به نظرتان ممکن است یکی از خونین ترین درگیری های تاریخ فوتبال ایتالیا در یک تورنمنت سه جانبه دوستانه اتفاق افتاده باشد؟ پاسخ منطقی، خیر است اما حقیقت این است که در چارچوب یک بازی دوستانه، یکی از خشن ترین بازی های تاریخ فوتبال ایتالیا رقم خورد.
31 جولای 2002؛ غول های فوتبال ایتالیا برای فصل جدید آماده می شدند و در راستای این آماده سازی در تورنمنت دوستانه سه جانبه تیم کاپ باید شرکت می کردند؛ تورنمنتی که در استادیوم نرئو روکو در تریسته برگزار می شود. در سال 2001 مقرر شد تیم های یوونتوس، میلان و اینتر، سه غول بزرگ فوتبال ایتالیا پیش از شروع فصل در یک تورنمنت سه جانبه در دیدارهای 45 دقیقه ای به مصاف هم بروند و این رسم تا سال ها ادامه داشت. اگرچه این تورنمنت دوستانه بود اما هواداران زیادی این مسابقات را به خاطر دیدن خریدهای جدید و دیدن دوباره تیم شان پس از چند ماه دنبال می کردند. در اولین جدال تیم کاپ 2002، یوونتوس و اینتر در 45 دقیقه به تساوی 0-0 رسیدند و ضربات پنالتی تعیین کننده برنده بود. در ضربات پنالتی، دل پیرو، کامورانزی، فرسی و بیریندلی برای یوونتوس گل زدند و از اینتر، ایوان کوردوبا و سرجیو کونسیسائو پنالتی های خود را خراب کردند تا تیم مارچلو لیپی با پیروزی 4-2 به فینال برود. در دیدار بعدی، اینتر و میلان برابر هم قرار گرفتند و با بریس کریستین ویری، شاگردان هکتور کوپر توانستند 2-0 مقابل میلان به برتری برسند. سپس به آخرین بازی شب رسیدیم: میلان در برابر یوونتوس.
بازی ساعت 11 شب به وقت ایتالیا (01:30 به وقت تهران) آغاز می شد و داور آماده بود سوت شروع بازی را بزند. هیچ کس نمی توانست تصور کند که چهار دقیقه بعد، قرار است یک اتفاق عجیب بیفتد. در دقیقه 3 بازی میلان و یوونتوس، ادگار داویدز یکی از ستون های خط هافبک یوونتوس که تجربه حضوری کوتاه و ناموفق در میلان را داشت، توپ را گرفت و سعی کرد تا از سمت چپ حرکتی را شروع کند. اولین بازیکنی که داویدز پیش رو داشت، کاسمین کونترا، مدافع راست رومانیایی میلان بود که از او عبور کرد و چند متر بعد، جنارو گتوزو برابر داویدز قرار گرفت که توپ را از هافبک هلندی گرفت و داویدز هم در ادامه خطای خیلی بدی روی گتوزو انجام داد. در ادامه صحنه هایی رقم خورد که تاکنون پیش از آن خیلی کم دیده شده بود، آن هم در دیداری دوستانه که هدف آن هماهنگی و آمادگی بیشتر بود. گتوزو وقتی از جایش برخاست، دید که آن دو با یکدیگر درگیر شده اند. پس از خطا، کاسمین کونترا با لگد به سینه داویدز کوبید و درگیری شدید شروع شد. هم کونترا و هم داویدز، شخصیت های آرامی در دوره فوتبالشان نبوده اند و پیش از این مسابقه هم با یکدیگر درگیری هایی داشتند اما کسی فکر نمی کرد در یک بازی دوستانه، کار آن ها به زد و خورد و اخراج مستقیم کشیده شود.
فیلم درگیری داویدز و کونترا
وقتی داور آن ها را اخراج کرد، تصور می شد که جنجال ها خوابیده است اما این طور نبود. داویدز در حالی که عینکش به گردنش آویزان شده بود، به سوی رختکن دوید و کونترا قدم زنان به سوی رختکن رفت؛ هنوز دعوای واقعی شروع نشده بود. وقتی بازی از سر گرفته شد، داویدز در راهروی رختکن منتظر کونترا ایستاد و درگیری اصلی شروع شد؛ مشت، لگد، خون و تف. کونترا و داویدز وحشیانه یکدیگر را می زدند و راهی نبود که جلوی آن ها گرفته شود. حتی بازیکنان نیمکت نشین هم که صدای فریادها آن ها را می شنیدند هم نتوانستند کاری کنند. باتجربه هایی چون چیرو فرارا، روی کاستا، لیلیان تورام و کریستین آبیاتی نتوانستند جو را آرام کنند. در نهایت با دخالت ماموران امنیتی ورزشگاه، مداخله کردند و توانستند آن ها را از یکدیگر جدا کنند. آثار کتک کاری روی چهره و بدن داویدز و کونترا کاملا مشخص بود و طبق گزارش رسانه ها، وضعیت جراحات داویدز بدتر از کونترا بود. افراد حاضر می توانستند لکه های خون را در راهروی رختکن ببینند.
پس از پایان بازی ها، کسی از دو تیم حاضر نشد در خصوص این درگیری صحبت کند و فقط مشخص شد مدیران دو باشگاه جریمه سنگینی برای این دو بازیکن در نظر گرفتند. این پایان کار نبود و کمیته انضباطی فوتبال ایتالیا، کونترا را سه جلسه و داویدز را دو جلسه از همراهی تیم هایشان محروم کرد. جریمه های معمول هم برای آن ها در نظر گرفته شد. در ادامه همین مسئله دوران حضور مدافع رومانیایی در میلان خیلی زود پایان یافت. کونترا با وجود سپری کردن فصلی خوب و گلزنی به اینتر در فصل گذشته، فقط چند هفته بعد به اتلتیکو مادرید فروخته شد. در واقع درگیری خونین با داویدز دلیلی بود که میلان تصمیم به فروش کونترا گرفت. با این حال، خود کونترا معتقد است در خصوص آن درگیری اغراق شده است:
آن دعوا، غوغای زیادی به پا کرد اما دلیل جدایی من از میلان، آن دعوا نبود. اتلتیکو مادرید برای جذب من پیشنهاد داد و میلان هم آن را پذیرفت. میلان به تازگی نستا را خریده بود و اگر چنین خریدی نبود، آن ها مرا حفظ می کردند. اتلتیکو مادرید یک روز پیش از بسته شدن بازار به سراغم آمد و من حتی وقت فکر کردن نداشتم. در نهایت پیشنهادشان را قبول کردم و جدایی از میلان یکی از بزرگ ترین حسرت های زندگی حرفه ای من است.
ادگار داویدز تا ژانویه 2004 در یوونتوس ماند و در ادامه به بارسلونا فروخته شد. داویدز بازیکنی بود که از توانایی های تکنیکی و هوش بالایی برخوردار بود که این ویژگی ها، داویدز را به یک هافبک فوق العاده و کامل تبدیل کرد اما تندخویی و از کوره در رفتن نکته منفی دوران بازی داویدز بود. لوییس فن خال، سرمربی سابق داویدز هم به همین خاطر لقب پیتبول [یک نژاد سگ] را به او داده بود. 31 جولای 2002 قرار بود یک شب فوتبالی مثل تمام شب های فوتبالی دیگر باشد اما آن دیدار دوستانه میلان و یوونتوس، خیلی هم دوستانه نبود.
به قلم لئوناردو گوالانو از وب سایت گل
