به گزارش طرفداری، تیم های استقلال و پرسپولیس در مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی به مصاف هم رفتند و این بازی با پیروزی شاگردان فرهاد مجیدی در ضربات پنالتی به پایان رسید.
به سبک تحلیل های قبلی ای که از دربی داشتیم باز هم پیش از هر بحث فنی، اشاره ای به فشار بازی و مسائل روحی و روانی دربی می کنیم که حذفی بودن بازی نیز این تاثیرات را بیشتر کرده بود و حتی باعث شد تا دو تیم کمی محتاطانه تر عمل کنند.
استقلال در این دیدار مثل بازی های گذشته با سیستم سه دفاعه به میدان رفت و ترکیب این تیم در این دیدار به شرح زیر بود:
- سید حسین حسینی، سیاوش یزدانی، محمد حسین مرادمند، عارف غلامی، وریا غفوری، محمد نادری، مسعود ریگی، آرش رضاوند، فرشید اسماعیلی، مهدی قایدی و ارسلان مطهری
از آن جایی که بخش زیادی از حملات استقلالی ها از فلانک ها و روی نفوذ پیستون ها است، سیستم عریض سه دفاعه این تیم برای تقابل با سیستم 2-4-4 انتخابی مناسب به نظر می رسید و فرهاد مجیدی در این دیدار هم ترک عادت نکرد و دست به ترکیب تیمش نزد.
در واقع استقلال در این بازی به سیستم بازی خودش دست نزد و تنها کمی در شرح وظایف برخی از بازیکنانش تغییر ایجاد کرده بود.

برتری عددی تیم ها در مناطق مختلف زمین
عرض سه نفره خط دفاعی استقلال تغییر خاصی نکرده بود و تنها در همان جریان بازی فرهاد مجیدی مجبور شد به دلیل مصدومیت عارف یک تغییر را در ترکیب به وجود بیاورد. در خط هافبک استقلال فرشید اسماعیلی نسبت به دیدار های قبلی جلوتر از حد معمول جایگیری می کرد و گاها خط حمله استقلال را به یک خط حمله سه نفره تبدیل می کرد و استقلال فرم 3-4-3 به خود می گرفت گر چه در حالت استاندارد فرشید پشت دو مهاجم آبی ها قرار می گرفت و استقلال آرایش 2-1-4-3 به خود می گرفت.
همین اتفاقات باعث می شد تا تعداد نفرات استقلال در میانه میدان نسبت به سرخ ها صحنه کم باشد و پرسپولیسی ها بدون دردسر و روی یک انتقال سریع، توپ را به دروازه استقلال برسانند چرا که ریگی و رضاوند به تنهایی نمی توانستند این قضیه را کنترل کنند و فضای خوبی به تیم پرسپولیس داده می شد. البته سرخ ها غیر از چند صحنه خیلی نتوانستند از این قضیه استفاده کنند و این اقدام استقلالی ها هم هدفدار بود. اگر این اتفاق مقابل تیمی به جز استقلال رخ می داد گل محمدی و کادر فنی اش محافظه کاری را کنار می گذاشت و بهتر از این قضیه استفاده می کرد.
فرهاد مجیدی در کنفرانس خبری خود مدعی شد تیمش را به میدان فرستاده بود تا در همان 90 دقیقه کار را تمام کند و بخش هایی از بازی استقلال نیز همین قضیه را نشان می داد آن ها سعی در ایجاد برتری عددی پشت محوطه جریمه پرسپولیس داشتند و همانطور هم که در جریان بازی دیدیم آن ها در دقایق زیادی از بازی مالک توپ و میدان بودند و تمام خطراتی هم که پرسپولیسی ها روی دروازه خلق کردند روی ضد حمله بود. استقلال در مجموع 51 درصد مالکیت توپ در این بازی داشت.
در این صحنه شاهد همان قضیه فضایی که در میانه میدان به بازیکنان پرسپولیس داده می شد هستیم البته همانطور که گفتیم این نقطه ضعف بیشتر زمان ترانزیشن منفی برای استقلالی ها به چشم می آمد، زمانی که آن ها توپ را در زمین پرسپولیس از دست می دادند و سرخ ها با سرعت توپ را انتقال می دادند...
در این صحنه نیز مشاهده می کنیم لاین جلویی خط دفاعی استقلال دو نفره است و این در حالی است که 4 بازیکن استقلال در حال نزدیک شدن به دروازه استقلال هستند پرسپولیس اگر کمی روی این نقطه از بازی و این نکته پافشاری می کرد و خیلی در تفکر آرام کردن بازی و پاس های عرضی نبود می توانست از این فضا به استقلال ضربه بزند
اما همانطور که گفتیم آبی های تهران باز هم روی نفوذ فولبک های خود و عرض دادن به بازی در خط حمله حساب ویژه ای باز کرده بودند3 شاید اگر امروز محمد نادری در برخی از صحنه ها کمی هوشمندانه تر عمل می کرد استقلال در همان جریان بازی به گل می رسید.
در این صحنه به نحوه اضافه شدن محمد نادری و عرض ناگهانی ای که خط حمله استقلال می گیرد توجه کنید. آبی های تهران استراتژی درستی برای رسیدن به گل داشتند در خیلی از صحنه ها قدر موقعیت ها را ندانستند. البته این استراتژی تقریبا در همه دیدار های استقلال دیده می شود که در برخی بازی های خاص تشدید می شود...
بزرگترین خلا آبی ها در این بازی نبود یک مهاجم بلند قد مثل آرمان رمضانی یا شیخ دیاباته بود آبی های تهران وقتی توپ را به گوشه ها می بردند و فضایی هم برای نفوذ نداشتند نمی توانستند توپ را با خیال راحت ارسال کنند چرا که عملا هیچ بازیکن سر زنی در محوطه جریمه پرسپولیس نداشتند و به غیر از یکی دو صحنه تمام دوئل های هوایی در محوطه جریمه پرسپولیس را باختند. استقلال با یک مهاجم بلند زن به احتمال زیاد می توانست در همان 90 دقیقه کار را تمام کند.
خط دفاعی استقلال ساختارمندتر شده است
زمانی که فرهاد مجیدی وارد استقلال شد در تحلیل بازی های این تیم انتقادات بسیاری از ساختار دفاعی تیم داشتیم اما امروز به غیر از چند صحنه خط دفاعی استقلال نشان داد ساختارمند شده و همین ترکیب ثابت ظاهرا تاثیر خودش را گذاشته و اوضاع را برای خط دفاعی استقلال بهتر کرده است. مدافعین استقلال روی چند صحنه از لحاظ فردی هم فوق العاده ظاهر شدند و اشتباهات موجود را هم جبران کردند.

