ماداگاسکار با نام رسمی جمهوری ماداگاسکار کشوری جزیره‌ای واقع در اقیانوس هند، در کنار سواحل جنوب شرقی آفریقا است. پایتخت آن شهر آنتاناناریوو است. ماداگاسکار چهارمین جزیره بزرگ جهان است. جمعیت ماداگاسکار ۲۷/۵ میلیون نفر و زبانهای رسمی این کشور مالاگاسی و فرانسوی است. واحد پول این کشور آریاری مالاگاسی نام دارد. حدود نیمی از مردم این کشور مسیحی و نیمی دیگر پیرو سنت‌های دینی بومی هستند. سنت دینی بومی این کشور بر پیوند میان زندگان و نیاکان درگذشته آنها تمرکز دارد. مردم این کشور از اقوام گوناگونی تشکیل شده‌اند که قوم مرینا ۲۶ درصد، قوم بتسیمیساراکا ۱۵ درصد و بقیه از اقوام مختلف دیگر هستند. در دوران پیشاتاریخ با تکه‌تکه شدن ابرقاره گندوانا، ماداگاسکار حدود ۸۸ میلیون سال پیش از شبه‌جزیره هند جدا شد. این امر باعث شده‌است که بیش از ۹۰ درصد از حیات وحش و زیست گیاهی این جزیره مختص خودش باشد. تنوع زیستی این جزیره هم‌اینک به خاطر رشد زیاد جمعیت انسانی و دیگر تهدیدها با مخاطره روبه‌رو است.
تاریخ نخستین نشستگاه انسانی در ماداگاسکار احتمالاً به سده چهارم پیش از میلاد می‌رسد. ماداگاسکار از سال ۱۸۹۶ (میلادی) از جمله مستعمرات فرانسه بوده‌است، این کشور در روز ۲۶ ژوئن ۱۹۶۰ به عنوان «جمهوری مالاگاسی» از فرانسه اعلام استقلال کرد، در ادامه و در سال ۱۹۷۵ نام این کشور به «جمهوری دموکراتیک ماداگاسکار» تغییر کرد. هستهٔ جمعیت ماداگاسکار که مالاگاشی نامیده می‌شوند ترکیبی از تیره‌های بانتو زبان آفریقا، عرب‌ها و مالایایی‌ها دانسته می‌شوند که این دو دسته اخیر در پی سفرهای بازرگانی دریایی به این جزیره رسیده و در آن نشیمن گزیدند. مالایایی نام همگانی تیره‌های منطقهٔ هند شرقی (مالزی، فیلیپین و اندونزی) هستند که از آنجا در سراسر آسیای جنوب شرقی و جزیره‌های اقیانوس آرام پراکنده شدند.
در سال ۱۹۷۶ دیدیه راتسیراکا رئیس‌جمهور ماداگاسکار شد و حکومتی به نام پیشگام انقلاب ماداگاسکار را به عنوان تنها حزب در این کشور برقرار کرد. فعالیت احزاب سیاسی در سال ۱۹۹۰ در ماداگاسکار به رسمیت شناخته شد.
