میهمان این برنامه ملاقات با چهره ها محمدرضا داورزنی، رییس فدراسیون والیبال ایران است.
در نخستین بخش این گفتگو که در چند قسمت تقدیم شما می شود، محمدرضا داورزنی در خصوص برگشت خود به فدراسیون والیبال، برنامه های فدراسیون برای تیم های پایه والیبال و بزرگسالان و همچنین تاثیر والیبال بر جامعه صحبت های جالبی را انجام داده است.
گفتگوی محمدرضا داورزنی و سامان خدایی را می خوانید و می بینید:
سلام و درود خدمت همه مخاطبان عزیز رسانه طرفداری. در خدمت شما هستیم با یکی دیگر از برنامه های ملاقات با چهره ها، اما این برنامه این بار کمی متفاوت است چرا که کنار من یک مربی و بازیکن نیست، کنار من یک مدیر نشسته است. جناب آقای محمدرضا داورزنی.
جناب آقای داورزنی، سلام، خیلی ممنون که در فدراسیون والیبال مهمان ما هستید.
از اینکه فرصت فراهم شد که در خدمت شما و عزیزان خوب بیننده باشم، سپاس گذار هستم. این فرصتی است برای والیبال کشور که چند کلامی را با مردم صحبت کنیم. امیدواریم که امسال شرایط جهان به گونه ای شود که مردم به زندگی عادی شان برگردند و این شرایط کرونایی از جهان رخت ببندد.
ان شالله. آقای داورزنی سوال اولی که می خواهم بپرسم، شاید برای شما کلیشه ای و تکراری باشد. اما برای خودم جالب است که شما معاون وزیر ورزش بودید و شاید نفر اول ورزش کشور بودید اما چه شد که به فدراسیون والیبال برگشتید؟
عرض کنم خدمت شما که خب، مهم این است آدم کجا بتواند اثرگذاری بیشتری برای جامعه اش داشته باشد. عنوان خیلی مهم نیست. اما میزان اثرگذاری ما در کاری که داریم انجام می دهیم، عامل تعیین کننده است برای اینکه شما کجا مفید تر هستی و کجا می توانی نقش آفرینی بیشتری داشته باشی و باید انتخاب کنی که چه تصمیمی بگیری. خب طبیعی بود بعد از اینکه تقریبا دو سالی در فدراسیون والیبال نبودم که البته با آن یک سال سرپرستی، بشود سه سال، به شکل فیزیکی نبودم، خب تشخیص این شد که با توجه به انتظارات مردم، با توجه به موفقیت هایی که والیبال در این 10-15 سال گذشته در مسیر موفقیت طی کرده بود، نگرانی در کشور به وجود آمد که این نگرانی یک جورایی از سوی مقام معظم رهبری تذکر داده شد که حواستان بیشتر به والیبال باشد. و این باعث شد در آن دیداری که بعد از جاکارتا در دیدار جامعه ورزش داشتند، ایشان نسبت به والیبال خیلی حساس هستند و تعریف می کنند و نگاه می کنند و اثرات والیبال نیز در جامعه خودش را نشان می داد و تشخیص این شد که با مشورت هایی که با آقای سلطانی فر داشتیم، شاید قسمت این بود که من مجددا به فدراسیون برگردم و آن جا بتوانم در ادامه مسیری که برای والیبال طراحی و ترسیم شده بود، گام های جدی تری برداریم و این توفیق داده شد که مجددا بتوانیم در خدمت والیبال کشور باشیم.
در مقام مقایسه مثل این می ماند که یک نخست وزیر، برگردد و وزیر یک وزارت خانه بشود.
همانطور که اول گفتم، برای خودم مهم این بود که ببینم کجا می توانم اثرگذار باشم. چون نمی توانم به لحاظ پوزیشنی، فدراسیون را هم طراز با وزارت خانه قرار داد اما والیبال نقشش را در جامعه و کشور به گونه ای پیدا کرده بود که برای مردم شاید نقش آفرینی من در والیبال مهم تر بود تا اینکه بخواهم در وزارت خانه کار کنم. مردم با والیبال ایران احساس غرور می کردند. سالیان سال بود، از 2013 به این طرف، هر ساله تب والیبال در لیگ جهانی خودش را نشان می داد. ما در داخل کشور 50-60 میلیون بیننده تلویزیونی در سراسر کشور داشتیم. اثرش را در برخورد مردم با والیبال می دیدیم. یک حس خوبی برای مردم به وجود آمد. والیبال در سطح جهانی دارد کار می کند و در میان تیم های برتر جهان است. در 2017 و 2019 عنوان قهرمانی نوجوانان و جوانان جهان را از آن خود کردیم و در رده بزرگسالان نیز جزو بهترین های دنیا هستیم. خب این اتفاقی که رخ داد، یک جورایی می شود گفت که این 85 میلیون هموطن ما خودشان را در این تیم می بینند. این برای ما ارزشمند بود که بتوانیم در ادامه موفقیت والیبال، مسیر را هموارتر کنیم و بتوانیم نه تنها در این جایگاه هشتمی جهان، بلکه بتوانیم این جایگاه را ارتقا بدهیم. ما بعد از 52 سال در 2016 به المپیک رفتیم و این افتخار را پیدا کردیم که مجددا برای 2020 کسب سهمیه داشته باشیم و در بین رشته های دیگر به جرات می توانم بگویم در 100 سال گذشته در ورزش کشور، یکی از موفق ترین رشته های گروهی کشور والیبال است که نتایج قابل قبولی گرفته است. امیدوار هستیم که بتوانیم آینده بهتری را برای والیبال رقم بزنیم و باعث لبخند و شادی مردم در آینده باز در میادین مختلف جهانی و المپیکی باشیم.
