مجلس سنای آمریکا 16 دسامبر (25 آذر) قانون به اصطلاح «پیشگیری از کار اجباری اویغورها» را به تصویب رساند که از این به اصطلاح کار اجباری به عنوان بهانه‌ای برای ممنوعیت ورود محصولات شین جیانگ به بازار آمریکا استفاده کند.
این یک حقیقت است که برخی سیاستبازان آمریکا تحت لوای حقوق بشر به مداخله سیاسی و ارعاب اقتصادی می‌پردازند و به این روش چهره منافقانه و نیات پلیدشان برای مهار توسعه و پیشرفت شین جیانگ و همچنین مداخله در امور داخلی چین را برملا می‌سازند.
با این وجود، دلمشغولی آنها در خصوص استفاده از شین جیانگ برای کنترل چین کاری بیهوده و بی معنی است.
اما آیا کار اجباری در شین جیانگ وجود دارد؟ در کنفرانس مطبوعاتی که اخیرا برگزار شد بسیاری از مردم عادی شین جیانگ داستان‌های زندگی واقعی خود درباره یک زندگی خوشبخت با کار را تعریف و به این ترتیب دروغ‌های مشمئز کننده غربی‌ها را رد کردند.
اما چرا برخی افراد در ایالات متحده با اینکه می‌دانند کار به اصطلاح اجباری دروغی بزرگ است و مکررا ادعایی بودن آن به اثبات رسیده، هنوز هم از «کارت شین جیانگ» استفاده می‌کنند؟
در واکنش، « Australian Alert Service» که یک رسانه استرالیایی است در گزارشی تاکید کرده هدف از «تحریک قومیتی و درگیری‌های مذهبی» برای به راه انداختن تفرقه تضعیف چین است.
فهمیدن اینکه چرا کنگره آمریکا بارها مصوبه‌های مرتبط با شین جیانگ به اسم حمایت از حقوق بشر، تصویب کرده، دشوار نیست. از یک سو برخی سیاستبازان آمریکایی سعی می کنند کمی رنگ مشروعیت روی توطئه‌های شرورانه خود بپاشند. از سوی دیگر ایالات متحده خواستار این است که از این کارت برای مجبور کردن دیگر کشورها به انتخاب یک طرف و منزوی و سرکوب چین بپردازد.
علاوه بر این، طرح واقع‌گرایانه‌تر آمریکا سرکوب توسعه صنایع در شین جیانگ است آن هم با هدف ایجاد «فقر و بیکاری اجباری» در آن منطقه.
برخی سیاستبازان آمریکایی به اسم حقوق بشر در امور داخلی دیگر کشورها مداخله می‌کنند اما در واقع وضعیت حقوق بشر خودشان اوضاع بدی دارد: از قرن بردگی سیاهان گرفته تا سوء استفاده از کودکان کار در کشاورزی و بردگی مدرن مهاجران در ایالات متحده در عصر امروزی به افکار عمومی جهان سابقه درخشانی از حقوق بشر نمی‌دهد. این به اصطلاح فانوس حقوق بشر جز یک چهره زشت پنهان‌شده زیر نور چیز دیگری نمی‌تواند باشد.
هیچ دروغ و مداخله سیاسی نمی‌تواند دستاوردهای توسعه شین جیانگ را از بین ببرد چه برسد به توقف مسیر رفاه و پیشرفت این منطقه از چین. برخی سیاستبازان در آمریکا بهتر است قبل از مداخله‌های بیهود اول وضع حقوق بشر در کشورشان را بهبود بخشند.
آمریکا باید بداند حقه «حقوق بشر جعلی و هژمونی واقعی» فقط به بی اعتباری خودش می‌انجامدن و نهایتا با شکست مواجه خواهد شد.
