پرسپولیس سال ۴۹ هیچ کم و کسری در قوای تهاجمی خود نداشت. همایون بهزادی، حسین کلانی و محمود خردبین را در نوک پیکان خط حمله خود داشت و خیال سرخ‌پوشان راحت بود که مهاجمانشان کابوس خطوط دفاعی رقبا هستند. در این بحبوحه بود که مهاجمی جوان به جمع پرسپولیسی‌ها اضافه شد. صفر ایرانپاک جوان خوزستانی بود که بعد از درخشش در مسابقات آموزشگاهی اهواز و شاهین این شهر راهی تهران و پرسپولیس شد. تابستان ۴۹ شاید کمتر کسی فکر می‌کرد که مهاجم از راه رسیده بیاید و با بزرگان خط حمله پرسپولیس برابری و رقابت کند اما ایرانپاک خیلی زود جای خودش را میان سرشناسان باشگاه پرسپولیس پیدا کرد.
بیوگرافی صفر ایرانپاک
صفر ایرانپاک ۲ دی‌ماه ۱۳۲۵ در مسجدسلیمان متولد شد، وی مانند همه فوتبالیست‌های معروف جنوب، از تیم‌های پایه شاهین شروع کرد. ایرانپاک طی مسابقات آموزشگاهی اهواز و تیم شاهین اهواز خودی نشان داده بود و سوم خرداد ۱۳۴۷ در بازی دوستانه بین تیم فوتبال پرسپولیس و جوانان اهواز درخشید اما ماه‌ها بعد به پرسپولیس رفت، تیرماه ۱۳۴۹ درحالی‌که وی ۲۴ سال داشت محمود فکری به او اعتماد کرد و ایرانپاک را در بازی مقابل زوریخ به میدان فرستاد. بهمن همان سال، ایرانپاک از بیژن ذولفقارنسب مدافع میانی تیم افسر گذشت و اولین گل خود با پیراهن پرسپولیس را به ثبت رساند.
کار تازه برای مهاجم مسجدسلیمانی شروع‌شده بود و او چهار روز بعد مقابل قصر نیز برای تیمش گل زنی کرد و در بازی مقابل آرارات نیز اولین هتریک خود را انجام داد. موتور گل زنی ایرانپاک روشن‌شده بود و کمتر مدافعی توان مقابله با او را داشت. حالا استعداد جوان گمنام جنوبی برای همه مشخص‌شده بود و از او به‌عنوان یک مهاجم چهارچوب شناس یاد می‌شد.
ایرانپاک همان نخستین فصل با ۱۵ گل، آقای گل لیگ تهران شد و در مسابقات منطقه‌ای ایران در تابستان نیز با ۱۲ گل این عنوان را تکرار کرد. سال ۵۲ با پرسپولیس فاتح اولین جام تخت جمشید شد او به همراه کلانی با ۸ گل، فاتح لقب اولین آقای گل لیگ سراسری کشور شد. دو سال بعد که پرسپولیس بازهم جام را بالای سر برد، ایرانپاک ۱۰ گل زد و بهترین گل زن تیمش شد.
گل زنی به تاج یا همان استقلال کنونی از خصلت‌هایی بود که ایرانپاک هرگز آن را از یاد نبرد. بااینکه او در بازی معروف شش بر صفر در میان پرسپولیسی‌ها نبود، اما حسابی بلای جان دروازه استقلال و ناصر حجازی شده بود.
او با به ثمر رساندن ۷ گل در ۱۲ باری که مقابل استقلال به میدان رفت، بالاتر از هر بازیکنی لقب گل زن‌ترین مهاجم تاریخ دربی پایتخت را به نام خود کرد و تا این لحظه صاحب این عنوان است.
گل زنی او به رقابت‌های داخلی محدود نمی‌شد و بایرن‌مونیخ، هامبورگ و اسپارتاپراگ را نیز باید در لیست بلند و بالای تیم‌هایی دانست که دروازه‌هایشان از ضربات فنی ایرانپاک درامان نمانده‌اند.
صفر ایرانپاک در تیم ملی
جایگاه ایرانپاک در تیم ملی برخلاف درخشش باشگاهی‌اش متفاوت بود و او هیچ‌گاه در تیم ملی نتوانست همچون پرسپولیس موفق ظاهر شود. او شش گل با پیراهن تیم ملی به ثمر رساند که مهم‌ترین آن، گشودن دروازه کره شمالی در انتخابی المپیک مونترال بود که بدون آن گل، شاید ایران هرگز رنگ آن المپیک را نمی‌دید. با آغاز سرمربیگری حشمت مهاجرانی در تیم ملی، آرام‌آرام ایرانپاک از پوشیدن لباس ملی دور و دورتر شد.
