به گزارش رسانه‌های چین مقامات بهداشتی شهر بایانور در مغولستان داخلی از نظر وضعیت بهداشتی وضعیت هشدار درجه سه اعلام کردند. درجه چهار بالاترین میزان هشدار محسوب می شود. منشاء ابتلای احتمالی به طاعون خیارکی هنوز مشخص نشده است. مقامات منطقه مغولستان داخلی از مردم خواسته اند که همه موارد مشکوک به ابتلا به طاعون خیارکی را گزارش کنند. آنها همچنین بر لزوم پرهیز از شکار و مصرف گوشت حیواناتی که می توانند ناقل طاعون خیارکی باشند تاکید کرده اند.
طاعون خیارکی رایج ترین نوع طاعون است که علائم آن پس از ابتلا به باکتری «یرسینیا پستیس» (Yersinia pestis) بروز می کند. مقامات چین از ساکنان بایانور خواسته اند که در صورت مشاهده انواع مارموت مراتب را به مسئولان اطلاع دهند. سال گذشته دو نفر پس از مصرف گوشت مارموت بر اثر ابتلا به طاعون جان خود را از دست داد
منطقه خودمختار مغولستان داخلی چین از شمال با کشورهای مغولستان و روسیه هم مرز است. ساکنان بخش هایی از مغولستان و همچنین منطقه خودمختار مغولستان داخلی در چین بر این باور هستند که مصرف گوشت خام مارموت به سلامت آنها کمک می کند. مارموت نوعی سنجاب است که ۱۵ گونه دارد. مارموت ها در بخش هایی از آسیا، اروپا و آمریکای شمالی زندگی می کنند.
طاعون خیارکی در صورت عدم درمان با آنتی بیوتیک می تواند به مرگ بیمار منجر شود. یکی از آخرین موارد شیوع طاعون خیارکی در سال ۲۰۱۷ در ماداگاسکار روی داد. در آن زمان بیش از ۳۰۰ نفر در این کشور به طاعون خیارکی مبتلا شدند.
دارو:
به محض اینکه پزشک مشکوک شد که مبتلا به این بیماری شدید، باید به بیمارستان بروید.
شما می توانید آنتی بیوتیک های قدرتمندی را دریافت کنید، مثل:
جنتامایسین
داکسی سایکلین
سیپروفلوکساسین
لووفلوکساسین
مکسیفلوکساسین
کلارفنیکول
باید توجه داشت که تا قرن نوزدهم، درمانی حقیقی برای طاعون وجود نداشت و تنها با کشف باسیل یرسینیا پستیس در سال ۱۸۹۴، دانشمندان در صدد درمان طاعون بر آمدند.
امروزه با استفاده از آنتی‌بیوتیک می توان بیماری طاعون را درمان کرد و از میزان مرگ و میر ناشی از بیماری کاست از جمله آنتی بیوتیک های موثر بر بیماری طاعون می توان به استرپتومایسین، تتراسایکلین، کلرامفنیکل، کوتویموکسازول، سولفا دیازین اشاره کرد.
طاعون در کشورهای اطراف ایران
در دهه ها و سده های گذشته طغیانهای طاعون در کشورهای مختلف اطراف ایران گزارش شده است که در ذیل، به طور مختصر به مرور آن پرداخته می شود.
افغانستان: در اواخر سال 1386 ش. یک طغیان گاستروآنتریت حاد در استان نیمروز در جنوب افغانستان روی داد که مطالعات تکمیلی بعدی، نوع آلودگی را طاعون تشخیص دادند. در این طغیان، از 83 مورد مبتلا به طاعون، 17 نفر فوت کردند. در این طغیان، مصرف گوشت شتر آلوده منبع آلودگی بود.
عربستان: در سال 1373 ش. پنج مورد طاعون خیارکی در یک شهر واقع در نواحی بیابانی شمال غربی عربستان سعودی، گزارش شد که از این پنج نفر یک نفر فوت کرد. علت بیماری مصرف جگر شتر آلوده بود .
عراق: بین سالهای 96-95 ش. یک طغیان بزرگ در منطقه سوریه و عراق کنونی ثبت شده است . در سالهای1303-1302 ش. حدود 90 مورد طاعون ریوی از بغداد گزارش گردیده است . عراق در طول تاریخ، جولانگاه اپیدمی های مختلف طاعون بوده است. در اپیدمی طاعون خیارکی در سال های 1151 و 1152 ش. در شهرهایی نظیر بصره و موصل تعداد زیادی تلف شدند؛ بطوریکه تنها در بصره 250 هزار نفر در اثر این بیماری مردند. در سال 1180 ش. اپیدمی بزرگ طاعون در شهرهای موصل و بغداد رخ داد . اپیدمی طاعون در سال 1287 ش. نیز مجددا در بغداد مشاهده شد.
اردن: طاعون برای اولین بار در قرن هفتم میلادی در اردن گزارش شد . در سال 1376 ش. طغیان طاعون خیارکی در شمال شرقی اردن روی داد. تمامی بیماران بهبود یافتند. در همان زمان دو سگ در همان منطقه به شکل سرولوژی مورد مطالعه قرار گرفتند که آنها هم مثبت بودند. تمامی بیماران از طریق مصرف گوشت لاشه یک شتر به این بیماری مبتلا شده بودند .