در سال ۱۹۹۳ آلبرت زافی رهبر قوای جاوید که حزبی به نام جنبش پیش دموکراسی نیز تشکیل داده بود رئیس‌جمهور شد. فرانسوا راوونی از همین حزب نیز در سال ۱۹۹۳ نخست‌وزیر شد. در سال ۲۰۰۲ مارک راوالومانانا به سمت رئیس‌جمهور و در همین سال ژاک سیلا به عنوان نخست‌وزیر ماداگاسکار انتخاب شدند. اندری راجولینا، شهردار پیشین پایتخت، وی را متهم کرد که ثروت‌های کشور را به شرکت‌های خارجی می‌دهد و اختلاف میان دو طرف شدت پیدا کرد. راجولینا رئیس‌جمهور مادگاسکار را دیکتاتور خطاب کرد و رهبری مخالفان را بر عهده گرفت، در تظاهراتی که مخالفان بر ضد راوالومانانا برگزار کردند، بیش از صد نفر کشته شدند و راوالومانانا با بحران سیاسی شدیدی روبرو شد. رئیس‌جمهور ماداگاسکار به تدریج حمایت ارتش را از دست داد و در تاریخ ۱۷ مارس ۲۰۰۹ اختیارات و مسئولیت‌های خود را به یک هیئت نظامی واگذار کرد، این هیئت نیز بلافاصله قدرت را به راجولینا که رهبر جناح مخالف بود، واگذار کرد. از آن زمان تا چندین سال به رغم میانجیگری مجامع بین‌المللی و توافقنامه ماپوتو، ماداگاسکار همچنان درگیر بحران بود و دولت انتقالی تشکیل نشده‌بود. در سال‌های بعد چهار گروه سیاسی اصلی ماداگاسکار توانستند بر سر تقسیم قدرت در دوره انتقالی که به برگزاری انتخابات در سال ۲۰۱۰ منتهی می‌شد، به توافق برسند. برپایه این توافق قرار شد رئیس‌جمهور، دو معاون رئیس‌جمهور، نخست‌وزیر و اعضای کابینه دولت وحدت ملی به صورت توافقی انتخاب شوند. رهبران چهار گروه سیاسی ماداگاسکار آندره راجولینا، رئیس‌جمهور ماداگاسکار و مارک راوالومانانا و دیدیه راتریسکا و آلبرت زافی، سه رئیس‌جمهور پیشین این کشور هستند که به این توافق رسیده‌اند. سیاست این کشور بر مبنا و راستای کشور آمریکا اداره می‌شود.
جمهوری دموکراتیک ماداگاسکار جزیره‌ای است واقع در جنوب شرق آفریقا، در میان آب‌های اقیانوس هند، شرق موزامبیک، پایتخت این کشور شهر آنتاناناریوو با ،۱٬۴۰۳٬۰۰۰ نفر میباشد. مساحت ماداگاسکار ۵۸۷٬۰۰۰ کیلومتر مربع و جمعیت آن حدود ۲۷/۵ میلیون نفر است. از شهرهای مهم ماداگاسکار می‌توان به، تواماسینا (۲۰۶،۰۰۰ نفر)، آنتسیرابه (۱۸۶٬۰۰۰ نفر)، فینارانتسوا (۱۶۷،۰۰۰ نفر )و ماهاجانگا (۱۵۴،۰۰۰ نفر) اشاره کرد. ماداگاسکار چهارمین جزیره بزرگ جهان است. تجزیه ابرقاره گندوانا در حدود ۱۳۵ میلیون سال پیش بخشی از خشکی که ماداگاسکار جزئی از آن بود را از خشکی پیوسته آفریقا-آمریکای جنوبی جدا کرد. ماداگاسکار بعدها یعنی در حدود ۸۸ میلیون سال پیش از هند جدا شد و این باعث شد که گیاهان و جانوران ماداگاسکار در انزوا به فرگشت خود ادامه بدهند. در امتداد کرانه شرقی ماداگاسکار سرازیری تندی دیده می‌شود که بیشتر جنگل‌های گرمسیری باقی‌مانده در زمین‌های پست این جزیره در این محدوده قرار دارند. در غرب این سرازیری‌ها و در مرکز جزیره، فلاتی قرار دارد که ارتفاع آن بین ۷۵۰ تا ۱۵۰۰ متر بالاتر از سطح دریاست. این مرتفعات مرکزی که به‌طور سنتی زادبوم قوم مرینا بوده‌است متراکم‌ترین منطقه ماداگاسکار از نظر جمعیت است و پایتخت کشور هم که کانون تاریخی قوم مرینا بوده‌است، در همین فلات واقع شده‌است. ویژگی این فلات مرکزی وجود دره‌های شامل شالیزارهای مطبق است که بین تپه‌های پرعلف و تکه‌هایی از جنگل واقع شده‌اند. اراضی واقع در غرب فلات مرتفع مرکزی به تدریج خشک‌تر شده و سرانجام به کانال موزامبیک و باتلاق‌های جنگلی حرا در امتداد ساحل ختم می‌شوند.