پس از بازی استقلالی ها مقابل سایپا گفتیم که حضور بابک مرادی در پست پیستون راست طراوت خاصی را به ترکیب این تیم بخشیده و همانطور که امشب هم دیدیم پس از خروج نادری عمده حملات استقلال از همان جناح چپ بود و بابک مرادی با سرعت بالایی که داشت خط دفاعی پرسپولیس را عقب نگه می داشت و آن ها را آزار می داد.
مالکیت توپ، تعداد پاس، xG و شوت در چارچوب؛ تمام اعداد و ارقام به سود استقلالی ها
در وقت های اضافه نیز پرسپولیس تمام عناصر هجومی اش را وارد زمین کرد اما نتوانست راهی به دروازه آبی ها پیدا کند و حتی موقعیت ها و مالکیت استقلال در این مقطع از بازی بیشتر بود و آبی ها مثل یک تیم بالغ در وقت های اضافه بازی را کنترل کردند و فاصله ای هم تا گل زدن نداشتند. پس از مدت ها ما شاهد بازی ای به دور از احساس یا بی انگیزگی از استقلالی ها بودیم. طبق آمار متریکا آبی ها در این دیدار xG 0.92 را به ثبت رساندند در حالی که این عدد برای پرسپولیسی ها 0.69 بود. سرخ ها البته در این بازی هیچ شوت در چارچوبی نداشتند و از هیچ یک از موقعیت هایشان که روی ضدحملات خلق شده بود استفاده نکردند.
فرهاد مجیدی امروز به جز صالح مصطفوی فرد فنی دیگری روی نیمکت نداشت اما در طول بازی از لحاظ بازی خوانی و حتی چینش پنالتی زن های تیمش هم عملکرد خوبی داشت و از همه مهم تر روحیه و عملکرد فوق العاده حسینی در این روز ها مدیون میدان هایی است که فرهاد به این دروازه بان داد و به او اعتماد کرد.

آبی های تهران در شرایطی پا به این مسابقه گذاشتند که این روز ها در لیگ سهمیه خود را قطعی کرده اند و امیدی برای قهرمانی ندارند و اگر در بازی امشب حذف می شدند فصل برایشان به اتمام می رسید اما با یک نمایش دلچسب و پیراهنی ایتالیایی، رقیب سنتی را در ضربات پنالتی شکست دادند تا پس از مدت ها ناکامی و اتفاقات بد مدیریتی خون در رگ های این تیم جریان پیدا کند و فرهاد مجیدی انتقام دربی برگشت این فصل را بگیرد.