سال ۱۸۹۹ در شهر میلان، باشگاه کریکت و فوتبال میلان تاسیس شد. این تیم تا سال ۱۹۰۸ موفق شد سه بار لیگ ایتالیا را فتح کند. پس از چند سال موفق، بین سران اصلی باشگاه بر سر استفاده از بازیکنان خارجی اختلاف افتاد تا اینکه طی یک جلسه رسمی، گروهی که اعتقاد به استفاده از بازیکنان خارجی داشتند از این باشگاه جدا شده و نام اینترنازیوناله (به معنای بین‌المللی) را برای باشگاه خود انتخاب کردند. سیاست اصلی باشگاه از همان ابتدا مبارزه با نژاد پرستی بود. تیم تازه تاسیس شهر میلان خیلی سریع رشد کرد و پس از دو سال قهرمانی لیگ ایتالیا را در سال 1910 بدست آورد تا خود را به عنوان قدرت جدید فوتبال ایتالیا معرفی کند.
همزمان با افت تیم میلان، اینتری ها همچنان به رشد خود ادامه دادند و به تیم اول شهر تبدیل شدند این در حالی بود که چهل سال از آخرین قهرمانی تیم میلان در لیگ ایتالیا می گذشت. این روند تا سال 1920 ادامه داشت ولی پس از دومین قهرمانی لیگ ایتالیا نراتزوری ها وارد مرحله ای جدید در دوران فوتبال خود شدند و روزهای سختی را تجربه کردند. در همین دوران ستاره ای به نام جوزپه مه آتزا ظهور کرد و اینترمیلان را در سال 1927 قهرمان اولین دوره سری آ ایتالیا کرد، در آن فصل مه آتزا با به ثمر رساندن 31 گل بعنوان آقای گل مسابقات شناخته شد.
پس از دوران طلایی اینتر همراه با مه آتزا، همه اینترمیلان را به عنوان یک تیم بزرگ ایتالیا و اروپا قبول کردند که در این بین دو قهرمانی پیاپی در جام باشگاه های اروپا (63-64 و 64-65) نقش پررنگی در مطرح شدن نراتزوری ها داشت. در کنار روزهای خوش و افتخارات فراوان، سیاه و آبی ها روزهای تلخی هم داشته اند که به خوبی خود را از آن دوران خلاص کرده و به دوران اوج بازگشته اند.
تنها تیم سری آ که تا کنون در تمامی ادوار این لیگ حضور داشته و هیچ گاه به سری بی سقوط نکرده ، تیمی نیست جز اینترمیلان و این خود نشان ثبات این باشگاه بزرگ است. نسل طلایی اینتر در فصل 70-71 که متشکل از ستارگانی چون لوتار ماتئوس، جوزپه برگومی، آندریاس بره مه، والتر زنگا و نیکولا برتی بود، فصل کابوس وار این تیم را که همراه با نتایجی وحشتناک آغاز شده بود با قهرمانی به پایان رساندند تا یک فصل رویایی در تاریخ این باشگاه به ثبت برسد. روزهای رویایی برای هواداران اینتر کم نبوده، در فصل 2006-2007 این تیم رکوردی جاودانه بر جای گذاشت و موفق به کسب بیشترین امتیاز سری آ در آن دوران شد؛ نراتزوری ها در آن فصل با 30 پیروزی در 38 بازی و 97 امتیاز مقتدرانه فاتح سری آ شدند. آنها در این فصل 107 گل به ثمر رسادند و با فاصله 22 امتیازی از تیم دوم و 36 امتیازی از آث میلان یک قهرمانی بزرگ را جشن گرفتند. سال های 2008 تا 2010حضور آقای خاص در بین اینتری ها دوره درخشان دیگری در تاریخ نراتروزی رقم زد که حاصل آن فتح سری آ و لیگ قهرمانان اروپا بود.
تاریخ باشگاه اینترمیلان ستارگان بزرگی چون خاویر زانتی، جوزپه مه آتزا، جاچینتو فاکتی، روبرتو باجو، رونالدوی برزیلی و بسیاری از ستارگان دیگر را به خود دیده است. داشتن چنین بازیکنان بزرگی در طول تاریخ گواهی دیگر بر بزرگی این باشگاه است و همه ما هنوز صحنه های خداحافظی کاپیتان محبوب نراتزوری ها را فراموش نکرده ایم که برای همیشه در تاریخ فوتبال دنیا ماندگار گردید.
مطالب بالا مروری بود گذرا بر تاریخ یکی از بزرگترین باشگاه های فوتبال اروپا که این روزها حال و روز خوشی ندارد. اینترمیلان در این فصل با ارائه بازی های ضعیف و دور از انتظار در حد و اندازه های خود ظاهر نشده است. آنها هم اکنون با 12 امتیاز از 8 بازی در مکان هشتم جدول رده بندی قرار دارند که هیچ گاه نمی تواند جایگاه اصلی و مورد انتظار این تیم باشد. تاریخی که از باشگاه اینترمیلان مرور شد نشان می دهد که باید منتظر اوج گیری تیمی باشیم که در طول تاریخ به خوبی توانسته خود را از بحران های بزرگ نجات دهد.