قزاقستان: این کشور یکی از کانونهای مهم طاعون در آسیای مرکزی است. طی سالهای 1381-1369 ش. 19 مورد طاعون در این کشور گزارش گردیده است که 6 مورد در اثر بیماری فوت شدند. فرمهای این بیماری در بیماران به دو شکل خیارکی و خیارکی- سپتیسمیک گزارش شده است. 11 مورد از بیماران توسط گزش کنه به بیماری مبتلا شدند و مابقی در اثر قصابی یا مصرف گوشت شتر به بیماری مبتلا گردیده بودند .
جمهوری آذربایجان: این کشور کانون مشترک با ارمنستان و گرجستان دارد که چرخه اپیزووتیک در آن در جریان است. در سال های 1311و 1328 ش. طغیانهایی از بیماری در این کشور روی داده است .
جمهوری گرجستان: در طغیانی که در سال 1186 ش. در گرجستان روی داد 1114 نفر را به کام مرگ کشاند و به سرعت در منطقه قفقاز توسعه یافت. طغیان دیگر بیماری بین سالهای1220-1207 ش. رخ داد که بیش از 10000 نفر مردند. آخرین طغیان طاعون در این کشور در سال 1289 ش. روی داد که در تمامی موارد موشها و ککها باعث انتقال بیماری به انسان بودند . همچنان طاعون در حیات وحش این منطقه برقرار است اما مورد انسانی گزارش نشده است .
هند: در این کشور طغیانهای متعددی در طول تاریخ رخ داده است اما از طغیانهای اخیر می توان به طغیانهای سالهای 1373، 1381 و 1383 ش. اشاره کرد که با مرگ و میر همراه بود و تاثیرات اقتصادی- اجتماعی فراوانی را بر دولت هند تحمیل کرد. طغیان سال 1373 ش. که بعد از 30 خاموشی مجددا بروز کرد، بالغ بر 3700 نفر در مهاراشاترا را به فرمهای بوبونیک و پنمونیک بیماری مبتلا کرد اما خوشبختانه مرگی در اثر این بیماری رخ نداد اما در سورات از 1061 بیمار پنمونیک حدود 54 نفر فوت کردند. این اپیدمی از طریق شکست چرخه کک و جونده و انتقال آن به انسان رخ داده بود .
لیبی: بین سالهای 1297-1292 ش. طغیانهای متعدد طاعون در لیبی روی داد که شدیدترین آن در سال 1296 ش. در شهر بن غازی بود که در آن 1449 نفر در اثر ابتلا به بیماری مردند. طغیانهای کوچکی در سالهای 1351، 1355، 1356 و 1363 ش. در این کشور رخ داده است. بعد از 25 سال خاموشی، در سال 1388 ش. طغیان طاعون مجددا در این کشور گزارش شد. در این طغیان سه نفر که اعضای یک خانواده بودند به شکل سپتی سمیک بیماری مبتلا شدند و یک نفر از آن ها فوت کرد. علت بیماری احتمالا کانونهای فعال منطقه بوده است .
الجزایر: اولین طغیان ثبت شده طاعون در سال 907 ش. در این کشور بود که پس از آن نیز اپیدمی های مختلف تا سال 1325 ش. در این کشور ثبت گردید. پس از 50 سال عدم گزارش بیماری، اپیدمی طاعون خیارکی در سال 1382 ش. در 18 نفر در منطقه اوران این کشور روی داد. به جز یک نفر بقیه بیماران بهبود پیدا کردند. این افراد سابقه برخورد با جوندگان و یکی از آنها گزش از ناحیه پا توسط کک را اعلام کرده بودند .
ترکیه: اولین اپیدمی طاعون در این کشور در سال 1326 ش. رخ داد که سه نفر به فرم غده ای بیماری مبتلا شدند. 25 سال بعد 19 مورد دیگر از بیماری گزارش شد که به فرمهای غده ای و سپتیسمیک مبتلا شدند ولی تا کنون فرم ریوی از این بیماری در این کشور گزارش نشده است .
مصر: مصر بین سالهای 1517-1347 میلادی بیش از 20 طغیان طاعون را تجربه کرد. در اپیدمی سال 1581 میلادی نزدیک 500000 نفر در اثر این بیماری درگذشتند . در طغیان بزرگ سال 1214 حدود 33000 نفر از جمعیت این کشور در اثر این بیماری مردند. در سال 1278 ش. پس از بیش از 50 سال خاموشی، طاعون مجددا این کشور را تحت تاثیر قرار داد. بین سالهای 1298-1278 ش. نزدیک 15000 مورد بیماری طاعون انسانی در این کشور به ثبت رسیده است . وقتیکه که طاعون جاستینین در قرن ششم رخ داد در مصر چیزی حدود 900000 نفر و 22000 نفر در غزه (فلسطین) که زیر مجموعه ای از مصر بود کشته داشتند .
