تیم های استقلال و ذوب آهن شب گذشته از ساعت 19:30 به مصاف هم رفتند. آبی ها در این دیدار آرایش 2-5-3 داشتند که در دفاع به 2-3-5تبدیل می شد.
به گزارش طرفداری، استقلال در این دیدار مثل دربی با سیستم 3 دفاع بازی کرد. با توجه به این که فرهاد مجیدی فصل گذشته نیز در برخی بازی ها علاقه خاصی به سیستم سه دفاعه نشان داده بود پیش بینی می شد اگر قصد داشته باشد سیستم و چینش تیمش را به صورت کلی تغییر دهد به سیستم سه دفاعه ای روی می آورد که به نوعی میراث استراماچونی در استقلال است. پس از حضور استراماچونی در استقلال، سیستم 3 دفاعه به سیستمی امتحان پس داده و محبوب تبدیل شد. چه فرهاد مجیدی در سال گذشته و چه محمود فکری در برخی از بازی ها از سیستم سه دفاعه استفاده کردند.
ترکیب استقلال
فرهاد مجیدی دیشب از حسین حسینی استفاده کرد. سرمربی جوان استقلال به هیچ عنوان به سیستم چرخشی برای دروازه بان هایش اعتقاد ندارد ولی عملکرد نه چندان درخشان رشید مظاهری در بازی های اخیر او را متقاعد کرد حداقل برای یک بازی هم شده به حسینی فرصت دهد، گرچه حسینی در این دیدار هم نشان داد هیچ پیشرفتی نسبت به بازی آخر خود که مقابل نفت مسجدسلیمان دروازه تیم خودی را به اشتباه باز کرد، نکرده و حالا باید فرهاد به این نتیجه رسیده باشد در بازی های حساس همچنان از رشید استفاده کند.
محمدحسین مرادمند، سیاوش یزدانی و عارف غلامی سه مدافع میانی اسقللال در این دیدار بودند. این سه بازیکن در دربی نیز برای استقلال به میدان رفتند و عملکرد بدی هم نداشتند. در مجموع اگر از اشتباهات فردی مدافعان استقلال چشم پوشی کنیم، دفاع این تیم از لحاظ ساختاری هنوز مشکلات بسیاری دارد که در بازی های مهم دردسرساز می شود.
محمد نادری و وریا غفوری در این بازی پیستون های استقلال بودند.
خط میانی استقلال در این دیدار دارای توازن و تناسب بهتری شده بود چرا که نسبت به دربی یک تغییر را تجربه کرده بود و اسماعیلی در اوج جایگزین میلیچی شده بود که در بازی قبلی در پست هافبک نفوذی برای استقلال بازی کرد.
ارسلان مطهری و مهدی قائدی هم برای این بازی زوج خط حمله استقلال بودند.
سیستم سه دفاعه، از روی غریزه یا با اهداف مشخص؟
یکی از مشکلاتی که با استقلال محمود فکری داشتیم نرسیدن تیم به یک ترکیب ثابت بود و این روز ها این مشکل در استقلال فرهاد هم کمی به چشم می خورد البته با این تفاوت که در دوران محمود فکری استقلال به ترکیب برنده و غالبی دست پیدا نکرد و پیروزی هایش روی برنامه های کوتاه مدت بود اما تیم فرهاد مجیدی در آسیا بازی های خوبی را با سیستم 2-4-4 از خود نشان داد یا قبل تر از آن نیز بازی های خوبی با سیستم 1-3-2-4 داشت اما حالا فرهاد مجیدی تیمش را سه دفاعه به میدان می فرستد و هنوز هم خیلی دلیل این تصمیمات مشخص نیست. از آن جایی که در ترکیب استقلال ما شاهد اتفاقاتی هستیم که یک تیم با برنامه برای بازی با سه دفاع نباید آن ها را انجام دهد، می توانیم بازی با این سیستم از سوی فرهاد را به نوعی غریزی بدانیم.
اولین قضیه نحوه پوشش زون ها و منطقه های مرکزی از سوی هافبک های استقلال است. وقتی تیم شما با سه دفاع بازی می کند عملا تیم شما عریض می شود و قاعدتا مناطقی مثل half space و flank ها به دلیل حضور 5 مهره دفاعی به خوبی پوشش داده می شود و پوشش کانال های مرکزی و منطقه های 11 و 14 زمین به اصلی ترین دغدغه تیم شما تبدیل می شود. گلی که استقلال در دربی دریافت کرد را تماشا کنید.
