طرفداری- پریمیرا لیگا نام بالاترین سطح فوتبال در پرتغال است که در سال‌های اخیر به واسطه مبحث اسپانسرینگ، با نام Liga Nos شناخته می‌شود. در حالی که پیدایش این لیگ به سال ۱۹۳۴ بر می‌گردد، این رقابت‌ها تا سال ۱۹۸۹ تنها لیگ حرفه‌ای فوتبال در کشور پرتغال محسوب می‌شدند. این لیگ به واسطه قدرت‌هایی همچون بنفیکا، پورتو و اسپورتینگ لیسبون به خوبی در بین فوتبال دوستان شناخته شده است.
تاریخچه لیگ پرتغال
تا سال ۱۹۴۱ تنها باشگاه‌هایی از لیسبون، پورتو، کویمبرا و ستوبال در لیگ حرفه‌ای پرتغال شرکت می‌کردند. در سال یاد شده، دو باشگاه از براگا و آلگاروه هم به لیگ اضافه شدند. این لیگ در سال ۱۹۴۵ که زمینه راهیابی به دسته اول برای تمامی تیم‌های دسته دومی فراهم شد، رنگ و بوی ملی به خود گرفت و به تمام خاک پرتغال گسترش یافت.
بنفیکا پر ابهت‌ترین باشگاه کشور به شمار می‌رود؛ آن‌ها نسبت به رقبای خود (پورتو و اسپورتینگ لیسبون) بیشتر قهرمان لیگ شده‌اند و همچنین موفقیت‌های بیشتری در جام حذفی کشور را تجربه کرده‌اند. بنفیکا همچنین در سال ۱۹۷۳ اولین باشگاه تاریخ لیگ نام گرفت که یک فصل را بدون شکست به پایان می‌رساند. آن‌ها از ۳۰ بازی ممکن آن فصل به ۲۸ پیروزی دست یافتند و دو بار نیز به تساوی رضایت دادند. آن‌ها این رکورد شکست ناپذیری را در فصل ۷۸-۱۹۷۷ هم تکرار کردند ولی این بار به طرز عجیبی، قهرمانی را به پورتو واگذار کردند. این باشگاه دو رکورد دیگر هم در اختیار دارد: آن‌ها با ۲۹ برد پیاپی از نیمه دوم فصل ۷۲-۱۹۷۱ تا فصل پس از آن، طولانیترین روند پیروزی در لیگ را در اختیار دارند. همچنین طولانیترین روند شکست ناپذیری در لیگ پرتغال هم با ۵۶ بازی به فاصله اکتبر ۱۹۷۶ تا سپتامبر ۱۹۷۸، به نام بنفیکا ثبت شده است.
پورتو هم دو بار توانسته است فصل را بدون شکست به پایان برساند؛ آن‌ها در سال ۱۹۹۹ به اولین باشگاه کشور تبدیل شدند که پنج سال پیاپی قهرمان لیگ می‌شود.
پورتو، بنفیکا و اسپورتینگ لیسبون نه تنها بیشترین عناوین قهرمانی لیگ را در بین خود تقسیم کرده‌اند، بلکه تنها باشگاه‌هایی محسوب می‌شوند که هرگز به دسته پایین‌تر سقوط نکرده‌اند و همچنین بزرگ‌ترین ورزشگاه‌های کشور را در اختیار دارند. ضمنا آن‌ها در طول تاریخ، بیشترین ملی‌پوشان را به پرتغال تحویل داده‌اند.
سهمیه‌های اروپایی لیگ پرتغال
لیگ پرتغال، یک لیگ هجده تیمی است که در پایان هر فصل، تیم اول آن به صورت مستقیم جواز حضور در رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا را کسب می‌کند. تیم دوم به پلی آف لیگ قهرمانان می‌رود و تیم‌های سوم و چهارم هم راهی لیگ اروپا خواهند شد. در پایان هر فصل، تیم‌های رده هفدهم و هجدهم جدول رده بندی به دسته پایین‌تر (Liga Pr) سقوط می‌کنند.
پر افتخارترین تیم‌های تاریخ لیگ پرتغال
| نام باشگاه |
تعداد قهرمانی |
تعداد نایب قهرمانی |
| بنفیکا |
37 |
28 |
| پورتو |
28 |
27 |
| اسپورتینگ |
18 |
21 |
| بلننزس |
1 |
3 |
| بواویستا |
1 |
3 |
| آکادمیکا |
- |
1 |
| ویتوریا ده ستوبال |
- |
1 |
| براگا |
- |
1 |
تمامی قهرمان‌های لیگ پرتغال یا از شهر لیسبون بوده‌اند و یا پورتو
بزرگ‌ترین ورزشگاه پرتغال
استادیو دالوز که متعلق به بنفیکا است، با گنجایش حدود ۶۵ هزار نفر، بزرگ‌ترین ورزشگاه لیگ پرتغال محسوب می‌شود.
جایزه برترین گلزن فصل لیگ پرتغال
بولا د پراتا (Bola de Prata) جایزه‌ای است که هر سال به آقای گل لیگ پرتغال اهدا می‌شود. اگر تعداد گل‌های بازیکنان مساوی باشد، جایزه به کسی می‌رسد که کمترین تعداد بازی را انجام داده باشد. اوزه بیو با ۷ بار کسب این عنوان رکورددار است. سه کشور پرتغال، برزیل و آرژانتین، به ترتیب با ۵۴، ۱۷ و ۳ مورد، بیشترین تعداد آقای گل را در لیگ پرتغال داشته‌اند. بنفیکا بالاتر از پورتو و اسپورتینگ لیسبون، ۲۹ آقای گل به لیگ معرفی کرده است.
توپ طلا لیگ پرتغال
توپ طلای لیگ پرتغال جایزه‌ای بود که هر ساله از طرف روزنامه آ بولا به بهترین بازیکن فصل لیگ پریمیرا پرتغال اهدا می‌شد. اوزه بیو در سال ۱۹۹۱ اولین برنده آن بود و در سال ۲۰۱۲ هم این جایزه به هامس رودریگز رسید.
بازیکنان ایرانی شاغل در لیگ پرتغال
| نام بازیکن |
نام باشگاه(ها) |
| علیرضا حقیقی |
پنافیل، ماریتیمو |
| امیر عابدزاده |
ماریتیمو |
