شاید با خودتان بگویید که در این روز چه اتفاقی افتاده است . در این روز بایرن مونیخ برای سومین سال متوالی قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد . در تاریخ لیگ قهرمانان اروپا ، رئال مادرید ، آژاکس و بایرن مونیخ توانستند 3 یا بیش از 3 بار پیاپی، فاتح این جام شوند .
گام اول : نابودی قلعه ربع قدیمی لوکزامبورگ
در دور اول لیگ قهرمانان اروپا ، بایرن مونیخ به مصاف جونس اش لوکزامبورگ رفت . در بازی رفت بایرن‌مونیخ با دبل رومنیگه و زوبل و همچنین با تک گل لودویگ شوستر با نتیجه 5 بر صفر پیروز مسابقه شد . در بازی برگشت ، مونیخی ها با هتریک لودویگ شوستر ، سه بر یک پیروز میدان شدند تا در مجموع با نتیجه پر گل 8 بر 1 ، به دور دوم صعود کنند .
گام دوم : ویرانی پل اورسوند مالمو
پسران دتمار کرامر در دور دوم این دوره از مسابقات ، باید به مصاف آبی های سوئد می رفتند ، یعنی مالمو . مالمویی که در آن زمان ، جز قدرت های فوتبال اروپا بود و در همان دهه ، 5 بار فاتح لیگ سوئد شد ، به فینال لیگ قهرمانان اروپا 1979 رفت و نایب قهرمان شد. نایب قهرمانی جام بین قاره ای 1979 هم یادمان نرود .
22 اکتبر 1975 بود که آنها باید در ورزشگاه سوئدبانک به مصاف آنها بروند . آبی های آسمانی سوئد با گل تامی اندرسون ، توانستند با نتیجه یک بر صفر پیروز بازی شوند . باواریایی ها انگار سرشان به طرف آسمان بود و مجذوب بازی سوئدی ها شده بودند . زیرا این بایرن مونیخ ، همان بایرن مونیخ درنده نبود .
اما در بازی برگشت اوضاع فرق می کند . پسران ناپلئون فوتبال، فهمیدند که دارند در بایرن مونیخ بازی می کنند . تیمی عظیم و باشکوه .
5 نوامبر 1975 ، المپیک مونیخ . همان جایی که تیم ها از دم تیغ می گذرند . بایرنی ها در این بازی قدرت خودشان را نشان دادند و با دو گل برند دورنبرگر و تورستنسن ، توانستند در مجموع با نتیجه دو بر یک به مرحله یک چهارم نهایی راه پیدا کنند .
گام سوم : ثبت داستانی دیگر در مرکز داستان لیسبون
بایرن مونیخ در مرحله یک چهارم نهایی ، باید به مصاف عقاب های پرتغال می رفتند . دو تیم با سابقه دو قهرمانی اروپا . بازی رفت در استادیوم دالوز لیسبون با تساوی بدون گل به پایان رسید . در آن زمان ، تاریخ باشگاه تصور نمی کرد که 44 سال بعد ، در همین استادیوم ششمین قهرمانی بایرن مونیخ رخ دهد .
المپیک مونیخ . جایی که بایرن‌مونیخ به بردن عادت داشت . با بریس گرد مولر ، برند دورنبرگر و تک رومنیگه بایرن‌مونیخ با نتیجه پر گل 5 بر 1 پیروز این مسابقه شدند .
گام چهارم : عبور از دروازه آلکالا مادرید
رئال مادرید و بایرن مونیخ . جدالی سنتی در اروپا که همیشه رقابت های جذابی داشته اند .
31 مارس 1976 . 110.000 نفر در سانتیاگو برنابئو
اریش لینمایر اتریشی سوت آغاز بازی را به صدا در آورد و در دقیقه 8 بازی بود که روبرتو مارتینز ، یک بر صفر کهکشانی ها را جلو انداخت ، اما بایرن مونیخ به راحتی تسلیم نمی شد . در دقیقه 43 مسابقه ، بمب افکن ژرمن ها یعنی گرد مولر ترک عادت نکرد و گل مساوی را به ثمر رساند . بازی به پایان رسید و همه منتظر بازی در مونیخ بودند . آیا رئال به بازی بر می گردد ؟ آیا بایرن مونیخ با همین نتیجه صعود می کند ؟ اینها سوالاتی بود که شاید در ذهن مردم قرار داشت .
14 آوریل 1976 . المپیک مونیخ . 78.000 تماشاگر و 156.000 چشم که در حال دیدن مسابقه بود . بایرن مونیخ تشنه جام سوم بود . برایش مهم نبود که چه حریفی با او پنجه در پنجه می شود .
بمب افکن ، در دقیقه 9 با شوتی سرکش دروازه رئال مادرید را باز کرد . اما این پایان کار نبود .
یک تو سر توپ و یک شوت . بازهم گل و بازهم گرد مولر . واقعا گلزنی در خونش بود و رحم نداشت .
گام پنجم : غرق ارتش سبز در دریاچه لوک لوموند
بایرن مونیخ و سنت اتین . دو تیمی که در نیمه نهایی سال قبل به مصاف هم رفتند . وقتی که اسم رنجرز می آید ، مونیخی ها یاد اتفاقات خوب می افتند . زیرا در سال 1967 ، بایرن مونیخ با شکست رنجرز ، قهرمان جام برندگان اروپا شد تا اولین افتخار اروپاییش را بدست آورد . در حضور 57.700 نفر تماشاگر ، این دو تیم باید در مهم ترین مسابقه اروپا به جنگ با یکدیگر می پرداختند . کارولی پالوتای مجارستانی ، با سوتش ، بازی را آغاز کرد . نیمه اول بدون گل به پایان رسید .
.jpg)
12 دقیقه بعد از شروع نیمه دوم ، ضربه ای در پشت محوطه جریمه برای بایرن‌مونیخ به دست آمد . فرانز روث با شوتی زیبا ، گل قهرمانی بایرن مونیخ را به ثمر رساند . کسی که در فینال جام برندگان اروپا 67 ، خاطرات خوبی را برای پرافتخارترین تیم آلمان رقم زد .
کاپیتان فرانتس بکن باوئر برای سومین بار پیاپی ، این جام را به بالای دستان خود برد . حالا دیگر بایرن مونیخ ستاره جنوب آلمان نبود ، بلکه ستاره درخشان کل اروپا بود .
