طرفداری | دوران طلایی منچستریونایتد را می‌توان به عوامل متعددی نسبت داد؛ از حضور بازیکنانی مانند ریو فردیناند، وین رونی و کریستیانو رونالدو تا رهبری توسط یکی از بهترین سرمربیان فوتبال، یعنی سر الکس فرگوسن. همچنین شیاطین سرخ ورزشگاهی دارند که از نگاه جیمی کرگر، می‌تواند هر بازیکنی را بهت‌زده کند. اما عوامل دیگری هم در موفقیت‌های یونایتد نقش داشتند که الیاس بارک از اتلتیک به سراغ آن رفته است.
بن فاستر، دروازه سابق منچستریونایتد در پادکست Fozcast گفته است:
ما همیشه در یونایتد بازی‌ای به نام SOCOM را روی PSP (پلی‌استیشن پرتابل) انجام می‌دادیم. این بازی شبیه نسخه قدیمی Call of Duty بود و ساعت‌ها وقتمان را صرف آن می‌کردیم. من واقعا معتقدم بخشی از موفقیت و فرهنگ پیروزی ما به این بازی مربوط می‌شود. ما همه با هم بازی می‌کردیم، گاهی اوقات با هم دعوا می‌کردیم و کنسول‌ها را پرتاب می‌کردیم. باور کنید، خیلی دیوانه کننده بود.
ما حتی بازی را به اردوی تیم ملی انگلیس بردیم و و بازیکنان چلسی هم آن را بازی کردند. منچستریونایتد برابر چلسی؛ چه کسی پیروز شد؟ بگذارید اینطور بگویم: بازیکنان چلسی از شدت عصبانیت کنسول‌های خود را شکسته بودند.
بازی SOCOM در در کمپ تمرینی کارینگتون، بازی‌های خارج از خانه و تور پیش‌فصل، نزد بازیکنان منچستریونایتد بسیار محبوب بود. این بازی تیراندازی تاکتیکی سوم شخص، بیش از 10 میلیون نسخه فروش کرد. هشت بازیکن در دو تیم بازی می‌کردند. گاهی اوقات بازیکنان یونایتد باید منتظر می‌ماندند تا نوبت‌شان برسد، زیرا همیشه تقاضا برای بازی زیاد بود. بازیکنان اصلی مانند فاستر، فردیناند، رونی (با لقب «جک بائر» به دلیل شباهت به شخصیت اصلی سریال 24) و رونالدو قبل از بازی جلسه می‌گذاشتند و نقش هر بازیکن را مشخص می‌کردند.
وس براون، بازیکن سابق منچستریونایتد که با این تیم در مسکو جام لیگ قهرمانان را بالای سر برد، به وبسایت باشگاه گفته است:
مردم به احتمال زیاد از این که جان اوشی و نمانیا ویدیچ پس از گلزنی در لیگ قهرمانان، وانمود می‌کردند در حال تیراندازی هستند، تعجب کرده بودند. این فقط یک شوخی بین خودمان بود. شوخی در مورد چیزی که با هم تجربه کرده بودیم.
دنیای FIFA و EA SPORTS FC
از زمان دوران طلایی یونایتد تحت هدایت فرگوسن، صنعت بازی‌های ویدئویی انفجار بزرگی داشته است و جایگاه آن در دنیای فوتبال نیز این موضوع را نشان می‌دهد. SOCOM دیگر بازی محوبی نیست و در حال حاضر، EA Sports FC (که قبلا با نام FIFA شناخته می‌شد) و Call of Duty عنوان‌های اصلی در محبوب‌ترین سرگرمی فوتبالیست‌ها هستند. در دوران قرنطینه کرونا، بازی فیفا جامی به اسم «Stay and Play» برگزار کرد که فیل فودن، اشرف حکیمی و وینیسیوس جونیور در آن حضور داشتند. ترنت الکساندر آرنولد که به این رقابت علاقه‌مند بود، آوریل گذشته رقابتی تشکیل داد تا با یوتیوبرها و استریمرها (گاهی اوقات شامل رونی هم می‌شد) رقابت کند.