ماداگاسکار ۸۸ میلیون سال پیش از هند جدا شد و پس از آن هیچگاه به خشکیهای دیگر دنیا در اتصال نبوده‌است. این جدایی طولانی باعث شده تا اغلب گیاهان و جانورانش بی‌همتا باشند و در جای دیگری از دنیا پیدا نشوند. در حدود ۹۰ درصد از تمامی گونه‌های گیاهی و جانوری ماداگاسکار بوم‌زاد این جزیره هستند معروفترین آنها لمورها هستند. خانواده‌ای نخستیان با نزدیک به صد گونه متفاوت که فقط در ماداگاسکار وجود دارند. از دیگر جانوران این جزیره آفتاب‌پرست پلنگی است که در بخش‌های شرقی و شمالی ماداگاسکار یافت می‌شود. بیش از ۸۰ درصد از ۱۴٬۸۸۳ گونه گیاهی این جزیره را در هیچ‌جای دیگر جهان نمی‌توان یافت. ازجمله پنج خانواده از گیاهان تنها ویژه ماداگاسکار هستند. این اکولوژی ویژه باعث شده‌است که برخی بوم‌شناسان از ماداگاسکار به عنوان «قاره هشتم» یاد کنند.
تا سال ۲۰۰۲ میلادی کشور ماداگاسکار از ۶ ایالت تشکیل می‌شد. آنتاناناریوو (Antananarivo) آنسیرانانا (Antsiranana) فیانارانسوا (Fianarantsoa) ماهاجانگا (Mahajanga) تواماسینا (Toamasina) تولیارا (Toliara)
بعد از اینکه در ۴ اکتبر ۲۰۰۲ تغییراتی در تقسیمات اداری و جغرافیایی ماداگاسکار ایجاد شد، ۶ استان سابق این کشور منحل شده و ماداگاسکار از لحاظ جغرافیایی به ۲۲ منطقه تقسیم شد که به ترتیب الفبا عبارتند از: • آتسیمو-آتسینانانا • آتسیمو-آندرفانا • آتسینانانا • آلائوترا-مانگورو • آمورونئی مانیا • آنالامانگا • آنالانجیروفو • آندروی • آنوسی • ایتاسی • ایهورومبه • بتسیبوکا • بوئنی • بونگولاوا • دیانا • ساوا • سوفیا • ملاکی • منابه • هائوته ماتسیاترا • واتوواوی-فیتووینانی • واکینانکاراترا
واحد پول ماداگاسکار، آریاری با واحد جزء (ایرایمبیلانجا) نام دارد. صادرات ماداگاسکار را، قهوه، وانیل، شکر و ادویه‌جات تشکیل می‌دهد. ماداگاسکار از اعضای کشورهای اتحادیهٔ آفریقاست. بر اساس گزارش فائو، بیش از سه چهارم مردم دو منطقه در جنوب غرب و جنوب ماداگاسکار با ناامنی غذایی مواجه هستند که این وضعیت در همواره تشدید شده‌است زیرا محصول ذرت و مانیوک به شدت کاهش یافته‌است و تولید برنج نیز پایین‌تر از سطح عادی است. بیشتر مردم مادگاسکار (۹۳ درصد بنا بر اعلام صندوق بین‌المللی پول) در فقر به سر می‌برند و کمتر از دو دلار در روز درآمد دارند.
