سرمربی جدید تیم ملی کشتی فرنگی نونهالان تاکید کرد در ۱۹ سالگی مجبور به خداحافظی از دنیای قهرمانی شد.
به گزارش طرفداری، پنج روز پیش جلسه‌ای با حضور علیرضا دبیر رییس فدراسیون کشتی، علی محمدی مدیر تیم های ملی کشتی فرنگی و جاسم امیری مربی تیم ملی کشتی فرنگی در محل فدراسیون کشتی برگزار شد.
در پایان این جلسه و با توجه به استعفای فرهاد اسماعیل نژاد و همچنین با پیشنهاد علی محمدی مدیر تیم های ملی، جاسم امیری به عنوان سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی نونهالان منصوب و حکم خود را از رییس فدراسیون کشتی دریافت کرد.
جاسم امیری در این خصوص اظهار داشت:
حسن آقای رنگرز چندی پیش برای حضور در کادر فنی تیم ملی بزرگسالان با من صحبت کرد و قرار شد در کادرش باشم و یک سری کار فنی به عهده بنده بگذارند. قرار بر این بود که در سبک وزن و میان وزن همراهی‌شان کنم که ظاهرا سرمربی تیم ملی نونهالان پایه استعفا داد و چون قبلا در بحث استعدادیابی فعالیت کرده بودم و تجربه کار آکادمیک و مربیگری تجربی را داشتم، نظر رییس فدراسیون و مدیر تیم‌های ملی بر این بود که این مسئولیت را بپذیرم و با افتخار پذیرفتم.
وی تاکید کرد:
من تجربه مربیگری در هر چهار رده سنی را دارم. بعد از کنار گذاشتن کشتی، در محمدشهر کرج در رده پایه مربیگری کردم. سال 2015 مربی تیم ملی نوجوانان و سال 2016 مربی تیم ملی جوانان تیم بودم. زمانی که در تیم نوجوانان بودیم، تیم ملی با سه طلای امین میرزازاده، پویا دادمرز و امین کاویانی‌نژاد، نایب قهرمان جهان شد.
جاسم امیری که خداحافظی زودهنگامی در ابتدای جوانی از دنیای قهرمانی داشت، در این باره توضیح داد:
سال 2005 به همراه حمید سوریان در وزن 55 کیلوگرم به مسابقات جوانان جهان اعزام شدیم که آنجا حمید کشتی گرفت. در آخرین سال حضورم در تیم ملی نوجوانان، عضو تیم ملی جوانان هم شدم. سال 2006 من عضو تیم ملی جوانان بودم که نقره جهانی را گرفتم. من بعد از همراهی تیم ملی در مسابقات جوانان جهان (در سال اول) به وزن 60 کیلو رفتم اما نظر کادرفنی وقت (محمد بنا) این بود که دوباره به 55 کیلو برگردم، که این کار را کردم و سال 2006 نقره جهانی را گرفتم. چند ماه بعدش، بازی‌های آسیایی در پیش بود که حمید سوریان در مسابقات جهانی کشتی گرفته بود و من را هم به آسیایی اعزام کردند که دوباره مدال نقره 55 کیلو را گرفتم. این آخرین سال حضور من در 55 کیلو بود و دو ماه بعد از آن، در جام تختی در وزن 60 کیلو اول شدم، اما چون هنوز شرایط سنی جوانان را داشتم، حمید باوفا به مسابقات قهرمانی آسیا رفت و من بار دیگر به جوانان برگشتم.
فرنگی‌کار اهل پلدختر استان لرستان درباره خداحافظی اجباری از کشتی در 19 سالگی عنوان کرد:
به آسیایی جوانان رفتم اما فینال را نتوانستم بگیرم، دلیل آن هم دیسک کمرم بود. دیسک هم چیزی نیست که یک شبه ایجاد شود، این محصول فشار بیش از حد و تمرینات غلط آن زمان بود. من قربانی تمرین غلط و فشار بیش از حد شدم، به هرحال علم تمرین هم در همین حد بود بخشی قربانی می‌شدند و بخشی هم در آن شرایط به موفقیت می‌رسیدند. 16 سال پیش، وضعیت به این شکل بود، طبیعتا اکنون آسیب‌های ناشی از تمرینات غلط کمتر شده است. همین مسئله باعث شد آخرین کشتی من در آن زمان، همین آسیایی جوانان باشد و سال 2007 در 19 سالگی خداحافظی کردم، درحالیکه هنوز یک سال دیگر هم برای حضور در تیم ملی جوانان فرصت داشتم.
وی که بعد از کنار گذاشتن کشتی، تحصیلات دانشگاهی‌اش را دنبال کرد، با اشاره به اینکه چند سال بعد یک بار دیگر هم کشتی گرفت، به تسنیم گفت:
قرار بود تیم دانشگاه‌مان به المپیاد کشوری دانشجویان اعزام شود، رییس دانشکده از من خواست که کنار بچه‌ها باشم. شرایطی پیش آمد که تیم کشتی‌گیر 66 کیلو نداشت، من هم وزنم بالا رفته بود و مجبور شدم که در این وزن برای تیم دانشگاه کشتی بگیرم. سال 2010 بود و بعد از سه سال، بار دیگر کشتی گرفتم و آنجا اول شدم. چون چند سال تمرین کشتی نکرده بودم، دیگر وضعیت کمرم بهتر شده بود. یک ماهی تمرین کردم و در حالی که حسن رنگرز و علی اشکانی سرمربی و مربی تیم دانشجویان بودند، من را به دانشجویان جهان بردند و آنجا مدال نقره گرفتم.
امیری درباره اینکه چرا در مقطعی که دیگر آسیب‌دیدگی اذیتش نمی‌کرد، کار را ادامه نداد، اضافه کرد:
آمدم که در بازی‌های آسیایی کشتی بگیرم و تقریبا هم انتخاب شده بودم اما شرایطی رقم خورد که نشد کشتی بگیرم و دوباره خداحافظی کردم. بحث کشتی نبود، مباحث دیگر پیش آمد. من انتخاب شده بودم و دو سه ماه هم بودم اما زمانی که می‌خواستم دوباره به دنیای قهرمانی برگردم دیدم این اولویتم نیست و بعد از آن در 25 سالگی وارد فضای سیاسی اجتماعی شده و عضو شورای شهر و هیات رییسه کرج شدم.
سرمربی جدید تیم ملی نونهالان درباره برنامه‌های پیش روی این تیم گفت:
خردادماه آینده مسابقات آسیایی نونهالان برگزار می‌شود و فدراسیون کشتی تمایل دارد ما در این رقابتها شرکت کنیم. این تنها مسابقه رسمی این رده سنی است. امیدوارم حاصل این همکاری موفقیت بچه‌ها و عاقبت به خیری باشد.
