به گزارش طرفداری، تیم های استقلال و الهلال فردا شب در مرحله یک هشتم نهایی رقابت های لیگ قهرمانان آسیا به مصاف هم می روند.
هفته گذشته در مطلب (آنالیز الهلالِ ژاردیم؛ نقش پر رنگ فولبک ها در 2-2-2-4 هجومی / تحلیل فنی) مفصلا در مورد بازی الهلال و سبک این تیم صحبت کردیم و حالا وقت آن رسیده کمی در مورد بازی استقلال صحبت کنیم.
سبک بازی استقلال
مهم ترین و خطرناک ترین بخش بازی تیم الهلال، فولبک های این تیم هستند. پس استقلال هم باید تدابیر خاصی برای کنترل آن ها داشته باشد.
این قضیه بسیار نگران کننده است چرا که بخش زیادی از گل هایی که استقلال در طول بازی های لیگ دریافت کرد روی ناهماهنگی وینگ بک ها با لاین سه نفره دفاع تیم بود. معروف ترین مثال هم برای این قضیه می تواند آفسایدی باشد که وریا غفوری روی گل عیسی آل کثیر در دربی پر کرد. از طرفی دیگر زمانی که توپ های بلند روی دروازه استقلال ارسال می شود، اگر هدف این ارسال ها شکاف بین دفاع میانی و وینگ بک تیم باشد استقلال دچار مشکل می شود چرا که بازیکنی مثل وریا غفوری اصلا علاقه ای به حضور در نبردهای هوایی یا یارگیری مهاجمان حریف ندارد.
در مجموع وینگ بک های استقلال در این دیدار می توانند هم نقطه قوت تیم باشند و هم می توانند ضربه بزرگی به تیم وارد کنند. از آن جایی که استقلال در این فصل وضعیت خوبی در خلق موقعیت هنگام حضور در فاز حمله و خلاقیت در کانال های مرکزی نداشت و در این چند هفته هم با جدایی چند بازیکن بعید است اتفاق مثبتی برای این بخش از بازی آبی های تهران افتاده باشد، استقلال ناچارا می تواند این نقص را با حضور فعال و موثر در انتقال سریع توپ از دفاع به حمله و ترانزیشن مثبت برطرف کند. در این انتقال سریع توپ وینگ بک های تیم می توانند نقشی اساسی را ایفا کنند و به خوبی از شلختگی لاین دفاعی الهلال استفاده کنند چرا که این تیم زمانی که در فاز حمله قرار می گیرد لاین دفاعی تیم بیش از حد معمول جلو می آید و فضای پشت سر بازیکنی مثل محمد البریک خالی می شود...
این دو پاراگراف به زبانی ساده به ما اثبات می کند که ارائه یک بازی واکنش گرایانه به همراه خلق موقعیت در فاز انتقال توپ از دفاع به حمله منطقی ترین گزینه برای نوع بازی استقلال در این دیدار است. در طول سه بازی ای که ما در لیگ عربستان از الهلال دیدیم این تیم مقابل تیم هایی به میدان رفت که هدف آن ها گل نخوردن بود و جلوی هر سه تیم هم به مشکل خورد، پس بعید نیست مقابل استقلالی دفاعی هم به مشکل بخورد.
این نوع بازی مستلزم ارائه یک نمایش دفاعی بی نقص است و البته ریسک های خاص خودش را هم دارد چرا که اگر استقلال در همان 15 دقیقه ابتدایی با این سبک گلی دریافت کند، هم از لحاظ روانی و هم فنی به راحتی مستعد دریافت گل های بیشتری می شود و برای تیم هایی مثل الهلال سخت ترین کار به ثمر رساندن همان گل اول است و پس از این که در موضع برتر قرار می گیرند کار راحت تری برای زدن گل های بیشتر دارند.
اگر استقلال با این نوع بازی به مصاف الهلال برود، اشتباهات بازیکنان تیم باید به حداقل برسد، استقلالی ها اگر بتوانند روز کم اشتباهی را داشته باشند قطعا حریف دست و پا بسته ای برای شاگردان ژاردیم نخواهند بود.
ترکیب احتمالی شاگردان مجیدی
استقلال درون دروازه قطعا از حسین حسینی استفاده خواهد کرد، نکته نگران کننده این قضیه مهارت کم این بازیکن روی خروج ها است در طول فصل گذشته این دروازه بان روی ارسال های بلند اشتباهات مرگباری را داشت و استقلال را در چند بازی متضرر کرد. با توجه به این که یکی از استراتژی های بازیکنان الهلال روی ارسال های بلند خواهد بود، تمام امیدها به این است که حسینی روز خوبی را داشته باشد. در بازی مقابل گل گهر و نفت مسجد سلیمان حسینی روی دو توپ بلند تیم حریف را به گل رساند. از نگرانی بابت خروج های نامطمئن حسینی که بگذریم به خط دفاعی می رسیم.