نژاد این کشور را مالاگاسی و ۲٪ را فرانسوی تشکیل می‌دهند، همچنین از نظر دین، میزان نفوذ عقاید محلی و بومی ۵۲٪، مسیحیت ۴۱٪، اسلام ۷٪ میباشد. زبانهای رسمی ماداگاسکار، مالاگاسی و فرانسوی است. مهم‌ترین گروه قومی این جزیره یعنی مالاگاسی‌ها از جنوب شرق آسیا آمده‌اند. در این گروه، مهم‌ترین قوم‌ها عبارتند از مرینا، که پیرامون پایتخت سکونت دارند، بتسیمیساراکا، در شمال شرق، و ساکالاوا، در غرب. جمعاً بیش از بیست قوم، تیره، و طایفه در این جزیره زندگی می‌کنند. از دیدگاه نژادی، مردمان ماداگاسکار ترکیبی هستند از عناصر جنوب آفریقا و جنوب شرقی آسیا. بعدها بازرگانان عرب نیز به شمال ماداگاسکار آمده و اسلام را ترویج کردند. بخش کوچکی از جمعیت ماداگاسکار نیز از نوادگان مهاجران اروپایی، هندی، کرئولی، قمری، و چینی هستند. امید به زندگی برای مردان ۶۶/۵ و برای زنان ۶۹/۹ سال است. میانگین سنی مردم ماداگاسکار ۱۹/۶ سال میباشد.
جزیره ماداگاسکار یکی از زیباترین نقاط جهان و از جمله مهم ترین جاذبه های گردشگری آفریقا به شمار می رود و هر سال توریست های زیادی از سراسر جهان به این جزیره زیبا سفر می کنند ، طبیعت این منطقه مثال زدنی است و علاوه بر طبیعت و آداب و رسوم جالب مردم در این جزیره می توان به جاذبه های مشهوری از جمله شهر آنتسیرابه (Antsirabe) ، بلو (Belo sur Mer) ، رودخانه‌های تسیریبی هینا (Tsiribihina) ، مانامبلو (Manabolo) و پارک‌های ملی تی سینگی (Tsingy) و همچنین مانتادیا (Mantadia) اشاره کرد ، این ها در حقیقت مهم ترین و معروف ترین جاذبه های گردشگری ماداگاسکار هستند و می توانید در سفر به این کشور زیبا از آن ها دیدن کنید.
ماداگاسکار دارای تنوع زیستی فراوانی است. چون تا مدت‌های زیادی کسی در ماداگاسکار سکونت نداشت، بسیاری از نقاط این جزیره ازلحاظ زیست‌محیطی بکر و بی‌نظیر باقی مانده‌اند. شاید برای‌تان جالب باشد بدانید که بیش از نیمی از آفتاب‌پرست‌های جهان در ماداگاسکار زندگی می‌کنند. ماداگاسکار همچنین سرزمین لِمورها یا همان میمون‌های پوزه‌بلند است. اما متأسفانه جنگل‌زدایی موجب نابودی بسیاری از سکونتگاه‌های طبیعی لمورها شده است. برای دیدن لمورها می‌توانید به پارک لمورها بروید که ۹ گونه از لمورها در آنجا زندگی می‌کنند. اما برخلاف انیمیشن معروف ماداگاسکار اینجا خبری از ببر، زرافه و کرگدن نیست. ماداگاسکار پرندگان زیبایی هم دارد که ازجمله بهترین‌هایشان می‌توان به سبزقبای زمینی دم‌دراز اشاره کرد. اگر به شهر ساحلی تولیارا واقع در جنوب‌غربی ماداگاسکار بروید، شاهد درختان تنومند عجیب‌وغریبی موسوم به دیدییِری ماداگاسکارییِنسیس خواهید بود که با هیکلی غیرعادی سر از خاک برآورده‌اند. خلاصه اینکه ماداگاسکار عجیب‌ترین مخلوقات جهان را دارد. مثلا در ماداگاسکار نوعی سوسکچه‌ی گردن‌زرافه‌ای یافت می‌شود که برگ‌ها را لوله می‌کند و داخل‌شان تخم می‌گذارد. لمورهای آی-آی هم که با انگشت‌های وسطی درازشان طعمه‌های پنهان‌شده در داخل درختان را بیرون می‌کشند خیلی جالب‌اند. موش‌صحرایی‌های غول‌پیکر ماداگاسکاری هم هستند که قادرند تا ارتفاع حدود یک متری بپرند. جرالد دورِل نویسنده‌ی ناتورالیست بریتانیایی هم سفری مهیج به حیات‌وحش ماداگاسکار داشته و تجربیاتش را در کتاب «من و آی-آی» روایت کرده است.