آقای داورزنی، از دوره قبل که در فدراسیون والیبال حضور داشتید، چه کار نیمه تمامی باقی مانده بود و برای دوره جدید چه اولویت هایی دارید؟
ما در اهدافی که قبلا ترسیم کردیم، چون در سال 2006 که به فدراسیون آمدیم یک برنامه میان مدت و بلندمدت طراحی کردیم و استراتژی مشخصی داشتیم. گام اول مان این بود که در سطح اول آسیا قرار بگیریم. روز اولی که من به فدراسیون آمدم، ما پنجم ششم بودیم در آسیا. یعنی در 2003-2004-2005 ما در سطح آسیا بین جایگاه پنجم ششمی قرار داشتیم. درست است که در 2002 در بازی های آسیایی قهرمان شدیم اما بعد از آن جایگاه پنجمی و ششمی را داشتیم. خب طبیعتا هدف گذاری برای اینکه ما بخواهیم قهرمان آسیا شویم، در آن مقطع برای خیلی ها دور از دسترس بود. این تفکر وجود داشت که از سد کره و ژاپن نمی شود گذشت و رفتن به لیگ جهانی و المپیک و قهرمانی در بازی های آسیایی، جزو آرمان های ما بود. دیگر توانستیم تا سال 2012 در سطح آسیا بر بام قاره بایستیم و برای بازی های آسیایی 2014 نیز مسابقات بازی های آسیایی را قهرمان شدیم و طبیعتا ورود ما به لیگ جهانی یک تحول جدیدی را برای والیبال کشور به وجود آورد، از 2013 به این طرف مرتب در سطح جهان هر ساله با تیم های بزرگ دنیا مسابقه دادیم تا 2 سال قبل، تقریبا تیمی در دنیا نبود که مقابل ما نبازد. یعنی تمام تیم های سطح اول دنیا را مثل برزیل، روسیه، ایتالیا، لهستان و ... همه این ها را توانسته بودیم شکست دهیم و حضورمان در المپیک هم با رفتن به مرحله دوم و پنجمی مشترک در المپیک دور قبل، چون می دانید، پنجم تا هشتم مشترک می شود. در 2016 که در آن مقطع به کار خود خاتمه دادیم، این آینده را برای والیبال کشور ترسیم کردیم که در المپیک بعدی حضور داشته باشیم و بتوانیم جزو 4 تیم برتر المپیک باشیم و روی سکو برویم. برای همین انتظار مردم نیز از ما این است که بتوانیم تمام توان و انرژی خود را بگذاریم و از همه ظرفیت کشور استفاده کنیم و بتوانیم هم در المپیک خوش بدرخشیم و هم جزو 4 تیم برتر باشیم و هم ان شالله نگاهی به سکوی قهرمانی داشتیم باشیم. این جزو آرمان هایی است که برای فدراسیون تعریف کردیم و امیدوار هستیم به رغم همه سختی هایی که هست، همچون محدودیت های کرونایی و تحریم ها، مصمم هستیم از همه این بحران ها عبور کنیم و بتوانیم باز دل مردم را در المپیک شاد کنیم. البته تا میدان المپیک، ما مسابقات لیگ ملت ها را داریم که این هم به دلیل شرایط کرونایی به شکل متمرکز برگزار خواهد شد. 16 تیم حاضر در لیگ جهانی در لیگ ملت ها در ایتالیا جمع خواهند شد و حدود یک ماه 15 مسابقه را انجام خواهند داد و فرصتی است برای ما تا بتوانیم با مربی جدیدمان تیم را برای المپیک آماده کنیم. ما علاوه بر لیگ ملت ها، میزبان مسابقات نوجوانان جهان هستیم با حضور 20 تیم از سراسر جهان از قاره های مختلف که از اول شهریور ماه در تهران برگزار خواهد شد. تیم ملی جوانان ما نیز خودش را آماده می کند برای شرکت در مسابقات قهرمانی جوانان جهان که در بلغارستان و ایتالیا برگزار خواهد شد. طبیعتا یک مسابقه دیگر نیز تیم ملی بزرگسالان ما دارد که آن هم جام ملت های آسیا است که شهریور در ژاپن برگزار خواهد شد و ایضا مسابقات ساحلی که داریم در این مدت. شرکت در مسابقات ساحلی بانوان را داریم و طبیعتا یک برنامه دیگری را تنظیم کرده ایم برای پشتوانه سازی تیم ملی بزرگسالان. علاوه بر تیم نوجوانان که در شهریور ماه باید در مسابقات جهانی هم میزبان باشد و هم شرکت کند، برای 1401 که مسابقات آسیایی نوجوانان است و 1402 که جهانی بعدی نوجوانان است، از الان داریم یک تیم را آماده می کنیم که دو سال سن این تیم را پایین تر آوردیم تا بتوانیم برای المپیک های بعدی پشتوانه بسازیم برای تیم ملی کشورمان از بین بااستعدادهایی که در کشور داریم. سعی کردیم که استانداردهایمان را به سطح بالاتری ببریم. متوسط قد بازیکنان نوجوان ما 2 متر است و سعی کردیم که از این میزان نیز عبور کنیم تا برای المپیک 2024 و 2028 قدرتمندترین تیم جهان را بسازیم.
پایان بخش اول
بخش دوم ساعت 17:30 تقدیم شما می شود
