طرفداری- ژوزه مورینیو، سرمربی پرتغالی تاتنهام که طی سال‌های 2010 تا 2013 هدایت رئال مادرید را برعهده داشت، مصاحبه مفصل و جالبی داشته است که بخش کوتاهی از آن شب گذشته در طرفداری منتشر شد. نگاهی داریم به متن کامل این مصاحبه خواندنی.
زندگی در لندن در دوران شیوع کرونا چگونه است؟
راستش را بخواهید اکنون در خانه بیش از همیشه فوتبال تماشا می‌کنم و در حال تحلیل و یادگیری نکاتی از سایر تیم‌ها و مربیان هستم. دل‌تنگ فوتبال و دل‌تنگ دنیا هستم اما باید صبور باشیم. این جنگی است که همه درگیر آن هستیم و هر کس به نوبه خود باید وظیفه‌اش را انجام دهد. برگزاری لیگ برتر و ادامه مسابقات خبر خوبی برای همه خواهد بود.
با وجود بدون تماشاگر بودن مسابقات، همچنان معتقدید که برگزاری مسابقات خوب است؟
فوتبال هرگز پشت درهای بسته نخواهد بود چون میلیون‌ها نفر از طریق تلویزیون می‌توانند بازی‌ها را ببینند.
در خصوص دوران حضور در رئال مادرید صحبت کنیم. هشت سال از قهرمانی تاریخی شما با رئال مادرید در فصل 12-2011 گذشت که توانستید رکورد امتیازات لالیگا را بشکنید. آیا این نقطه اوج دوران سرمربیگری شما بود؟
سخت است بگویم این قهرمانی نقطه اوج سرمربیگری من بود یا نه اما بی شک دستاورد بسیار مهمی بود زیرا توانستیم به سال‌ها سلطه بارسلونا در لالیگا پایان دهیم. پایان سلطه بارسلونا، با شکستن رکورد گلزنی و امتیازات لذت بخش‌تر هم بود چون به بهترین شکل توانستیم قهرمان شویم. ما علاوه بر قهرمانی در لالیگا توانستیم تاریخ سازی کنیم. تعداد زیادی حرکات انفجاری، سریع و مستقیم به سمت دروازه حریف داشتیم و ارتباط بین بازیکنان ما تقریباً توقف ناپذیر بود.
اما ناامیدی بزرگ آن فصل، حذف در نیمه نهایی لیگ قهرمانان مقابل بایرن مونیخ در ضربات پنالتی بود:
درست است، رئال مادرید در آن فصل بهترین تیم اسپانیا و اروپا بود. به همین دلیل هضم حذف مقابل بایرن مونیخ در لیگ قهرمانان سخت بود.
متأسفانه فوتبال همین است. کریستیانو، کاکا، سرخیو راموس،... سه هیولای کامل دنیای فوتبال که هیچ شکی در این باره وجود ندارد، پنالتی از دست دادند، اما آنها هم انسان هستند. آن شب تنها شب دوران مربگیری من بود که بعد از شکست گریه کردم. خیلی خوب آن شب را به یاد می آورم... من و آیتور کارانکا مقابل خانه ام داخل خودرو گریه می کردیم.... خیلی سخت بود چون در آن فصل ما بهترین تیم بودیم.
در اسپانیا، یکی از بهترین بارسلوناهای تاریخ با حضور مسی، اینیستا، ژاوی و پپ گواردیولا را مغلوب کردید. راز آن موفقیت چه بود؟
به نظرم یافتن بهترین شیوه بازی‌مان در این امر نقشی اساسی داشت. ما تیمی با هویت و شرایطی مناسب مطابق با ویژگی‌های بازیکنانمان ساختیم. البته استعداد بالای بازیکنان و درک متقابل آنها از یکدیگر هم بسیار مهم بود. همه بازیکنان با یکدیگر متحد بودند و جاه‌طلبی بالایی برای قهرمانی داشتند.
نمی‌دانم یادتان هست یا نه اما پس از شکست برابر لوانته و تساوی برابر ریسینگ سانتاندر، شروع نسبتا بدی در لالیگا داشتید. چگونه توانستید از آن برهه سخت فصل عبور کنید؟
قطعا با قدرت تیم. ما حس می‌کردیم بهترین هستیم و با ذهنیت و روحیه بهترین بودن پا به استادیوم‌هایی چون مستایا، ویسنته کالدرون و نیوکمپ گذاشتیم. این انگیزه بسیار زیاد باعث می‌شد حین بازی در آن زمین‌ها، فشاری احساس نکنیم.
چه خاطراتی از پیروزی سرنوشت‌ساز 2-1 مقابل بارسلونا در نیوکمپ دارید؟
خاطرات خوبی دارم. برای آن بازی در نیوکمپ به خوبی آماده بودیم. مکررا به بازیکنانم می‌گفتم ما باید این بازی را ببریم، باید این بازی را ببریم. آنها احساساتی قوی داشتند و البته مهم‌تر از آن فشار وارد می‌کردند.
آن موقع می‌گفتند رئال مادرید به خاطر داشتن ریتم و هماهنگی بالا در ضدحملات، راک اند رول اجرا می‌کند. نکات تاکتیکی آن قهرمانی چه بود؟
بله آن عبارت را به خوبی به یاد دارم. وظایف بازیکنان در تمام نقاط زمین مشخص بود و همه می‌دانستند چه کاری باید انجام دهند. بازی تیم ما نظم بالایی داشت. بازیکنان رئال مادرید، بازیکنان بزرگی بودند که مثل یک تیم واقعی بازی می‌کردند و این کلید موفقیت ما بود.
همه از کریستیانو رونالدو به عنوان تعیین‌کننده‌ترین بازیکن رئال مادرید در آن فصل نام می‌برند اما از دید مربی، کدام بازیکن نمایانگر قدرت رئال مادرید بود؟
دوست ندارم از فرد خاصی اسم ببرم. همه بازیکنان نقش مهمی در تیم داشتند. همه بازیکنان انگیزه بالایی برای کسب جام و پیروزی داشتند و برای رسیدن به این هدف، همه تلاش می‌کردند. مثلا گرانرو و کایخون، بازیکنانی بودند که خیلی بازی نمی‌کردند اما بازهم نقش مهمی برای تیم داشتند. حقیقت این است که رئال مادرید آن فصل شایسته قهرمانی در لالیگا و لیگ قهرمانان بود.
در هر کشوری که مربی بوده‌اید، قهرمان شده اید. روز پنج شنبه، پانزدهمین سالروز اولین قهرمانی شما با چلسی بود. جایگاه قهرمانی لالیگا با رئال مادرید برای شما کجاست؟
اگر لیگ پرتغال را فاکتور بگیریم، قهرمانی با رئال مادرید هت‌تریک من بود. من هدفم قهرمانی در انگلیس، ایتالیا و اسپانیا بود و تنها مربی هستم که این کار را کرده است. در واقع من می‌خواستم با قهرمانی در این سه لیگ، نامم را وارد تاریخ فوتبال کنم. قهرمانی با رئال مادرید را بسیار دوست داشتم.
برخی هواداران شما را به این مربی دفاعی هستید متهم می‌کنند اما در آن فصل لالیگا، رئال مادرید 121 گل زد. چه توجیهی برای قانع کردن آنها دارید؟
نه، من حرفی نمیزنم بلکه تاریخ خودش گویای همه چیز است و بهتر از همه قضاوت می‌کند. در نهایت، دستاوردها هستند که در کتابهای تاریخی دیده میشوند.
