به تمام صاحب منصبان هندوستان و کسانی که مشهور به ثروتمندی بودند، حکم شد که مایملک خود را از نقدینه و اسباب گرانبها سیاهه کنند و بحضور پادشاه ایران تقدیم کنند تا هرچه میخواهد بردارد. بنابراین هیئتی که برای گرفتن خراج معین شده بود به گردآوری پیشکشها پرداخت و به گفته فریزر سیاهه آنرا بشرح زیر به پیشگاه شاهنشاه ایران تقدیم داشتند:
$جواهر و سنگهای پادشاه هند و دیگر شاهزادگان ۹۳میلیون تومان
$تخت طاووس و نه تخت مرصع دیگر و اشیا گرانبها ۳۴میلیون تومان
$موجودی طلای خزانه پادشاهی هند ۳۶ میلیون تومان
$اثاثیه کاخهای پادشاهی هند ۱۲میلیون تومان
$ظروف سیم و زر (که گداخته و سکه نادری زدند) ۱۸میلیون تومان
$پارچههای زربفت و گرانبها ۷ میلیون تومان
$ابزار جنگی و توپ و تفنگ و شمشیر ۴ سمیلیون تومان
و
سایر
همچنین پیشکشهای مهاراجهها و بزرگان و سرداران هند:
$مهاراجهها و سرداران و استانداران ۸ میلیون تومان
$کانون افسران ارتش هند ۱۵ میلیون تومان
$پیشکش مظفرخان(وزیر) ۱۵ میلیون تومان
$پیشکش نظام الملک و قمرالدین خان ۱۱ میلیون تومان
$پیشکش بازماندگان سپهسالار هند ۴ میلیون تومان
$دارایی سعادتخان و برهان الملک یک میلیون تومان
مجموعا مبلغ ۳۲۵میلیون تومان که بگفته معاصران نادرشاه منجمله هانوی که هزینه یکسال ارتش بزرگ نادری را پنج میلیون لیره گفته است، بنابراین جمع مبلغ غنیمتها معادل هزینه ۱۶۰ سال ارتش خوفناک ۳۷۵هزار نفری نادرشاه میگردید که با توجه به ارزش ۲/۵برابری تومان در مقابل لیره استرلینگ آنزمان، ارزش این گنجینه های حیرتانگیز بیش از ۸۰۰ میلیون سکه لیره_استرلینگ میبود که برای درک بهتر ارزش این گنجینهها، با در نظر گرفتن مبلغ ۱۵ هزار لیرهای که ناصرالدین شاه بابت دادن امتیاز تنباکو گرفت و نیز کاهش ارزش لیره استرلینگ در این فاصله ۱۵۰ ساله نادرشاه تا ناصرالدین_شاه و همچنین طی قراردادی که انگلستان با رضاشاه منعقد کرد و سود سالانه ۱۶میلیونی آنها از نفت ایران پیش از ملی شدن نفت در ۱۹۵۰ (۲۲۰سال پس از نادرشاه) به روشنی میتوان ارزش این گنج بزرگ را درک کرد که بگفته عالم_آرای_نادری، طلا و جواهرات را ۲۰هزار شتر و زر سفید و نقرهآلات را ۲۴هزار اسب و قاطر به سوی ایران حمل کردند
اما دریغ!!
دریغ و صد دریغ که این فرصت بینظیر تنها موجب افزایش ولع نادرشاه به جمعآوری ثروت گردید و از طرفی ورود بی حساب و کتاب نقدینگیها توسط سپاهیان ایران تنها تورمی لجام گسیخته را در بر داشت و فقر و فلاکت و گرانی را فزونی بخشید.