حتما می‌پرسید که چه فصلی از سال برای سفر به جزیره ماداگاسکار بهتر است؟ تابستان ماداگاسکار واقعا دیدنی است. نوامبر تا آوریل طبیعت ماداگاسکار از هر زمان دیگری زیباتر می‌شود. درواقع با همان اولین باران است که طبیعت می‌شکفد. اما بارانی هم که باشد باز هوا در تمام طول روز آفتابی است. تابستان‌ها علاوه‌بر طبیعت زیبای جزیره ماداگاسکار می‌توانید از میوه‌های لذیذی همچون انبه، پاپایا و لیچی یا همان سرخالو هم بهره‌مند شوید. اما بهترین ماه برای سفر به ماداگاسکار مِی و سپتامبر است. درمورد دما در ماه‌های مختلف تابستان شاید اطلاعات زیر برای‌تان مفید باشند:
از نوامبر تا اواسط دسامبر در کل کشور هوا گرم و خشک است. دما در ارتفاعات: ۲۶ تا ۳۰ سانتی‌گراد؛ دما در کرانه‌ی شرقی، شمال شرقی و جنوب‌شرقی: ۳۰ تا ۳۲ سانتی‌گراد؛ دما در کرانه‌ی غربی، شمال‌غربی، جنوب و جنوب‌غربی: ۳۰ تا ۳۶ سانتی‌گراد به بالا و گاهی به ۴۰ سانتی‌گراد هم می‌رسد. از اواسط دسامبر تا مارس هوا در کل منطقه گرم و مرطوب است. شاید گاهی به‌ویژه اواخر بعدازظهر شاهد رعدوبرق باشید. ضمنا بدانید که فوریه، مارس و آوریل در ماداگاسکار ماه‌های طوفان‌های موسمی هستند. زمستان ماداگاسکار هم کم زیبا نیست. بله، درست حدس زده‌اید! ماداگاسکار فقط دو فصل دارد و زمستان فصل دومش به‌حساب می‌آید که البته دمای پایین‌تری هم دارد. زمستان‌ها هر روز هوا آفتابی است و فقط گاه‌به‌گاه باران می‌بارد. ضمنا چون ماداگاسکار زمستان‌های خشکی دارد، تمامی جاده‌ها ترددپذیرند. ضمنا در این ایام نهنگ‌ها هم به ماداگاسکار می‌آیند. و اما اطلاعات دمایی زمستان‌ها: در ماه‌های ژوئن، ژولای و آگوست هوا در ارتفاعات مرکزی (آنتاناناریوو، آنتسیرابه و فیانارانتِسوآ) کلا سرد است. صبح‌ها دمای هوا در منطقه‌ی آنتسیرابه معمولا بین ۰ تا ۱۰ سانتی‌گراد است و در مناطقی ازجمله آندرینگیترا به ۷- سانتی‌گراد هم می‌رسد. اما در میانه‌‌های روز دمای هوا بین ۱۸ تا ۲۰ سانتی‌گراد خواهد بود. غروب‌ها هم دمای هوا بین ۱۲ تا ۱۵ سانتی‌گراد می‌شود. در مناطق جنوبی صبح‌ها هوا سرد است؛ به‌ویژه در ساحل به ۸ تا ۱۰ سانتی‌گراد می‌رسد. اما در طول روز که گرم و خشک است دمای هوا بین ۲۴ تا ۲۸ سانتی‌گراد خواهد بود و حتی شاید در مناطقی همچون فورت داوفین بارانی شود. در مناطق شمالی جزیره هم هوا عموما گرم و خشک است (بین ۲۴ تا ۲۸ سانتی‌گراد) و در قسمت‌های ساحلی ازجمله مجمع‌الجزایر میتسیو بادی می‌شود. درمجموع اگر زمستان را برای سفر به ماداگاسکار انتخاب کردید، حتما لباس گرم همراه داشته باشید. صبح‌ها و غروب‌ها لباس گرم به‌کارتان می‌آید، اما در طول روز می‌توانید سبک‌تر لباس بپوشید.