استقلال فشاری روی مغانلو نمی آورد و این بازیکن با آسودگی خاطر در منطقه 14 زمین به دروازه استقلال شوت می زند. پوشش چنین مناطقی وظیفه مسعود ریگی و مهدی مهدی پور است اما ظاهرا در وظایفی که برای این بازیکنان از سوی کادر فنی تیم در نظر گرفته شده تداخل هایی برای پوشش این مناطق مهم وجود داد.
در ضمن تیمی که سه دفاعه بازی می کند عملا یک یار را از خط پرس کم می کند و برای تشکیل عرض 5 نفره به خط دفاعی اضافه می کند پس برای این کار باید حتما دلایل موجهی وجود داشته باشد.
ساختار تیمی استقلال همچنان نیاز به ترمیم دارد
اگر مجیدی به دنبال این است که محوریت تیم را روی سیستم سه دفاعه تنظیم کند، باید ابتدا در وظایف برخی بازیکنان مثل مسعود ریگی و مهدی مهدی پور تجدید نظر کند و سپس ساختار دفاع تیمی را ترمیم کند. تیم های بسیاری وجود دارند که مدافعان بزرگی را در اختیار ندارند اما به دلیل این که ساختار دفاع تیمی آن ها مستحکم و روی اصول بنا شده، اشتباهات فردی شان به چشم نمی آید.
صحبت در مورد این قضیه ما را به یاد نقل قولی معروف از کارل راپان اتریشی می اندازد که می گوید:
من وقتی به سوییس رسیدم متوجه این قضیه شدم که بازیکنان تیم من دارای مهارت های فردی فوق العاده ای نیستند اما فهمیدم که هر وظیفه ای که به آن ها بدهم به درستی آن را انجام می دهند....
جالب است بدانید همین استدلال راپان موجب انقلاب تاکتیکی بزرگی در فوتبال شد. کاتناچو تحت تاثیر سیستم verrou یا "زنجیره ای" قرار داشت که توسط "کارل راپان" اتریشی ابداع شده است.
حالا هم شاید فرهاد مجیدی مدافعان خوبی از لحاظ فردی در اختیار نداشته باشد گرچه مدافعان استقلال جزو بهترین مدافعان ایران هستند اما باید با توجه به شخصیتی که دارد شرایطی در تیم حاکم کند که از توانایی تک تک بازیکنان استفاده بهینه ای داشته باشد و این قضیه مستلزم آن است که وظایف بازیکنان به درستی برای آن ها تعریف شده باشد....
اگر مجیدی هم نگاهی گذرا و کوتاه مدت در حد یک سیستم امتحان پس داده به 2-5-3 دارد باید بداند که سریعا باید برنامه های بلند مدتی برای تیمش داشته باشد و استقلالی ها را حول یک سیستم برنده مشخص تمرین دهد.
از دفاع تیمی و وظایف بازیکنان استقلال که بگذریم به خط هافبک آبی های تهران می رسیم. فرشید اسماعیلی جان تازه ای به خط میانی استقلال بخشیده بود و شاهد حرکات فردی خوبی از این بازیکن بودیم گرچه آبی ها همچنان در انتقال توپ از فاز 1 به 2 بیلد آپ مشکل دارند اما در این دیدار به نسبت موقعیت های خوبی را خلق کردند.
فرشید اسماعیلی در این بازی مثل یک هافبک خوب و سرنوشت ساز، فضاهای خالی را به خوبی پیدا می کرد و علاوه بر حرکات بدون توپ خوبش در چندین صحنه پاس های خوبی به هم تیمی هایش داد. هر دو گل استقلال نیز روی قرار گیری اسماعیلی در فضای مناسب به ثمر رسید.
بازی قبلی میلیچ هافبک استقلال بود و مفصلا در مورد نقش این بازیکنان و دلایلی برای مناسب نبودن این پست برای دفاع کروات استقلال صحبت کردیم.
روی گل دریافتی استقلال نمی توانیم بحث خاصی کنیم این گل محصول کار تاکتیکی ذوب آهن یا مشکل دفاعی استقلال نبود اما صرف نظر گلی از که سیدحسین حسینی به ذوب آهن تقدیم کرد، آبی ها موقعیت های زیادی به ذوبی ها دادند که بخشی از آن ها روی ضربات شروع مجدد بود و نشان دهنده ضعف دفاع تیمی استقلال است...
استقلال پس از بازی با صنعت نفت به بازی های ملی می رسد. تعطیلات حاصل از بازی های ملی فرصت خوبی را به فرهاد می دهد تا تمرکز بیشتری روی برنامه های آینده اش برای استقلال داشته باشد و اگر مشاور ایتالیایی هم در کار باشد قطعا می تواند کمک بزرگی به سرمربی جوان استقلال کند. سرنوشت استقلال در این فصل وابستگی زیادی به نحوه استفاده کادرفنی آبی ها از این تعطیلات دارد....