بازی‌های ویدئویی یک همراه مناسب برای زندگی پرفشار برخی از بازیکنان جوان فوتبال بوده است. البته این موضوع فقط محدود به جوانان نیست؛ خاویر هرناندز، چیچاریتو، دارای یک حساب کاربری با تقریبا یک میلیون دنبال‌کننده در پلتفرم Twitch است. او عمدتا در حال ضبط Call of Duty است، اما در عناوین دیگری مانند Resident Evil Village یا Five Nights at Freddy’s 4 نیز فعالیت دارد. نیمار و سرخیو آگوئرو هم در توییچ، به استریم می‌پردازند.
بنیامین رایش، فوتبالیست سابق و بنیانگذار تیم esports SK Gaming، در مورد بازی‌های ویدئویی می‌گوید:
بازی‌های ویدئویی بخشی جدایی‌ناپذیر از فرهنگ جوانان است. فوتبالیست‌ها و ورزشکاران حرفه‌ای به این سطح رسیده‌اند زیرا به دنبال پیروزی هستند. آنها می‌خواهند هر روز رقابت کنند. در گذشته، وقتی بازی نمی‌کردیم، کارهای دیگری انجام می‌دادیم. کارت و پینگ‌پنگ بازی می‌کردیم؛ همه چیز در مورد بهترین بودن، رقابت با یکدیگر و لذت بردن است. در بزرگ‌ترین ورزش‌ها، فشار زیادی وجود دارد. شما باید رقابت کنید یا هر روز بهترین نسخه خود را نشان دهید تا در ترکیب اصلی آخر هفته باشید. داشتن چیزی که به بازیکنان اجازه می‌دهد با بازی با دوستان یا آنلاین آرامش پیدا کنند، بسیار مهم است. وقتی بازیکنان را در حال استریم یا مصاحبه می‌بینید، متوجه می‌شوید که آنها آرام هستند و آزادانه صحبت می‌کنند. این یک فضای متفاوت است.
اگر ویدئوهای مربوط به ورود بازیکنان تیم ملی انگلیس یا سایر بازیکنان حرفه‌ای فوتبال به هتل‌ها را تماشا کرده باشید، ممکن است متوجه شده باشید که آنها در حال حمل یک چمدان POGA هستند؛ چمدانی همراه با یک مانیتور و کنسول که باعث می‌شود بازیکنان در طول سفرهای خارج از خانه، بازی ویدئویی انجام دهند. این بدان معنا نیست که باشگاه‌های فوتبال کاملاً با تاثیر روزافزون بازی‌های ویدئویی در زندگی بازیکنان خود موافق هستند. ممنوعیت پلی‌استیشن در اردوی تیم ملی ایتالیا توسط لوچانو اسپالتی یکی از این موارد است. در این بین نگران‌هایی مبنی بر اعتیاد جیدون سانچو به بازی‌های ویدئویی هم وجود داشت.
تیم‌های باشگاهی و ملی باید بهترین رویکرد را در مورد بازیکنان خود به کار ببرند. در گذشته، اتحادیه فوتبال انگلیس یک اتاق کنسول برای جام جهانی 2018 راه اندازی کرد. مسابقات Fortnite یکی از بسیاری از جنبه‌هایی بود که روحیه تیم انگلیس را بهبود بخشید و به سه‌شیرها کمک کرد تا به اولین نیمه‌نهایی جام جهانی خود در 28 سال گذشته برسند. اگر واقعا منچستریونایتدِ سر الکس فرگوسن با کمک بازی‌های ویدئویی به موفقیت رسیده باشد، مربیان محافظه‌کار باید به بازیکنان خود اجازه انجام چنین کاری را بدهند. شاید بازی‌های ویدئویی یک سلاح مخفی یا فرمول دست‌کم گرفته‌شده در دنیای فوتبال باشند.