غذای پایه مردم در این کشور برنج است. غذای ملی آن «رومازاوا» است، خورشتی خوشمزه که از گوشت گاو و برگ سبزیجات مختلف تهیه می شود و عطر و بویی خاص دارد. این خورشت معمولا به همراه برنج برای ناهار و شام خورده می شود. در فرهنگ غذایی ماداگاسکار فرهنگ غذایی فرانسه بسیار به چشم می آید مثلا یکی از غذاهای محبوب و خوشمزه آن ها «لسوپی» است که برای تهیه آن سبزیجات مختلف را آنقدر می پزند تا غلیظ شود و در آن از گوشت گوساله استفاده می کنند، نمونه ای از این غذا در فرانسه هم وجود دارد. غذای معروف دیگری که در ماداگاسکار پخت می شود Akoho Misy نام دارد که ترکیب مرغ با زنجبیل، سیر، پیازچه، میخک، نمک و فلفل است که در روغن سرخ می شود. مشابه این غذا در فرانسه Poulet Saute a la Bordelaise نام دارد که از موادی مشابه درست می شود و روش پخت آن نیز به همین گونه است. Romazava غذای ملی ماداگاسکار محسوب می شود و هر خانواده روش خاص خود را برای پخت آن دارد. این غذا معمولا با برنج برای ناهار یا شام خورده می شود.مواد تشکیل دهنده آن شامل گوشت گوساله، مرغ و خوک است که به شکل مکعب های یک شکل بریده شده اند، به همراه پیاز، گوجه فرنگی، اسفناج و سیر له شده. برنج غذای پایه مردم ماداگاسکار است که در شالیزارهای آبیاری شده کشت می شود. برنج در آشپزی ماداگاسکار نقش عمده ای دارد. آنها حتی نوشیدنی مخصوصی از برنج سوخته می گیرند که Ranonapango نام دارد. برای درست کردن این نوشیدنی آنها برنج را تا حد سوختگی می پزند و سپس به آن آب جوش اضافه می کنند تا مزه برنج سوخته را به خود جذب کند. این آب را از برنج جدا کرده و می گذارند تا کاملا خنک شود و سپس آن را در کنار غذا می نوشند.
مردم ماداگاسکار هنرهایی مثل بافندگی و خیاطی دارند و می توانید کلی هدیه هیجان انگیز بخرید. در بازارهای صنایع دستی، صنایع دستی بسیار زیبا و نیز سنگ های زینتی که به طرز غیرقابل باوری ارزان هستند می توان خرید. با توجه به اینکه محصولات صادراتی این کشور قهوه، وانیل، حلزون، شکر و لباس های پنبه ای است، انتخاب های دیگری نیز پیش رو دارید. ماداگاسکار حدود دو سوم وانیل جهان را تولید می کند. میوه وانیل تنها میوه قابل خوردن گل ارکیده است. هر گل در سال فقط یک بار باز می شود و گرده افشانی آن که کاری بسیار دشوار است، فقط با دست انجام می گیرد. وانیل ماداگاسکار مزه ای شیرین دارد و برای تهیه تعداد زیادی از دسرها در سراسر دنیا به کار می رود. از آن در بستنی، سس سالاد و سس باربیکیو هم به وفور استفاده می شود.
وانیل یکی از ادویه جات گران قیمت است که به طور گسترده ای استفاده می شود. محبوبیت این ادویه به دلیل عطر و طعم دلپذیر آن است که عطری خفیف و معطر دارد. در ایران وانیل را به شکل پودر سفید که در اصل محصولی شیمیایی است به نام «وانیلین» می شناسند و به مقدار زیاد و با قیمت ارزان در اختیار مصرف کنندگان قرار می گیرد. وانیلین تنها یکی از 36 بوی گوناگون وانیل را دارد و از دیگر خواصت طبیعی وانیل در پودر وانیلین خبری نیست. وانیل اصل به شکل یک چوبه یا غلاف باریک سیاه رنگ است که باید آن را به وسیله یک چاقوی تیز شکافت و با پشت چاقو خمیر درون آن را درآورد و داخل سس ها یا خمیرها ریخت. امروزه در بسیاری از نقاط جهان به کشت و پرورش وانیل اقدام می شود اما محصولات با کیفیت ماداگاسکار در صدر قرار دارد.
