می‌توانیم بگوییم جگرگوشه‌ها و ستارگانش رهایش کردند و رفت. می‌توانیم بگوییم که کوله‌باری از محروم و غائب دارند و یحتمل رقیب شرقی هم تا دندان مسلح است. از این دست چیزها را خیلی می شود گفت اما فراموش نکنید که روبروی ما تیمی است که معجزه فینال آسیا با 13 نفر را رقم زد. به هواداران پرسپولیس حق بدهید که حتی در تاریک‌ترین روزهای‌شان نیز چشمان خود را نبندند حتی اگر جاده موفقیت تاریک باشد. آن ها نه می ترسند و نه در اندیشه روشنایی انتظار می‌کشند. آن ها خود نور هستند و حالا روشنایی و برق جام آسیا کمترین حق سال‌ها صبر و بردباری آنهاست.
1-پرسپولیس یحیی علاقه شدیدی به عرض دادن بازی دارد. برای همین هم برابر تیم‌های سرعتی که از قضا خیلی خوب هم بلدند توپ را نگه‌دارند، روز سختی را می‌گذراند. این دقیقاً مشخص اکثر قریب به اتفاق تیم‌های شرق آسیاست. بازیکنان سرعتی که خوب هم دست‌تان را می‌خوانند. شاید در لیگ ایران شهر خودرو گزینه ایده آلی برای شبیه سازی فینال آسیا باشد. تیمی که بازیکنانش به خوبی این سمت و آن سمت زمین را یکی می کنند و می‌دانند چگونه زهر خود را به بازی عرضی تیم یحیی بریزند. اما حداقل از حیث برنامه، شهر خودروی مهدی رحمتی یکی از بی‌برنامه‌ترین نسخه‌های تیم مشهدی در چند فصل اخیر است و جز ارسال دست و پا شکسته راه خاصی برای گلزنی ندارد.
2- دست پرسپولیس در فینال آسیا خالیست. باید به گل محمدی حق داد که هر چه در چنته دارد را بیازماید. حتی اگر آن گزینه آرمان رمضانی باشد. هر چه باشد او در حال حاضر تنها مهاجم بلند قامت و سرزن پرسپولیس است که صدالبته از این حیث واقعاً حرف های زیادی برای گفتن دارد. اما بر روی زمین، به خصوص اگر تنها باشد، بود و نبودش آنچنان توفیقی را حاصل نمی کند و در بدیهی‌ترین موقعیت‌های گل زنی هم عاجز به نظر می رسد.
3- سرلک را باید بزرگترین برد نقل و انتقالاتی پرسپولیس بدانیم. یک گل و یک پاس گل و تکل‌ها مهندسی شده تنها گوشه‌ای از عملکرد درخشان این بازیکن بود. مهره ای که هم بازی‌خوانی خوبی دارد و از همه مهم تر دید بازش احمد نوراللهی را که مدتی است از اوجش فاصله گرفته، مدد می دهد. خط میانی پرسپولیس با خلاقیت‌های بشار و تا حدودی امید عالیشاه بارقه‌های امید را برای فینالیست به رخ می کشد که آنچنان هم اوضاع خط حمله برای 29 آذر، اسفبار نیست. بیشترین حملات پرسپولیس در چند بازی اخیر از جناح چپ بوده است. جایی که سرعت خوب آقایی و تکنیک پهلوان و حالا عالیشاه مدافعان حریف را به خصوص در هوا به تکاپو می اندازد. اما در جناح راست پرسپولیس همچنان لنگ می‌زند. گرچه شهر خودرو به خوبی توانسته بود سیامک نعمتی را با پرس‌های خود مهار کند، اما همین حرکات ترکیبی سیامک نعمتی و وحید امیری بود که برابر غول‌های آسیا، ثمره فینال را داد.
4- سرعت انتقال توپ پرسپولیس در نیمه اول چندان بالا نبود و از یک طرف پرس مشهدی‌ها در نیمه خودی، دست بشار را برای طراحی حملات بسته بود. اما بعد از گل سید جلال و نیمه دوم، شهر خودرو طمع گل خود را بیشتر و به تبع آن، از هم گسیختگی‌هایی را نیز در تمام خطوط این تیم شاهد بودیم. این مورد به موازات دستور گل محمدی برای سرعت دادن به انتقال توپ بود. موضوعی که با آمدن وحید امیری و احسان و پهلوان و صد البته، دوندگی و هوش میلاد سرلک بیش از پیش به چشم آمد.
5- باز هم همان همیشگی؛ ضعف خط حمله پرسپولیس دیگر حتی از آمار اوج گرفتن های کرونا هم تکراری تر شده است. شاید دم دست ترین گزینه برای این چنین بحران هایی، شوت زنی های پی در پی باشد. موردی که به نظر می رسد آنچنان طرفداری در بین سرخپوشان ندارد و پاسکاری و کارهای ترکیبی همواره به تمام کردن کار ترجیح داده می شوند. این دقیقاً همان پیچاندن لقمه دور سر است. گاهی تنها یک همت برای شوت زنی کافیست تا میلاد سرلک و احمد نوراللهی کار حریف را یکسره کنند.
29 آذر شاید تاریخی‌ترین روز باشگاه پرسپولیس باشد. حتی اگر بخت به آن‌ها پشت کند و بی‌ثمر بمانند، خودتان خوب می‌دانید که یک روز، دیر یا زود بالاخره این کار نیمه تمام، تمام می شود.
همچنین ببینید:
پرسپولیس 3-0 شهرخودرو؛ سرخ ها 3 گل زدند و چند گل نزدند
