم نمی رفتند، و اصرار ما باعث شد که با توجه به بخشنامه ای که فیفا در سال ۲۰۱۱ صادر کرده بود، آن را به دو قسمت تشکیلات داوری را دپارتمان و کمیته تقسیم کردیم.
سازوکار آن چیست؟
دپارتمان کار اجرایی و کمیته کار قانونگذاری را انجام می دهد. کمیته به هیچ عنوان کار اجرایی نمیکند. این عین دولت و مجلس است و هیچ فرقی نمیکند. دپارتمان می شود دولت کمیته هم می شود مجلس؛ ولی متاسفانه اینجا به هیچ عنوان نه تنها کمیته بلکه دپارتمانی هم نداریم و وظایفشان را انجام نمی دهند.
چه کسی اجازه نمی دهد؟
رئیس کمیته داوری آقای افشاریان به هر حال چیزی نیست که کسی اطلاع نداشته باشد. بارها و بارها هم خیلی از اعضای کمیته داوران در مصاحبه های شان گفتند، مثل آقای علی خسروی. مثلا کمیته داوران اعلام می کند شنبه جلسه کمیته داوران برای تعیین داور دربی است. بعد هیچ اتفاقی نمی افتد و داور دربی را خودشان انتخاب می کنند و آقای خسروی می گوید ما خبر نداشتیم داور کیست و جلسه کجاست.
پس اگر معضل داوری ایران را خلاصه بگوییم فردگرایی است؟
بله به هرحال اداره تشکیلات داوری به طریق صحیح و معقولی که همه جا هست اتفاق نمی افتد. الان آنجا یک نفر همه کارها را خودش انجام می دهد تا خودش دیده شود. به هر حال آن بحث هایی که اکثر کارشناس ها گفتند که متاسفانه به علت آن بحث حالا رانتی که می گویند جاهایی وجود دارد در اینجا هست که تعداد داورها را به مرز 140-150 می رساند.
به چه دلیل؟
به دلیل اینکه هیات ها به هر حال در اختیارشان باشد. فردا که انتخابات باشد میخواهند رای بیاورند. تمام کارشناس ها قبل از فصل اظهار کردند یکی از معضلات اصلی ما تعداد زیاد داور است. بعد آمدند خودشان در این 2 سال 40 داور اضافه کردند.
عجب، آقای عسگری عید که تا الان بهتون خوش گذشته؟
خدارو شکر به هر حال تا الان که بد نبوده است.
فضا را عید دیدنی تر کنیم.
عید از قدیم و دوران بچگی که ما یادمان است از حدود دو سه هفته قبل از عید شب ها خوابمان نمی برد و بحث عیدی همیشه مطرح بود. ولی الان فرق دارد و واقعا مردم از نظر مالی مثل الان نبودند. خیلی ضعیف بودند. مثلا ما شب و روز خواب می دیدیم که الان میهمان ها می آیند و بزرگتر ها به ما عیدی می دهند و در طول این دو هفته ما آن وقت ها 10-15 تا یک تومانی عیدی میگرفتیم.
تازه هفتاد ساله تان شده است. درسته؟
بله!
بازیکنان فوتبال از داوران خوششان نمی آید. اینطور است؟
نه البته همه شان. کلا بحث داور هر تصمیمش چه درست و چه غلط به ضرر یک تیم است.
فوتبالیستی بوده که ارتباط خوبی با هم داشته باشید؟
بله آن زمان احمد نقوی و محمود نقوی مثلا فوتبال بازی می کردند پسردایی های من بودند. یا خود من در جوانان برق بودم، آن زمان بازی می کردیم اما منتها مساله ای که به آن اشاره کردم، وقتی یک آدمی اکثر تصمیماتش به ضرر شما باشد، چندان دوستش ندارید.
خوب داورها چطور؟ فوتبالیست ها را دوست دارند؟ شاید داورها هم فکر کنند همپای فوتبالیست ها زحمت می کشند ولی آن درآمد را ندارند شاید خوششان نیاید از فوتبالیست ها.
به هر حال این سرنوشت داورها است. در سرنوشت داورها نوشته شده همیشه در فشار و بی توجهی باشند. اکثر جاها همینطور است اما در کشور ما بیشتر است.
شما خیلی جدی هستید.
این فعالیت همچین جدیتی لازم دارد. اگر این جدیت نباشد شما به پایان داوری نمیرسید. قبل و بعد و دوره ما داور های زیادی بودند، اما داور های کمی اسمشان ماندگار مانده است، مثل مرحوم صالحی، یا مرحوم جعفر نامدار هم همینجوری بود، یا مرحوم داوود نصیری. خیلی ها زمان اینها بودند اما اسمشان نمانده است. اگر جدی نباشی نمی توانی قاطع باشی. قاطعیت حتما جدیت می خواهد. در داوری با توجه به اتفاقات بازی باید در بدترین زمان سخت ترین تنبیه را لحاظ کنی.
در دوره داوری فقط منظورم نیست. مثلا یکی از داورهای جوان که به طرفداری آمده بودند میگفتند، وقتی آقای عسگری در کمیته داوران بودند یک ابهتی داشتند که همه از ایشان حساب میبردند.
در تشکیلات داوری و جامعه داوری باید حرمت ها حفظ شود. یک چیزی مثل ارتش سابق، باید مرز بین داور بین المللی با داور ملی باشد. یک داور ملی با یک داور درجه یک. یک داور که لیگ برتر را قضاوت می کند با یک داور که لیگ آزادگان حضور دارد. آن مرز و احترام باید باشد. آنکه به آخرای داوری رسیده خیلی تلاش و زحمت کشیده است. باید اینطور باشد.