فکت های ماداگاسکار
1. ماداگاسکار جزیره‌ای با ملکه‌ای خونخوار و تاریخی پر از دزدان دریایی : ملکه راناوالونای اول از شخصیت‌های تاریخی معروف ماداگاسکار است که ۳۳ سال بر این سرزمین فرمانروایی کرد و بیشتر به‌خاطر کشتارهای بی‌رحمانه‌اش شناخته می‌شود. او به‌قدری دست به کشتار مردم و بهره‌کشی از بینوایان زد که جمعیت ماداگاسکار از ۵ میلیون به ۲/۵ میلیون در سال‌های ۱۸۳۳ تا ۱۸۳۹ سقوط کرد. یکی از شکنجه‌های موردعلاقه‌‌ی ملکه این بود که به متهمان سم درخت تَنجینا می‌دادند و سپس سه تکه پوست مرغ می‌خوراندند؛ اگر متهم می‌مرد یا نمی‌توانست همه‌ی تکه‌های پوست را بالا بیاورد، پس یعنی گناهکار بود. در این دوران بسیاری از متهمان را هم به دره‌های عمیق پرت می‌کردند. بقایای کاخ فرمانروایی ملکه راناوالونای اول هنوز هم در آنتاناناریوو پایتخت ماداگاسکار پابرجاست. اما گفتنی است که در سال ۲۰۱۵ این کشور اقدام به حذف مجازات اعدام کرد. ضمنا ماداگاسکار به‌خاطر موقعیت جغرافیایی خاص و قرن‌ها عدم حضور قدرت‌های اروپایی تا مدت‌ها بهشت امنی برای دزدان دریایی بود. برای مثال می‌توان به کاپیتان جیمز میسون اشاره کرد که در اواخر قرن هفدهم، اجتماعی آشوب‌طلب در گوشه‌ای از ماداگاسکار تشکیل داد. یا مثلا جزیره‌ی سنت ماری واقع در ۶/۵ کیلومتری کرانه‌ی شرقی ماداگاسکار روی نقشه به جزیره‌ی دزدان دریایی معروف بوده است و راهزنانی همچون کاپیتان کید وقتی مشغول چپاول نبودند، در این جزیره پناه می‌گرفتند. عده‌ای از این دزدان دریایی و راهزنان هم در قبرستان جزیره دفن‌اند.
2. ماداگاسکار جزو فقیرترین و غمگین‌ترین کشورهای دنیا : به‌گزارش «گزارش جهانی شادی» که هرساله از سوی سازمان ملل متحدد منتشر می‌شود، فنلاند از بین ۱۵۶ کشور شادترین کشور جهان است و نروژ، دانمارک و ایسلند در رتبه‌های بعدی قرار دارند. اما فکر می‌کنید ماداگاسکار کجای این فهرست است؟ متأسفانه ماداگاسکار در ردیف غمگین‌ترین کشورهای جهان رده‌بندی شده است و در رتبه‌ی ۱۴۳ قرار دارد که البته چیز عجیبی هم نیست. ماداگاسکار با سرانه‌ی تولید ناخالص ملی ۱/۵۵۴ دلار جزو فقیرترین کشورهای جهان است و میانگین امید به زندگی هم فقط ۶۵/۵ سال گزارش شده است. تأسف دیگر اینکه به‌گزارش دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد تقریبا یک نفر از هر ۱۰ مالاگاسی ماری‌جوآنا می‌کشند که آمار قابل‌تأملی است.