خط دفاعی سه نفره استقلال به نوعی مطمئن ترین بخش ترکیب این تیم است. حضور سیاوش یزدانی که نیم فصل خوبی را پشت سر گذاشته و با دعوت به تیم ملی، میزان اعتماد به نفسش به شکل محسوسی بالاتر رفته و بازی دادن مرادمند و دانشگر در این پست محتمل ترین گزینه برای خط دفاعی استقلال مقابل الهلال است. دانشگر و یزدانی مهارت خوبی روی توپ های بلند دارند اما مرادمند اگر روز خوبی را پشت سر نگذارد، می تواند پاشنه آشیل تیم باشد. در بازی استقلال مقابل الدحیل این قضیه به خوبی نمایان شد که بازیکنی مثل مرادمند نمی تواند مهاجمانی در سطح اولونگا را کنترل کند و نتیجه اش هم این شد که اولونگا به لطف دو بازی مقابل استقلال یکی از آقای گل های لیگ قهرمانان آسیا است. البته در آن بازی استقلال با سیستم 4 دفاعه بازی می کرد و استقلالی که قرار است مقابل الهلال بازی کند، به احتمال بسیار بالا با سه مدافع میانی بازی می کند و همین می تواند ضریب اشتباهات را پایین بیاورد و ما شاهد چنین اتفاقی در این بازی نباشیم.
مهمترین بخش از ترکیب استقلال وینگ بک های تیم هستند. با توجه به مصدومیت جلالی، جدایی نادری و میلیچ و آماده نبودن جعفر سلمانی ما شاهد حضور متین کریم زاده و وریا غفوری در این پست خواهیم بود و این دو بازیکن نباید اشتباهات گذشته را در این بازی تکرار کنند و با توجه به این که استقلال برای ضد حملات و استفاده از فضای پشت فولبک های الهلال به فاکتور سرعت نیاز دارد، احتمال این هم وجود دارد که در نیمه دوم از سبحان خاقانی یا بابک مرادی در این نقش ها استفاده شود.
در خط هافبک هم فرهاد مجیدی دست بسته ای دارد. او تنها یک بازیکن پست 6 به اسم زبیر نیک نفس در اختیار دارد و برای دو مهره میانی دیگر هم در صورتی که از سیستم 2-1-4-3 استفاده کند، به احتمال زیاد از آرش رضاوند و مهدی مهدی پور استفاده کند البته بعید هم نیست که با توجه به این که تیم هافبک هجومی خوبی در اختیار ندارد، امین قاسمی نژاد به عنوان مهره پشت دو مهاجم به کار برود.
در خط حمله هم فرهاد مجیدی ارسلان مطهری، آرمان رمضانی و امین قاسمی نژاد (در صورتی که پشت دو مهاجم بازی نکند) را در اختیار دارد و از این سه مهره باید دو نفر را انتخاب کند. البته فرهاد می تواند سبحان خاقانی را هم در این پست بازی دهد. بعید است فرهاد از رمضانی و مطهری به صورت همزمان استفاده کند چرا که فاکتور سرعت در این دیدار مهمترین قضیه برای استقلالی ها است...
یکی از دلگرمی های هواداران استقلال حضور گابریله پین در ترکیب کادرفنی تیم است. پین سال ها دستیار پراندلی بوده و در عرصه های بزرگ بین المللی تجربیات زیادی را کسب کرده است و حضور او حداقل برای این بازی می تواند شوک بسیار مثبتی به تیم وارد کند. از تغییر شعاع حرکتی چند بازیکن تا ایده هایی مناسب برای خط دفاعی و خط حمله تیم می تواند نکاتی باشد که پین در همین چند جلسه تمرینی به تیم اضافه کرده باشد...
تجربه نشان داده حتی اگر این مهره های فنی در بلند مدت کمکی به تیم نکنند ورودشان به مجموعه می تواند کمک خوبی به شرایط روحی تیم کند. در کوتاه مدت، حضور پین شوک مثیتی به تیم وارد می کند و در دراز مدت باید امیدوار باشیم این استقلال باشد که از گابریله پین تاثیر می پذیرد، نه این که پین شبیه مجموعه استقلال شود!
بیشتر بخوانید:
آنالیز الهلالِ ژاردیم؛ نقش پر رنگ فولبک ها در 2-2-2-4 هجومی / تحلیل فنی
