در فولکلور ژاپنی، موجوداتی نیمه‌انسان و نیمه‌ماهی با دهانی شبیه به میمون نینگیو نام دارند و گرچه کمتر از پری‌دریایی غربی جذابند، اما همان‌قدر افسانه و داستان پیرامونشان وجود دارد. یک یادداشت دست‌نویس که در داخل جعبه‌ای چوبی همراه این مومیایی عجیب وجود دارد نشان می‌دهد که این موجود در حدود سال 1740 در سواحل کوچی امروزی پیدا شده است.
از فوریه 2022، دانشمندان دانشگاه علوم و هنر کوراشیکی (KUSA) با معبد همکاری می‌کنند تا از ماهیت واقعی این موجود عجیب و غریب سردربیاورند. آنها فاش کرده‌اند که این موجود فریب، حقه یا اثر هنری، هر چه که هست، حیوان نیست و مصنوع انسان است.
نینگیوهای مومیایی‌شده را می‌توان در سراسر ژاپن در معابد و موزه‌ها یافت که عمدتا متعلق به دوره ادو (1868-1603) هستند. از آنجایی که هیچ وقت این موجود به صورت زنده پیدا نشده، وجودش برای دانشمندان یک معما است.
برای درک ماهیت دست کم یکی از این نینگیوهای مومیایی‌شده، تیم تحقیقاتی با معب همکاری کرد تا بدون اینکه آسیبی به نمونه برسد، آن را به طور کامل و دقیق مشاهده کند. برای این کار به غیر از ارزیابی بصری، از تصویربرداری با اشعه ایکس، تصویربرداری سی‌تی، میکروسکوپ نوری و الکترونی، آنالیز اشعه فلورسنت، آنالیز DNA و تاریخ‌گذاری رادیوکربن استفاده شد.
اسکن‌ها نشان داد که این شیء ترکیب درهم و برهمی از چیزها است. برای ساخت آن از چوب استفاده نشده، اما در عوض عمدتا پارچه، پنبه و کاغذ در ساخت بافت آن به کار رفته و با ماده‌ای که از مخلوط خمیری‌شکل پودر زغال چوب و شن و ماسه درست شده، پوشانده شده است. قسمت سر عمدتا از جنس پنبه است و ماده‌ای گچ‌مانند روی آن مالیده شده است.