3. ماداگاسکار کشوری فقیر اما با امکانات گردشگری لوکس : ماداگاسکار با اینکه کشور فقیری است یکی از نقاط گردشگری فوق‌لوکس جهان را در خود جای داده است. جایی که از آن صحبت می‌کنیم اقامتگاه میاوانا واقع در جزیره‌ی نوزی آنکائو است که پنجمین جزیره‌ی بزرگ کرانه‌ی شمال‌شرقی ماداگاسکار محسوب می‌شود و فقط هم با هلیکوپتر قابل‌دسترسی است. در اوقات مشخصی از سال لاک‌پشت‌‌ها، نهنگ‌ها و دلفین‌ها در اینجا پیدا می‌شوند. علاوه‌بر امکان غواصی و ماهیگیری اسپای فوق‌العاده‌ای هم در این محل برای رفاه گردشگران ترتیب داده شده است.
4. ماداگاسکار سرزمین ادویه‌ها و سوغاتی‌های رنگارنگ : معروفترین ادویه‌های جهان در ماداگاسکار کشت می‌شوند. مثلا وانیل در منطقه‌ی ساوا واقع در نواحی شمالی شرق جزیره و میخک و فلفل (حتی گونه‌های وحشی) در منطقه‌ی توآماسینا در شرق پرورش داده می‌شوند. ادویه‌هایی که در ماداگاسکار یافت می‌شوند صرفا مختص غذاهای مالاگاسی نیستند، بلکه در سرتاسر جهان کاربرد گسترده دارند. پس برای سوغاتی می‌توانید ادویه‌های ماداگاسکاری و عسل وحشی بخرید. مالاگاسی‌ها علاوه‌بر ادویه‌های معطر به شیوه‌های خلاقانه در ساخت صنایع دستی نیز در جهان معروف‌اند. محال است به ماداگاسکار سفر کنید و از صنایع‌دستی خوش‌ساخت و رنگی‌رنگی‌شان چیزی نخرید. اما اگر اشیای قیمتی شامل مصنوعات چوبی گرانبها یا زیورآلات طلا و نقره در خریدهایتان هست، حتما از فروشنده برگه‌ی تأییدیه برای خروج آن کالای خاص از کشور را دریافت کنید. ضمنا فراموش نکنید که چانه‌زدن سر قیمت بخشی از فرهنگ مالاگاسی‌هاست. به‌خصوص اگر از بازارهای صنایع‌دستی خرید می‌کنید، قیمت نهایی کالاها قابل مذاکره است و خیال‌تان هم راحت باشد که هیچ فروشنده‌ای از این چانه‌زنی‌ها ناراحت نخواهد شد.
5. مالاگاسی جایی که مردان و زنان یک‌شکل لباس می‌پوشند : لباس سنتی مالاگاسی‌ها لامبا نام دارد که هم مردان و هم زنان می‌پوشند. لامبا پارچه‌ی دراز مستطیل‌شکلی است که دور بدن‌شان می‌پیچند و برای هر مناسبتی طرح‌های مختلفی دارد.
6. مورینجی هنر رزمی مالاگاسی‌ها : مورینجی ورزش رزمی معروف مناطق ساحلی ماداگاسکار است که در آن رزمنده‌ها با مشت و بدون دستکش و هیچ تجهیزاتی باهم مبارزه می‌کنند.
7. ویزای ماداگاسکار در فرودگاه مقصد صادر می‌شود : ویزای ماداگاسکار در مقصد و به‌صورت فرودگاهی صادر می‌شود. به این معنی که نیازی نیست از قبل برای دریافت ویزا اقدام کنید، بلکه ویزای این کشور در همان بدو ورودتان به فرودگاه ایواتو در پاسپورت‌تان زده می‌شود. قیمت ویزای توریستی ماداگاسکار برای اقامت کمتر از یک ماه ۸۰ هزار آریاری است که باید معادلش را به دلار یا یورو بپردازید. پاسپورت‌تان هم باید تا ۶ ماه پس از تاریخ برگشت‌تان اعتبار داشته باشد.
8. در آخرین کشف صورت گرفته در این جزیره زیبا، یک گونه خارق العاده از آفتاب پرست کشف شده که به زحمت از ناخن انگشت اشاره بزرگتر است.
.........................................
آشنایی با کشورها (113) : آفریقای مرکزی
آشنایی با کشورها (112) : پالائو
آرشیو مطالب
