محمد ماگر از من بپرسن به طور مثال در جامجهانی در مقابل برزیل و با سرمربیگری اسکوچیچ باید بازی کنیم، اون وقت چندان با سرمربیگری اسکوچیچ موافق نخواهم بود.
در عین حال هم کاملا با آقای حاجرضایی موافق هستم که بلافاصله بعد از برگشت تیم ملی، قرارداد اسکوچیچ رو فسق شده دونستن و علاوه بر این شایعهی درگیری اسکوچیچ و عزیزی خادم رو هم رسانهای کردن، کاری غیر اخلاقی و غیر حرفهای بود (باور دارم که موضوع اختلاف خادم و اسکو رو، عزیزی خادم راهانداخت تا بهونهای بچگانه برای شروع فسق داشته باشه). باید خبر سرمربی تیمملی مدیریت میشد و دستکم میشد به سادگی عنوان کرد که «اسکوچیچ در ایران خواهد ماند» (به عنوان سرمربی امید و یا هرجای دیگری که بشه از این مربی دوستداشتنی استفاده کرد)؛ نه اینکه بعد از پایین اومدن از پلههای هواپیما حرف از پایان قرارداد با اسکوچیچ زد!!!
باور دارم که تیم ملی به یک سرمربی کاردان و حرفهای و قدرتمند نیاز داره و در عین حال هم، باید اسکوچیچ رو نگه داشت و از او استفاده کرد (من که هیچ افتخاری رو از تیم امید به یاد ندارم، میشه به اسکوچیچ ماموریت ساختن تیم امید قدرتمند ایران رو داد. رابطه خوب بازیکنان با اسکوچیچ همون چیزی هست که در تیم امید بیشتر بهش نیاز داریم تا تیم ملی)