اخراج صفر ایرانپاک
صفر ایرانپاک هفته یازدهم لیگ سال ۱۳۵۴ در بازی مقابل سپاهان اخراج شد. فدراسیون وقت او را سه جلسه محروم کرد. آقای گل آن زمان لیگ (۷ گل در ۱۱ هفته) دلش شکست و چند روز از ایران رفت. وقتی برگشت نتوانست تیم ملی را در جام جهانی ۱۹۷۴ همراهی کند و رفته‌رفته از تیم ملی دور شد.
دنیای ورزش شب قبل از سفرش به آلمان با او گفت‌وگو می‌کند و ایرانپاک می‌گوید: «از یک ناراحتی روحی هم رنج می‌بردم. شاید یک ورزشکار نباید مثل من دل‌نازک باشد اما چکار کنم؟ من این طوری‌ام. دست خودم نیست. در مسابقه با سپاهان بود که داور برای اولین بار مرا اخراج کرد. او معتقد بود به او ناسزا گفته‌ام اما اشتباه می‌کرد. گزارش او مرا سه هفته محروم کرد و این برایم خیلی دردناک بود. اولین بار بود که در یک جنجال به ناصواب گرفتار می‌شدم. این محرومیت و پس از اون بی‌مهری مربی تیم ملی که نام مرا خط زد خیلی در روحیه من تأثیرگذار بود و دیگر خودم نبودم.»
عکس جنجالی صفر ایرانپاک
ایرانپاک بازیکنی کم حاشیه بود، اما یک اتفاق برای او جنجال‌آفرین شد. سال ۱۳۵۱ منتشر شدن عکسی از او دریکی از روزنامه‌ها در کنار یکی از ستارگان زن فیلم‌های تبلیغاتی باعث درگیری شدیدی بین رئیس باشگاه پرسپولیس علی عبده با ایرانپاک شد، دلیل این برخورد از سوی عبده رعایت نکردن قوانین فوتبال آماتوری از سوی بازیکن تیمش بود زیرا بازیکنان آماتور حق گرفتن عکس‌های تبلیغاتی را نداشتند
ماجرا به همین سادگی تمام نشد و عبده سیلی آب نکشیده‌ای را روانه صورت ایرانپاک کرد، کیهان ورزشی در شماره ۹۲۴ مورخه دوم اردیبهشت ۱۳۵۱ در صفحه ۱۳ خود خبر از استعفای ۴ بازیکن از پرسپولیس داد. رفتار علی عبده ایرانپاک را به همراه چند بازیکن نظیر علی پروین، ابراهیم آشتیانی و اصغر ادیبی تا سرحد جدایی از باشگاه برد اما این اتفاق نیفتاد و آن‌ها ماندنی شدند.
خداحافظی صفر ایرانپاک
ایرانپاک که تا سال ۵۷ و پیروزی انقلاب، هرگز پیراهن پرسپولیس را درنیاورده بود بی خداحافظی کنار گذاشته‌شده و برای همیشه از ایران مهاجرت کرد.
خانواده صفر ایرانپاک
صفر ایرانپاک پیش از مهاجرت در تهران ازدواج کرد و صاحب دو فرزند پسر به نام هاب آرمین و آبتین شد، هم‌اکنون آرمین فرزند کوچک وی دریکی از تیم‌های فوتبال سوئدی بازی می‌کند.
درگذشت صفر ایرانپاک
ایرانپاک که سال‌ها در نقش پسربچه‌ای جنوبی با گل‌هایش زمستان سرد تهران و سکوهای امجدیه را گرم می‌کرد از پس استکهلم یخ‌زده برنیامد و بالاخره هجوم سرطان این مهاجم تمام‌عیار را از پای درآورد. صفر ایرانپاک در ۱۱ بهمن ۱۳۸۷ در سن ۶۲ سالگی براثر ابتلاء به سرطان ریه در استکهلم سوئد درگذشت.
خاکسپاری صفر ایرانپاک
پس از انتقال پیکر صفر ایرانپاک از سوئد به تهران و برگزاری تشییع‌جنازه وی در ورزشگاه شیرودی تهران، پیکر وی برای خاکسپاری به اهواز منتقل شد.
قبل از خاکسپاری، مراسم دور افتخار پیکر وی در ورزشگاه تختی اهواز برگزار شد و سپس ۲۰ بهمن سال ۱۳۷۸ در قبرستان بهشت‌آباد اهواز به خاک سپرده شد. روحش شاد و یادش گرامی.
کاری از حزب دارک
