با یک ترکیه ای حرف زدم و پرسیدم , مولانا از ترکیه هست یا ایران؟
خیلی راحت گفت : ترکیه . گفتم چرا ؟
گفت : چون در ترکیه دفن شده !
به او یک کتاب از مولانا دادم و گفتم بخوان,
گفتت نمیتونم!....
من هم کتاب را براش باز کردم و این بیت مولانا را برایش خواندم :
✨ مسلمانان مسلمانان زبان پارسی گویم،
که نبود شرط در جمعی شکر خوردن به تنهایی
📌 سراغ یک فرد باکویی هم رفتم , گفتم نظامی از ایران* هست یا از شما ؟
پاسخ داد : خجالت بکش , مال ماست !
به او یک کتاب نظامی دادم گفتم بخوان ,
دیدم این هم توان خواندنش را ندارد!
من کتاب را برایش ورق زدم و این بیت را برایش از نظامی خواندم :
✨ همه عالم تن است و ایران دل،
نیست گوینده زین قیاس خجل
✨ چون که ایران دل زمین باشد،
دل ز تن بِه بود ، یقین باشد
دیدم او هم از رو رفت ...
📌 از يك تازي پرسیدم, ابو علی سینا عرب هست یا پارس ؟
قاطعانه پاسخ داد : عرب ! کتابهاش هم عربی بوده .
گفتم : پور سینا که در همدان دفن هست ,
گفت: عربه اما همدان دفن شده !
پرسید ,اصلا ببینم این ابن سینا پارسی بلد بود حرف بزنه ؟!
من هم این چکامه زیبای او را خواندم :
✨ دل گرچه در این بادیه بسیار شتافت،
یک موی ندانست ولی موی شکافت،
اندر دل من هزارخورشید بتافت،
آخر به کمال ذره‌ای راه نیافت
خجالت کشید و از رو رفت،
📌 یک ازبک دیدم از او پرسیدم :
ابوریحان بیرونی ایرانی* بود یا ازبک ؟!
قاطعانه پاسخ داد ترک ازبک بوده !
کتاب ابوریحان را باز کردم و چشمم به این جمله افتاد :
✨ و اما اهل خوارزم، و إن کانوا غصنا ً من دوحة الفُرس
یعنی
✨ و اما مردم خوارزم، آنها شاخه‌ای از
درخت استوار پارسي هستند.
زنده باد ایران
